ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΜΑΣ

 

Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

 

Μια διαφορετική συνταγή βασιλόπιτας σας προτείνουμε να φτιάξετε εφέτος…

Πρόκειται για μια συνταγή από το Άγιον Όρος όπως ορίζει το πατροπαράδοτο έθιμο. Η αγιορείτικη βασιλόπιτα περιέχει αγνά υλικά, είναι πεντανόστιμη και διατηρεί τη γλυκιά γεύση της παράδοσης.

Για την αγιορείτικη βασιλόπιτα θα χρειαστείτε:

Υλικά

– 1 κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

– 2 φλιτζάνια βούτυρο

– 1 κουταλιά της σούπας μαγιά νωπή

– 1 φλιτζάνι ζάχαρη

– 1 φλιτζάνι γάλα

– 6 αυγά

– Αλάτι

– Μαχλέπι

– Άχνη ζάχαρη

– Αμύγδαλα ασπρισμένα

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε την μαγιά με το γάλα χλιαρό και λίγο από το αλεύρι για να γίνει χυλός. Αφήνουμε τον χυλό σκεπασμένο σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Βράζουμε το μαχλέπι με λίγο νερό και το σουρώνουμε. Πετάμε το μαχλέπι και κρατάμε το νερό.

Σε λεκάνη βάζουμε το αλεύρι, κάνουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα το λιωμένο βούτυρο, τη ζάχαρη, τα αυγά χτυπημένα, τον χυλό της μαγιάς, το νερό από το μαχλέπι και λίγο αλάτι. Ζυμώνουμε καλά ώσπου να σφίξει η ζύμη. Τη βάζουμε σε αλευρωμένη λεκάνη. Την αφήνουμε σκεπασμένη σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Ξαναζυμώνουμε και πλάθουμε την πίτα.

Τη βάζουμε σε ταψί βουτυρωμένο και αλευρωμένο. Στην επιφάνειά της σχηματίζουμε με τα αμύγδαλα τον αριθμό του νέου έτους. Την αφήνουμε πάλι να φουσκώσει και την αλείφουμε προσεκτικά με χτυπημένο αυγό. Την ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για μια ώρα περίπου. Όταν κρυώσει, την πασπαλίζουμε γύρω γύρω με άχνη ζάχαρη.

Τα μυστικά του Αγίου Όρους – Οι δίαυλοι επικοινωνίας με Σερβία και Ρωσία

 

Η πρώτη επίσημη επίσκεψη υπουργού Εξωτερικών, στον οποίο και ανήκει η εποπτεία της Αθωνικής Πολιτείας από το 2011. Με την προεκλογική περίοδο να έχει ανεπίσημα εκκινήσει και ενώ η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία παραμένει σε εξέλιξη. Και οι δεσμοί συγκεκριμένων μοναστηριών με τη Μόσχα να έχουν απασχολήσει επανειλημμένα την Αθήνα.

Να σημειώσουμε ότι μετά από 11 χρόνια Έλληνας ΥΠΕΞ πάτησε το πόδι του στην Αθωνική Πολιτεία, γεγονός που χαροποίησε τους πατέρες.

Χθες ο Δένδιας, έπειτα από μία περιπέτεια στον αέρα λόγω ομίχλης, που καθυστέρησε λίγο το πρόγραμμά του, βρέθηκε στον Ιερό Ναό Πρωτάτου, στις Καρυές, στο κτίριο της Διοίκησης του Αγίου Ορους και στις Ιερές Μονές Παντοκράτορος και Ξενοφώντος. Σήμερα θα επισκεφθεί τις Ιερές Μονές Διονυσίου και Δοχειαρίου.

Στην αντιφώνησή του ο Νίκος Δένδιας έμεινε όπως αναμενόταν εντός του πλαισίου που επιβάλλει ο χώρος. Ζήτησε τις ευχές των μελών της Ιεράς Κοινότητας, μετέφερε τον σεβασμό και την απεριόριστη αγάπη του Πρωθυπουργού και των μελών της κυβέρνησης, και σημείωσε ότι «το ενδιαφέρον για το Άγιον Όρος είναι μεγάλο και διαρκές». «Η παρουσία μου σήμερα κοντά σας δίνει την ευκαιρία να ενστερνιστώ ακόμη βαθύτερα τις ανάγκες και τις αγωνίες σας. Να μου δώσει ο Θεός τη δυνατότητα να ακούσω προσεκτικότερα τα προβλήματα τα οποία σας απασχολούν» σημείωσε μεταξύ άλλων.

Οι δεσμοί

Ωστόσο δεν μπορεί να πει κανείς ότι η επιρροή που έχει η Μόσχα σε ορισμένες μονές στο Αγιον Ορος δεν απασχολεί την Αθήνα και δη το υπουργείο Εξωτερικών. Οι δεσμοί άλλωστε και του ρωσικού προξενείου στη Θεσσαλονίκη με μονές στην Αθωνική Πολιτεία ήταν γνωστοί. Καθώς και οι δεσμοί των Ρώσων διπλωματών, αξιωματούχων και επιχειρηματιών με μονές του Αγίου Ορους. Εστω και αν μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία οι επισκέψεις έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω των περιορισμών.

Ακόμα και αν ο Δένδιας δεν αναφέρθηκε στον παράγοντα Ρωσία, επισήμως, αξίζει να σημειωθεί ότι τα μέλη της Ιεράς Κοινότητας στις συνομιλίες που είχαν μαζί του ζήτησαν διοικητική, τεχνική και οικονομική στήριξη από την ελληνική Πολιτεία. Κάτι που θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως προσπάθεια να μην υπάρξουν κενά και την Αθήνα να θέλει ενίσχυση της επιρροής του Οικουμενικού Πατριαρχείου και όχι της Μόσχας.

Ο ρόλος

Στις επαφές του ΥΠΕΞ πάντως έγινε σαφής αναφορά και στον γεωπολιτικό ρόλο που έχει το Αγιον Ορος τόσο σε σύνδεση με την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, όσο και ως ένας εκ των σημαντικότερων πόλων της Ορθοδοξίας. Με τη θρησκεία να έχει πάντα τη δική της ιδιαίτερη σχέση με την πολιτική.

Ενδιαφέρον έχουν και οι επαφές της Σερβίας με το Αγιον Ορος. Ο Δένδιας κατά την παραμονή του στην Αθωνική Πολιτεία αναφέρθηκε στην επίσκεψή του στο Βελιγράδι την ημέρα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, η οποία σύμφωνα με το παλιό ημερολόγιο ήταν στις 19 Δεκεμβρίου. Μέρα κατά την οποία ο Δένδιας βρέθηκε στο σπίτι του σέρβου προέδρου, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος εξέφρασε την πρόθεσή του να επισκεφθεί το Αγιον Ορος στις 7 Ιανουαρίου, την ημέρα που στη Σερβία γιορτάζουν τα Χριστούγεννα.

Το ερώτημα

Με το ερώτημα να παραμένει αν η Αθήνα μπορεί και μέσω αυτού του διαύλου να ασκήσει την όποια επιρροή της για εκτόνωση της έντασης σε μία περίοδο που το θερμόμετρο ανάμεσα σε Σερβία και Κόσοβο ανεβαίνει και μία ανάφλεξη θεωρείται πιθανή, με ΕΕ και ΗΠΑ να ζητούν αυτοσυγκράτηση και προσπάθειες για αποκλιμάκωση της κατάστασης.

Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη ο Δένδιας είχε επικοινωνία με την επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδος στην Πρίστινα, καθώς και με στελέχη του ελληνικού αποσπάσματος KFOR, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή έπειτα και από τις τελευταίες εξελίξεις. Με την Αθήνα να δηλώνει ότι μιλά και με τις δύο πλευρές και καταβάλλει τις προσπάθειες που της αναλογούν, καθώς και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την αποκλιμάκωση της κατάστασης.

Ἑόρτιο μήνυμα Χριστουγέννων από την Ι.Μ.Ξενοφώντος Αγίου Όρους

 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2022

ὑπὸ Καθηγουμένου Ἱ.Μ. Ξενοφῶντος

Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀλεξίου

Ἐνῶ τὰ πολεμικὰ τραύματα καὶ οἱ πολλαπλὲς παγκόσμιες κρίσεις καὶ ἀπειλὲς μᾶς τρομοκρατοῦν, ἀκούγεται ἀπὸ τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, τὶς ἡμέρες αὐτές, ὁ θριαμβευτικὸς ὕμνος τῆς νίκης τοῦ Φωτὸς κατὰ τοῦ σκότους!

Μᾶς καλεῖ ἡ ἁγία Μητέρα μας, ἡ Ἐκκλησία, νὰ ἀπεγκλωβιστοῦμε ἀπὸ τὶς ἀπέλπιδες σκέψεις τῶν συγχρόνων δεινῶν καὶ προβλημάτων καὶ νὰ ἑορτάσουμε τὸ γεγονὸς τῆς ἐλπίδος καὶ τῆς χαρᾶς, ὅτι «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ»!

«Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε!

Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε!

Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε»!

Δόξα, ὑπάντησις καὶ ἀνύψωσις οἱ συνέπειες τῆς λαμπρᾶς ἑορτῆς, τοῦ μοναδικοῦ καὶ ὑπερφυσικοῦ γεγονότος τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ!

Νὰ δοξολογήσουμε μὲ εὐγνωμοσύνη τὸν φιλάνθρωπο Πατέρα ἡμῶν, τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, διότι «λύτρωσιν ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ» διὰ τῆς ἀποστολῆς τοῦ Μονογενοῦς Αὐτοῦ Υἱοῦ εἰς τὸν κόσμον «ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόλληται, ἀλλ᾿ ἔχει ζωὴν αἰώνιον».

Δοξολογία μὲ τὸ πλῆθος τοῦ Ἀγγελικοῦ κόσμου, ποὺ τὴν νύκτα τῶν Χριστουγέννων ὕμνησαν τὸν Κύριον, ψάλλοντες τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη»!

«Ἡ τράπεζα γέμει, τρυφήσωμεν πάντες» στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μᾶς προτρέπει ὁ θεῖος Χρυσόστομος.

Ἡ ὑπάντησις συντελεῖται μὲ τὴν μετοχή μας στὸ δεῖπνο τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὅταν μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσερχόμεθα γιὰ νὰ λάβουμε «Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

Ἀκόμη, συναντοῦμε στὸν Κύριον, ἐλεώντας τοὺς ἀδυνάτους καὶ πτωχοὺς ἀδελφούς μας, συγχωρώντας τοὺς ἀδικήσαντας ἡμᾶς, προσευχόμενοι γι᾿ αὐτοὺς ποὺ μᾶς καταδιώκουν καὶ ἀντιπαθοῦν!

Αὐτὴ ἡ πνευματικὴ πορεία τῆς δοξολογίας, τῆς προσεγγίσεως τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ μὲ τὴν ἀγάπη καὶ συγχωρητικότητα, μᾶς ὑψώνει καὶ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν συγκαταβαίνοντα Σωτῆρα Χριστό, «σύσσωμοι καὶ σύναιμοι» Χριστοῦ γενόμεθα οἱ πιστοὶ μετέχοντες στὴν θεία Εὐχαριστία!

Τὸ «μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον» γίνεται προσιτὸ καὶ πανδόξαστο ὅταν μὲ πιστεύουσα καρδία καὶ ἐλπίδα βεβαία καὶ ἀνυπόκριτο ἀγάπη προσέλθουμε στὸ ταπεινὸ σπήλαιο καὶ προσφέρουμε, ὅπως οἱ Μάγοι, τὰ δῶρα τῆς καρδιᾶς μας· τὴν πίστι, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἁγάπη!

«Ἡ Γέννησίς σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως»! Αὐτὸ τὸ Φῶς «τὸ φωτῖζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» ἂς φωτίζει καὶ τὶς δικές μας ψυχές, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν πρόγευσι τοῦ ἀπροσίτου Φωτός, τὸ ὁδηγητικὸ καὶ σωτήριο.

Ὡς τέκνα φωτός, ἂς μαρτυροῦμε περὶ τοῦ φωτὸς δι᾿ ἔργων καὶ λόγων, σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο ποὺ ἀσφυκτιᾶ μέσα στὸ σκότος τῆς συγχύσεως καὶ ἀβεβαιότητος. Ἡ μαρτυρία μας αὐτὴ θὰ εἶναι παράκλησις καὶ ἐλπίδα!

Εὐλογημένα καὶ εὐφρόσυνα ἅγια Χριστούγεννα!

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος

Ἀρχιμανδρίτης Ἀλέξιος

καὶ οἱ σὺν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

ΤΙ ΕΙΠΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΕΡΗΜΙΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

 Η Κυρία Θεοτόκος όταν φανερώθηκε στον πρώτο ερημίτη του Άθωνα, τον άγιο Πέτρο (655—681) και μετά από τέσσερις ως πέντε αιώνες στον ηγούμενο της Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο και στον ένα και στον άλλο είπε:

«Η κατοίκησή σας και η κατά Θεόν ανάπαυσή σας αλλού πουθενά δεν θα είναι παρά μόνο στο Όρος του Άθωνος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν και Θεόν μου να είναι κλήρος δικός μου, στον οποίον εκείνοι που θέλουν να αναχωρήσουν από τις κοσμικές φροντίδες συγχύσεις, να έρχονται σ’ αυτό και να δουλεύουν στο περιβόλι αυτό, να καλλιεργούν την αρετή, την καθαρότητα της καρδιάς και την αγνότητα της ψυχής τους και από τώρα και εμπρός θα λέγεται από όλους «Άγιον Όρος» «Αγιον Όρος τουτεΰθεν κεκλήσεται… καί περιβόλι δικό μου».

«Υπόσχομαι δε, πολύ να αγαπώ, να βοηθώ και να σκέπω εκείνους, που με άδολη καρδιά έρχονται να δουλέψουν ολόψυχα στο Θεό, να προσεύχονται αδιάκοπα για την ψυχή τους, να παρακαλούνε το Θεό για την Εκκλησία Του και όλο τον κόσμο να τον φωτίσει ο Θεός να γίνουν όλοι πρόβατα γνήσια και άδολα του Χρίστου και Θεού μας.»

«Με το έλεος και τη χάρη του Υιού και Θεού μου θα γεμίσει από την μια άκρη ως την άλλη το Όρος τούτο από Μοναχούς πλήθος πολύ ευσεβών και Ορθοδόξων. Για τούτο χαίρεται και αγάλλεται το πνεύμα μου, διότι όλοι αυτοί, θα υμνούν, θα ευλογούν και θα δοξάζουν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα της Παναγίας Τριάδος. Από αυτούς τους Μοναχούς, με τα σημεία και θαύματα που θα κάνουν, με την καθαρή και άγια ζωή τους, θα δοξάζεται και θα μεγαλύνεται, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη, σε Ανατολή και Δύση, σε Βορρά και Νότο το όνομα του Θεού από όλον τον κόσμο.»

«Από την θλίψη, τη στενοχώρια, τους πειρασμούς, τα σκάνδαλα και τις στερήσεις που θα υπομένουν οι Μοναχοί αυτοί, θα μάθει ο κόσμος να κάνει υπομονή στις δύσκολες στιγμές της ζωής του.»

«Για όλα αυτά δε που θα υπομένουν αυτοί και δι’ αυτών όλος ο κόσμος, θα παρακαλέσω τον Υιόν και Θεόν μου να συγχώρεση τις τυχόν ελλείψεις τους και να τους αξιώσει θείων και ουρανίων χαρισμάτων. Θα παρακαλέσω να τους χαρίσει ειλικρινή μετάνοια και φωτισμό για να κάνουν καλήν απολογία, κατά την ημέρα εκείνη την μεγάλη και επιφανή της Δευτέρας Παρουσίας και στη μέλλουσα δίκαια Κρίση να τύχουν του απείρου ελέους. Αλλά και στην παρούσα ζωή θα έχουν κι από μένα μεγάλη βοήθεια, διότι θα τους ελαφρύνω τους πόνους, τους κόπους, τις πίκρες και θα αποδιώχνω τους νοητούς και αισθητούς πειρασμούς, που θα τους γίνονται από τον εχθρό και επίβουλο Διάβολο και πολέμιο του ανθρωπίνου γένους».

Με τις υποσχέσεις και θείες υποθήκες αυτές της Παναγίας μας, το Άγιον Όρος, από τότε που κατοικήθηκε από Μοναχούς και μέχρι σήμερα, διαφυλάχθηκε και συνεχίζει την αγία ζωή και πνευματική δράση του, καίτοι οί κάτοικοι του Μοναχοί σκληρά κατά καιρούς δοκιμάστηκαν και μέχρι σήμερα δοκιμάζονται, από διαφόρους πειρασμούς ορατούς και αόρατους, με τη βοήθεια του Θεού και τη σκέπη της Θεοτόκου θα συνεχίσει τον Ιερόν αγώνα του, για να διαφυλάξει την Πίστη, τη γλώσσα και τις εθνικοθρησκευτικές Παραδόσεις του Χριστιανισμού αβλαβείς και αδιαλώβητες, όπως από την αρχή μας τις παρέδωσαν οι άγιοι Πατέρες των Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων της Αγίας Εκκλησίας μας.

Ή Παναγία σαν μάνα φροντίζει τους Μοναχούς

Στο κοινόβιο Μοναστήρι του Αγίου Παύλου, πριν από 30 χρόνια ζούσε ένα πολύ απλό κι αγαθό Γεροντάκι, γνωστός με το όνομα Γερο – Θωμάς, πάντα πρόθυμος και ακάματος εργάτης της υπακοής. Σαν υπηρεσία του (διακόνημα) είχε να είναι βοηθός στον ζυμωτή και φούρναρη του Μοναστηριού.

Μια μέρα έτυχε ανάγκη να απουσιάσει για δυο ημέρες ο ζυμωτής και φούρναρης της Μονής Γερο – Γρηγόρης, ο οποίος από χρόνια είχε την υπηρεσία αυτή και γνώριζε πολύ καλά και εξυπηρετούσε τα διακονήματα αυτά, με πολύ προσήλωση και ευλάβεια.

Σαν αντικαταστάτη του στις υπηρεσίες αυτές, άφησε τον Γερο -Θωμά, ο οποίος επειδή δεν είχε ποτέ του ζυμώσει ξαφνιάστηκε και βρέθηκε σε μεγάλη απορία, διότι έπρεπε να ζυμώσει και να φουρνίσει τότε και να δώσει ψωμί για δυο ημέρες στους πατέρες του Κοινοβίου που τότε είχε περισσότερους από εξήντα Μοναχούς και σε δέκα ως είκοσι διερχόμενους κάθε ημέρα προσκυνητές.

Στη μεγάλη αυτή ανάγκη και απορία που βρέθηκε ο Γερο – Θωμάς, άρχισε να κάνει θερμή προσευχή και με δάκρυ να παρακαλεί την Παναγία Μητέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Κυρία Θεοτόκο και τον άγιο Παύλο, να τον φωτίσουν τι να κάνει; στην προκειμένη περίπτωση, γιατί τα είχε κυριολεκτικά χαμένα και δεν ήξερε πούθε να αρχίσει.

Ξαφνικά παίρνει την μαγιά του προζυμιού και εκεί που πήγε να βάλει νερό κι αλεύρι βλέπει δίπλα του μια μεγαλόπρεπη μαυροφορούσα γυναίκα, η οποία πήρε το προζύμι το ανακάτεψε, έβαλε το αλεύρι στην σκάφη και σε δυο ώρες έγινε το ζυμάρι, έπλασε τα ψωμιά τα φούρνισε και μέσα στις δυο αυτές ώρες ξεφούρνισε και έδωσε ο Γερο -Θωμάς ψωμί στους Μοναχούς, οι οποίοι ακόμη μέχρι σήμερα δεν μπορούν να ξεχάσουν την γλυκύτητα και νοστιμιά του ψωμιού αυτού.

Ο δε Γερο – Θωμάς σαν υπνωτισμένος δεν κατάλαβε τίποτε, πώς και με ποιό τρόπο γίνανε όλα αυτά! Το μόνο που κατάλαβε ήταν η μαυροφορεμένη εκείνη γυναίκα, που δεν ήταν άλλη παρά η Κυρία Θεοτόκος.

Οι δε αδελφοί της Μονής αυτής του έλεγαν: Γερο- Θωμά, κάτι φάρμακο θα έβαλες μέσα στο ψωμί που είναι τόσο γλυκό και νόστιμο και έγινε τόσο γρήγορα και τόσο ωραίο.

Εδώ έδωκε την παρουσία της η Κυρία Θεοτόκος που σαν μάνα φροντίζει τα παιδιά της, τους Μοναχούς του Αγίου Όρους για να μη μείνουν νηστικοί από έλλειψη τροφίμων και άρτου, όπως. εμπράκτως το είδαμε όλοι κατά τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής 1940 -1944.

Από το γεροντικό του Αγίου Όρους

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΤΑ XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΝΟΣ ΑΣΚΗΤΗ

 

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Η παρούσα διήγηση είναι μία συγκλονιστική εμπειρία του μακαριστού π. Θεόκλητου Διονυσιάτη, όπως την εμπιστεύθηκε πριν 38 χρόνια σχεδόν στον Αγιορείτη Μοναχό π. Κύριλλο Παντοκρατορινό.

Από τα Happy Christmas λοιπόν των «ευτυχισμένων» ανθρώπων ας ταξιδεύσει φέτος ο λογισμός μας στ’ Άγιονόρος, εκεί στα φρικτά Καρούλια, με τους ξυπόλυτους ασκητάς και σε όσα μας εξομολογιέται με συγκλονισμό ο αγιασμένος και σοφός μας π. Θεόκλητος ο Διονυσιάτης.

«ΝΕΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ τότε, κατά το έτος 1941, εν μέσω της κατοχής και του ενσκήψαντος δεινού χειμώνος, μου ήρθε ο καλός λογισμός να επισκεφθώ προσκυνητής τα φρικτά Καρούλια, να κάμω και εγώ ασκητικά Χριστούγεννα μαζί με…τους αετόψυχους Καλόγηρους τούτου του απαράκλητου τόπου.

Την ευλογία μου την έδωκε αμέσως δίχως δισταγμό ο Γέροντάς μου, ο Οσιότατος π. Γαβριήλ, ο και Ηγούμενος χρηματίσας της του Διονυσίου Μονής. Μου έδωκε εισέτι και λίγους οβολούς διά το ταξίδιό μου με το μοτόρι και λίγες φανέλες για να έχω να αλλάξω, με ευλόγησε και ευχόμενος με έστειλε σε τούτο το κατανυκτικό ταξίδι.

Έβαλα μετάνοια στον Γέροντά μου λοιπόν, φορτώθηκα τον ντορβά μου, κι’ έλαβα το ραβδί με προορισμό τα κατανυκτικά Καρούλια προκειμένου να λάβω μέρος στην αγρυπνία των Χριστουγέννων.

Από την παραμονή ήδη το πρωί ο ουρανός ήτανε μαύρος σαν μολύβι, κ’ έπιασε να ρίχνει νερόχιονο βελονιαστό.

Καταφθάνοντας αργά το απόγευμα, με μία τερπνή αναμονή, στα βραχώδη Καρούλια, ο ήλιος, όσο μπορούσε να ξελευθερωθεί απ’τα πηχτά σύννεφα, κόντευε να κρυφθεί πίσω από τον μελανό θαλάσσιο ορίζοντα. Τότε άρχισαν να συναθροίζονται γοργόφτεροι οι Καρουλιώτες ασκητές, για να γιορτάσουμε όλοι μαζί τα Χριστούγεννα.Κάποιοι κατέβαιναν από τα βράχια, άλλοι από τις κρεμαστές σκάλες, ενώ κάποιοι από τις αλυσίδες… ήταν ένα πρωτόγνωρο και συγκινητικό όλο θέαμα!

Τούτοι οι ερημίτες είχανε περασμένους στους λιγνούς τους ώμους τους τρίχινους, λερωμένους μα αγιασμένους ντορβάδες, με ράσα χιλιομπαλωμένα καθώς χαιρεντιόντουσαν ένας-ένας με βαθειά υπόκλιση κι’ έπαιρναν την θέση τους στο μικρό ημιφεγγή γλυκύτατο Εκκλησάκι του Κυριακού.

Κρούσανε ένα μικρό σήμαντρο για να αρχινήσει η η αγρυπνία ενώ ο αρμόδιος Ιερεύς φορώντας ένα μπλαβόχρωμο σαν του πελάγους επιτραχήλι έβαλε το «Ευλογητός»

Το κρύο ήταν τσουχτερό. Όλοι, όσον μπορούσαν, ήσαν σφιχτά τυλιγμένοι στα πτωχικά τους ράσα. Οι ανασασμοί των ψαλτάδων άτμιζαν άσπιλοι καθώς έψαλλον μέλποντες Του Θεού τα τραγούδια μέσα στο δεινό κράτος του χειμώνος, μα η λιβανοκαπνισμενη θωριά της γλυκόπνοης Παναγίτσας που μας αγνάντευε στοργικά σαν Μανούλα απ’ το Τέμπλο ζέσταινε την ψυχή μας μυσταγωγώντας μας στην ιερουργία του άχραντου τοκετού της, της Του Χριστού γεννήσεως κι’ έτσι είχαμε γαλήνη σαν και ‘κείνη των προβάτων στο μαντρί της βηθλεέμ τότενες που γίνηκε ο Θεός άνθρωπος για να ξαναγεννηθεί ο άνθρωπος στην ουράνια Βηθλεέμ.

Όμως καθ’ όλη την διάρκεια της κατανυχτικής ολονυχτίας εντύπωση ανερμήνευτή μου έκαμε ένας αδυνατισμένος και λιπόσαρκος, σαν το καλάμι Καλόγηρος, με μία μακρυά κάτασπρη γενιάδα που ‘χε σταθεί σ’ ένα παμπάλαιο στασίδι. Το σώμα του αν και κάθονταν μέσα στο κρύο και στην αγρυπνιά αμετακίνητο σαν τ’αγάλματος, εντούτοις το ριτιδιασμένο κι’ολοζώντανο από την άσκηση πρόσωπό του, σαν του φτασμένου κυδωνιού, έκαμε διάφορες κινήσεις και παράξενους μορφασμούς αλλοιούμενο τακτικά και φανερώνοντας πως ζούσε εκείνες τις στιγμές έντονα γεγονότα φερμένα από ένα άλλον κόσμο.

Έβλεπες να εναλλάσονται η προσμονή με την μελαγχολία, η θλίψη, με την, χαρά …να σκιρτά σαν λαφομόσκι και αμέσως να κουρνιάζει συγκλονισμένος από Θείο φόβο… έκανε μορφασμούς στο πρόσωπο λες και παρακολουθούσε ένα αλλόκοτο θέαμα και έτσι πότε έκλαιγε, πότε συνοφρυόνταν, πότε χαμογελούσε και δώστου πάλι Σταυρούς και μετάνοιες..

Και όσο ο ασκητής εκτελούσε τη δική του λογική λατρεία πιο δίπλα οι ψάλτες μορμύριζαν στην Πανάχραντο Θεοτόκο το:

Μεγάλυνον, ψυχή μου, την τιμιωτέραν και ενδοξοτέραν των άνω στρατευμάτων. Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον. Ουρανόν το σπήλαιον…»

Τα μικρούλικα παλαιά καντηλάκια στο Τέμπλο διέχεαν αρχοντικές μα και σεμνές τις πολύχρωμες ανταύγες των κι ένας πτωχός πολυέλεος με αγνό κερί φώτιζε όσο ηδύνατο γλυκά το σκοτάδι. Όλα απλά, απέριττα, ασκητικά…

Έτσι γαλήνια πήρε η αγρυπνία ώσπου εκοινωνήσαμε των αχράντων μυστηρίων και έδωσε ο Ιερεύς το «δι’ευχών» λαμβάνοντας τέλος η ουράνια εκείνη μυσταγωγία.

Η ρόδινη ανατολή σιγά-σιγά αυγαζόνταν από τον επίσκεψη του ηλίου μηνύοντας την ανατολή ανατολών, τον εωθινό αστέρα, Αυτόν Τον γεννηθέντα Ιησού Χριστόν.

Μετά απ’ τ’ αντίδωρο και τον Αγιασμό προσφέρθηκε καφές και φραγκόσυκα στο φτωχικό και απέριττο Κυριακό της σκήτης των Καρουλίων. Εγώ διακονούσα στο κέρασμα, μα πρόσεχα και αποθαύμαζα κιόλας τους ασκητές, θωρώντας τους λες κι’ήταν παράξενα όντα, ως αρχαγγέλοι επί της γης.

Τότε ερώτησε ο Πνευματικός της Σκήτης εκείνον τον παράξενο ασκητή αν θα μείνει και αύριο εδώ και του απήντησε:

– Βεβαίως και επιθυμώ να μείνω, εάν και θα ήθελα καλύτερα να ησυχάσω στο καλυβάκι μου, όμως δεν έχω να φάω και αν κάμετε αγάπη δεχθείτε και μένα να φάγω κοντά σας.

Την επομένη ημέρα και αφού εψάλλαμε τα Κτιτορικά έχοντας ενημερώσει ήδη εγώ τον Πνευματικό για όλη ετούτη την παράξενη συμπεριφορά του φτωχού ασκητού κατά την χθεσινή αγρυπνίαν λέγει του τότε με τόνο ευγενικό μα και επιτακτικό.

– Αδελφέ μου, σε παρακαλώ, πες μας τι γροικούσες χθες στην ολονυχτία και όλο άλλαζε μορφή το πρόσωπό σου.

Ο ασκητής όμως αρνιόταν πεισματικά να δώκει απάντηση φυλάγοντας ο,τι έζησε μέσα του ως πανάκριβο θησαυρό.

-Μα σε εξορκίζω στο όνομα Του Κυρίου να μας πείς.

-Λέγονται Γέροντα τέτοια πράγματα;

-‘Αντε κάμε αγάπη μήπως και ωφεληθούμε και ‘μείς οι αδελφοί σου.

-…Μα δεν μπορώ.

-Άμα δεν πείς , απ’ εδώ δε φεύγεις !

Με όλη ετούτη την ευγενική βία και δίχως να θέλει ο παράξενος ασκητής, όμως αναγκεμένος από την αγάπη του Πνευματικού και των Καλογήρων που ‘χαν απομείνει και τούτη την ημέρα στο Κυριακό, άρχισε να ομολογεί με δάκρυα και συντριβή:

-Τι να σας πω; Να!! ο,τι διαβάζατε και ψέλνατε εσείς το έβλεπα και συμμετείχα και ‘γω.

«Θωρούσα το Θείον βρέφος, τον Χριστούλη μας, τα προβατάκια, τα λίγα ζωντανά που ‘σαν εκεί και σταλιάζανε… μα ήταν και μία γελάδα που έστεκε κοντά στο πρόσωπο του Χριστού και το εθέρμαινε με τον ανασασμό της …τις σταγόνες που έπεφταν από την υγρασία και τους νοτισμένους σταλαγμίτες, καθότι ήτανε σπήλαιον εκεί και όχι κάποιο ανθρώπινο χτίσμα …Σιμά είδα και Την Παναγία μας, λεχώνα, που είχε τυλίξει με το σεπτό επανωφόρι της τον Υιό της και ανέκλεινε δίπλα προς μία μεριά και κρύωνε γιατί ήτανε κενό και δεν είχε που να ακουμπήσει… Από την άλλη μεριά μία ποιμένισσα έφερε αχνιστό γάλα που μόλις είχε αρμέξει και για να πλύνει κιόλας μ’αυτό το Θεικό βρέφος. Που να βρεθεί ζεστό νερό εκείνη την ώρα; όλα κρύσταλλο και παγωμένα ήταν…

Και ‘έτσι έγινε… και έτσι τρύπησε με μιάς η σπηλιά και μπήκαν Αγγέλοι που ανεβοακεβαίναν στον ουρανό ενώ ακούγονταν γλυκύτατη μελωδία…

Ο δε Ιωσήφ όλο έκλαιγε αναντρανισμένος από δέος και χαρά σαν τον Ιερέα που στέκεται με φόβο στην αναίμακτο Ιερουργία έτσι και ‘κείνος εφημέρευε τούτη την νυχτιά στον πάντερπνο τούτο Ιερό Ναό μα και πάμφτωχο συνάμα σπήλαιο της βηθλεέμ.»

Πιο κάτω το ζωηρό αγέρι αλυχτούσε στα Καρούλια, ενώ τα κύματα στο άγριο σύνορο θαλάσσης και γης έπλητταν φρίσσοντα τους αποκρήμνους βράχους. Τα λευκά και πορφυρά κυκλάμινα όμως, που ανέθωραν μειλίχια αναρριχώμενα από τις σχισμάδες των βαράθρων, μυνίριζαν την ανάσταση εντός της καρδιάς του χειμώνος. … «Χριστός επί γης· υψώθητε.»

Όλη η λογική μα και η άλογη κτίσις στης Παναγιάς το Περιβόλι μαρτυρούσε διά μυρίων βεβαίων στομάτων πως όντως ο Χριστός εγεννήθη και η γαληνόμορφη Θεική χαρά στην γη ενεθρονίσθη.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ

ΑΛΗΘΩΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ

π. Διονύσιος Ταμπάκης –Χριστούγεννα 2017

Ομιλία διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλων της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους "Η Φοβερά Προστασία" στην Περιοχή της Αθήνας

 

Άγιον Όρος: Το πηγάδι στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου που... έβγαλε Άγια Δισκοπότηρα

 

Άγια δισκοπότηρα, αγγεία, λεκάνες, πινάκια και πλήθος από θραύσματα κεραμικής έκρυβε ένα πηγάδι που βρέθηκε στη διάρκεια ανασκαφικών εργασιών στο καθολικό της Μονής Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος.

Το πηγάδι κατασκευάστηκε γύρω στον 8ο αιώνα και πάντως πριν από την ανέγερση του καθολικού της Μονής που χρονολογείται στο 10ο αιώνα -η πρώτη αναφορά γίνεται σε έγγραφο του 985-, ενώ εξυπηρετούσε τις ανάγκες ύδρευσης των πρώτων μοναχών.

 

Σημειώνεται ότι το καθολικό του ναού είναι χτισμένο σε λιθόκτιστο παλαιοχριστιανικό κτηριακό συγκρότημα, το οποίο περιελάμβανε και μεγάλη βασιλική.

Οι αρχαιολόγοι που εντόπισαν το πηγάδι διαπίστωσαν ότι έχει βάθος περίπου 8 μέτρα και ήταν γεμάτο με αντικείμενα που σχετίζονται με τη λατρεία και την καθαριότητα του ναού, τα οποία έβαζαν εκεί οι μοναχοί όταν δεν τα χρειάζονταν. Άλλωστε η πρακτική της απόθεσης είναι γνωστή από την αρχαιότητα και κατά τις ανασκαφές βρίσκονται λάκκοι απόθεσης κεραμικής και άλλων αντικειμένων.

 

Τα «Ιερά Καράμεια» από το πηγάδι της Παναγίας, όπως ονομάζεται, θα παρουσιάσει απόψε το βράδυ στο 6ο Διεθνές Επιστημονικό Εργαστήριο της Αγιορειτικής Εστίας, που ξεκίνησε από χθες στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης, ο αρχαιολόγος και διδάκτορας Βυζαντινής Αρχαιολογίας, Σταύρος Ζαχαριάδης.

«Τα αγγεία αυτά χρονολογούνται από τον 13ο μέχρι τον 18ο αιώνα, ενώ υπάρχουν και κάποια πρωιμότερα στο β΄ μισό του 12ου αιώνα. Μεγάλος αριθμός τους, πάνω από 125, έχει συντηρηθεί και φυλάσσονται στο σκευοφυλάκιο της Μονής Βατοπαιδίου», ανέφερε στη Voria.gr, ο κ. Ζαχαριάδης.

 

Τα αντικείμενα αυτά είχαν ιδιαίτερη αξία για τους ιερείς και τους μοναχούς που τα χρησιμοποιούσαν στις καθημερινές τελετές, έτσι όταν δεν τα χρειάζονταν, λόγω και της ιερότητάς τους δεν μπορούσαν να τα πετάξουν.

Βρήκαν λοιπόν το πηγάδι αυτό, που προφανώς στέρεψε κάποια στιγμή και το μετέτρεψαν σε αποθέτη. Στόχος τους ήταν να αποθηκεύσουν τα ιερά σκεύη, από τα οποία ξεχωρίζουν τα 16 άγια δισκοπότηρα. Είναι όλα πήλινα, με την τεχνική της εφυάλωσης και φέρουν πολύχρωμες διακοσμητικές παραστάσεις.

 

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα πινάκια (πιάτα) με ωραίες διακοσμήσεις, διαφόρων τύπων αγγεία και κλειστά σκεύη, που εξυπηρετούν τις ανάγκες του ναού, ενώ κατά τη μελέτη του υλικού σε παρελθόντα χρόνο ο αρχαιολόγος, Ιωακείμ Παπάγγελος, είχε εντοπίσει αργυρό έλασμα με ανάγλυφη παράσταση της Θεοτόκου Οδηγήτριας κι όπως εκτίμησε αποτελούσε μέρος μεγαλύτερης σύνθεσης, που κοσμούσε στάχωση βιβλίου, εικόνα, ή κάτι άλλο.

Το πηγάδι δέχτηκε περισσότερες από μία φορές επιθέσεις και βανδαλισμούς από ιερόσυλους που αναζητούσαν θησαυρό, με παλαιότερη μία καταστροφή τον 18ο αιώνα, αλλά πιθανόν και αργότερα.

«Καθώς η επίχωση του φρέατος φαίνεται να έχει διαταραχθεί, τα αγγεία αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χρονολογικά τεκμήρια», σημειώνει ο κ. Ζαχαριάδης και προσθέτει: «οι ποικίλες προελεύσεις τους καλύπτουν μεγάλο φάσμα από τα γνωστά κέντρα παραγωγής που λειτούργησαν κατά την ύστερη βυζαντινή μέχρι τη μεταβυζαντινή περίοδο, εκτός Αγίου Όρους, όπως τα εργαστήρια της Θεσσαλονίκης και της Λήμνου».

Σημειώνεται ότι κατάλοιπα κεραμικού κλίβανου που χρονολογείται στον 14ο αιώνα βρέθηκαν μέσα στη Μονή Βατοπαιδίου σε παλαιότερες ανασκαφές, ενώ παρόμοια κατάλοιπα έχουν εντοπιστεί και στις Μονές Δοχειαρίου (12ος-14ος αι) και Ιβήρων (13ος αι).

Σύμφωνα με τον κ. Ζαχαριάδη, η ποικιλομορφία του συνόλου επιβεβαιώνει τη σημασία της Μονής Βατοπαιδίου ως κέντρο διεπαφής του βυζαντινού και μεταβυζαντινού κόσμου.

«Η διαδρομή που ακολούθησαν τα αντικείμενα αυτά για να φτάσουν στο καθολικό της Μονής Βατοπαιδίου είναι διαφορετική από εκείνη των πολύτιμων αφιερωμάτων που συσσωρεύονται στο σκευοφυλάκιο από τα πέρατα του κόσμου. Η μικρή αξία τους τα εντάσσει σε έναν εντελώς διαφορετικό μηχανισμό διακίνησης που πιθανότατα σχετίζεται με τις ενεργές και διαρκείς συναλλαγές του μοναστηριού με τον έξω κόσμο. Επιπλέον, η παρουσία του ιερού αυτού αποθέτη, επιβεβαιώνει την άρρηκτη συνέχεια της βυζαντινής παράδοσης με το απώτερο παρελθόν», τόνισε ο κ. Ζαχαριάδης.

Το πηγάδι ήταν σε χρήση ως αποθέτης μέχρι τον 19ο αιώνα, οπότε και σταμάτησε η ρίψη ιερών σκευών και παλαιών αντικειμένων για τον επιπλέον λόγο ότι είχε γεμίσει σε όλο το βάθος των περίπου 8 μέτρων.

* Τις φωτογραφίες μας παραχώρησε ο κ. Σταύρος Ζαχαριάδης και προέρχονται από το αρχείο του. 

Αλιευτικοί έλεγχοι και τσουχτερά πρόστιμα από το λιμεναρχείο Αγίου Όρους

 Στο πλαίσιο αλιευτικών ελέγχων και περιπολιών που διεξάγει καθημερινά το Λιμεναρχείο Αγιου Όρους, εντοπίσθηκαν την περασμένη Πέμπτη πλησίον των νοτίων ακτών του Αγίου Όρους,τρεις ημεδαποί να εκτελούν υποβρύχια ερασιτεχνική αλιεία σε μη επιτρεπόμενη περιοχή.

Από το Λιμεναρχείο Αγίου Όρους κινήθηκε η διαδικασία επιβολής των προβλεπόμενων διοικητικών κυρώσεων.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον Ειδικό Κανονισμό Λιμένα Αγίου Όρους απαγορεύεται η προσέγγιση στις ακτές της Χερσονήσου του Άθω σε απόσταση μικρότερη των πεντακοσίων μέτρων.

Το Λιμεναρχείο Αγίου Όρους διενεργεί περιπολίες καθ' όλο το 24ωρο και τα πρόστιμα για τους παραβάτες είναι ιδιαίτερα τσουχτερά.

Άγιον Όρος: Νεκρός συνταξιούχος αστυνομικός σε τροχαίο δυστύχημα - Πώς συνέβη

 Φρικτό θάνατο βρήκε σε τροχαίο δυστύχημα συνταξιούχος αστυνομικός στο Άγιον Όρος. Ο Δ. Πρ. με καταγωγή από τη Σαμοθράκη είχε υπηρετήσει για αρκετά χρόνια στην Αθωνική Πολιτεία, τελευταία είχε μετατεθεί στον Πολύγυρο, όπου ήταν η οικογένειά του, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε μόλις πέρσι. 

Διατήρησε αρκετές επαφές με μοναχούς και επισκέπτονταν συχνά το Άγιον Όρος, όπου μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, διατηρούσε κάποια μελίσσια. έμπεινε συχνά για να τα φροντίσει και προμηθεύονταν ξύλα και άλλα είδη.

Το πρωί του Σαββάτου μετέβη στην περιοχή της Καψάλας για να προμηθευτεί ξύλα από κάποιον μοναχό. Στο δρόμο της επιστροφής, μεταξύ της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος και των Καρυών, άγνωστο κάτω από ποιες συνθήκες έχασε τον έλεγχο του οχήματός του κι αυτό βρέθηκε να κυλά σε μια χαράδρα και κατέληξε σε ένα ρέμα. 

Στην περιοχή σήμανε συναγερμός και επιτόπου έσπευσε το κλιμάκιο της Πυροσβεστικής υπηρεσίας από τις Καρυές, άντρες του οποίου μετά από μεγάλη επιχείρηση ανέσυραν τη σορό του. Ο θάνατός του πρέπει να ήταν ακαριαίος. 

Την προανάκριση για τις ακριβείς συνθήκες του δυστυχήματος διενεργεί το Α.Τ. Αγίου Όρους.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ « Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ»

ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 6 Μ.Μ.

ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ Η ΤΑΙΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΙΡ ΠΡΙΚΛΙΟΥΤΣΕΝΙΪ ,ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 117 ΛΕΠΤΩΝ ΜΕ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ  ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ,Β.ΡΟΥΦΟΥ 88

ΕΝΑΡΞΗ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ

 

ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΑΓΙΑΣΜΟ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ.

ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ - Β.ΡΟΥΦΟΥ 88 (ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ Ι.ΝΑΟΥ),ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 7Μ.Μ.

ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ ΤΗΣ  Ι.ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ π.ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΓΚΟΥΡΒΕΛΟΣ.

ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΚΕΡΑΣΜΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ.

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.