ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΜΑΣ

 

Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

 

Μια διαφορετική συνταγή βασιλόπιτας σας προτείνουμε να φτιάξετε εφέτος…

Πρόκειται για μια συνταγή από το Άγιον Όρος όπως ορίζει το πατροπαράδοτο έθιμο. Η αγιορείτικη βασιλόπιτα περιέχει αγνά υλικά, είναι πεντανόστιμη και διατηρεί τη γλυκιά γεύση της παράδοσης.

Για την αγιορείτικη βασιλόπιτα θα χρειαστείτε:

Υλικά

– 1 κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

– 2 φλιτζάνια βούτυρο

– 1 κουταλιά της σούπας μαγιά νωπή

– 1 φλιτζάνι ζάχαρη

– 1 φλιτζάνι γάλα

– 6 αυγά

– Αλάτι

– Μαχλέπι

– Άχνη ζάχαρη

– Αμύγδαλα ασπρισμένα

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε την μαγιά με το γάλα χλιαρό και λίγο από το αλεύρι για να γίνει χυλός. Αφήνουμε τον χυλό σκεπασμένο σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Βράζουμε το μαχλέπι με λίγο νερό και το σουρώνουμε. Πετάμε το μαχλέπι και κρατάμε το νερό.

Σε λεκάνη βάζουμε το αλεύρι, κάνουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα το λιωμένο βούτυρο, τη ζάχαρη, τα αυγά χτυπημένα, τον χυλό της μαγιάς, το νερό από το μαχλέπι και λίγο αλάτι. Ζυμώνουμε καλά ώσπου να σφίξει η ζύμη. Τη βάζουμε σε αλευρωμένη λεκάνη. Την αφήνουμε σκεπασμένη σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Ξαναζυμώνουμε και πλάθουμε την πίτα.

Τη βάζουμε σε ταψί βουτυρωμένο και αλευρωμένο. Στην επιφάνειά της σχηματίζουμε με τα αμύγδαλα τον αριθμό του νέου έτους. Την αφήνουμε πάλι να φουσκώσει και την αλείφουμε προσεκτικά με χτυπημένο αυγό. Την ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για μια ώρα περίπου. Όταν κρυώσει, την πασπαλίζουμε γύρω γύρω με άχνη ζάχαρη.

Τα μυστικά του Αγίου Όρους – Οι δίαυλοι επικοινωνίας με Σερβία και Ρωσία

 

Η πρώτη επίσημη επίσκεψη υπουργού Εξωτερικών, στον οποίο και ανήκει η εποπτεία της Αθωνικής Πολιτείας από το 2011. Με την προεκλογική περίοδο να έχει ανεπίσημα εκκινήσει και ενώ η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία παραμένει σε εξέλιξη. Και οι δεσμοί συγκεκριμένων μοναστηριών με τη Μόσχα να έχουν απασχολήσει επανειλημμένα την Αθήνα.

Να σημειώσουμε ότι μετά από 11 χρόνια Έλληνας ΥΠΕΞ πάτησε το πόδι του στην Αθωνική Πολιτεία, γεγονός που χαροποίησε τους πατέρες.

Χθες ο Δένδιας, έπειτα από μία περιπέτεια στον αέρα λόγω ομίχλης, που καθυστέρησε λίγο το πρόγραμμά του, βρέθηκε στον Ιερό Ναό Πρωτάτου, στις Καρυές, στο κτίριο της Διοίκησης του Αγίου Ορους και στις Ιερές Μονές Παντοκράτορος και Ξενοφώντος. Σήμερα θα επισκεφθεί τις Ιερές Μονές Διονυσίου και Δοχειαρίου.

Στην αντιφώνησή του ο Νίκος Δένδιας έμεινε όπως αναμενόταν εντός του πλαισίου που επιβάλλει ο χώρος. Ζήτησε τις ευχές των μελών της Ιεράς Κοινότητας, μετέφερε τον σεβασμό και την απεριόριστη αγάπη του Πρωθυπουργού και των μελών της κυβέρνησης, και σημείωσε ότι «το ενδιαφέρον για το Άγιον Όρος είναι μεγάλο και διαρκές». «Η παρουσία μου σήμερα κοντά σας δίνει την ευκαιρία να ενστερνιστώ ακόμη βαθύτερα τις ανάγκες και τις αγωνίες σας. Να μου δώσει ο Θεός τη δυνατότητα να ακούσω προσεκτικότερα τα προβλήματα τα οποία σας απασχολούν» σημείωσε μεταξύ άλλων.

Οι δεσμοί

Ωστόσο δεν μπορεί να πει κανείς ότι η επιρροή που έχει η Μόσχα σε ορισμένες μονές στο Αγιον Ορος δεν απασχολεί την Αθήνα και δη το υπουργείο Εξωτερικών. Οι δεσμοί άλλωστε και του ρωσικού προξενείου στη Θεσσαλονίκη με μονές στην Αθωνική Πολιτεία ήταν γνωστοί. Καθώς και οι δεσμοί των Ρώσων διπλωματών, αξιωματούχων και επιχειρηματιών με μονές του Αγίου Ορους. Εστω και αν μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία οι επισκέψεις έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω των περιορισμών.

Ακόμα και αν ο Δένδιας δεν αναφέρθηκε στον παράγοντα Ρωσία, επισήμως, αξίζει να σημειωθεί ότι τα μέλη της Ιεράς Κοινότητας στις συνομιλίες που είχαν μαζί του ζήτησαν διοικητική, τεχνική και οικονομική στήριξη από την ελληνική Πολιτεία. Κάτι που θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως προσπάθεια να μην υπάρξουν κενά και την Αθήνα να θέλει ενίσχυση της επιρροής του Οικουμενικού Πατριαρχείου και όχι της Μόσχας.

Ο ρόλος

Στις επαφές του ΥΠΕΞ πάντως έγινε σαφής αναφορά και στον γεωπολιτικό ρόλο που έχει το Αγιον Ορος τόσο σε σύνδεση με την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, όσο και ως ένας εκ των σημαντικότερων πόλων της Ορθοδοξίας. Με τη θρησκεία να έχει πάντα τη δική της ιδιαίτερη σχέση με την πολιτική.

Ενδιαφέρον έχουν και οι επαφές της Σερβίας με το Αγιον Ορος. Ο Δένδιας κατά την παραμονή του στην Αθωνική Πολιτεία αναφέρθηκε στην επίσκεψή του στο Βελιγράδι την ημέρα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, η οποία σύμφωνα με το παλιό ημερολόγιο ήταν στις 19 Δεκεμβρίου. Μέρα κατά την οποία ο Δένδιας βρέθηκε στο σπίτι του σέρβου προέδρου, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος εξέφρασε την πρόθεσή του να επισκεφθεί το Αγιον Ορος στις 7 Ιανουαρίου, την ημέρα που στη Σερβία γιορτάζουν τα Χριστούγεννα.

Το ερώτημα

Με το ερώτημα να παραμένει αν η Αθήνα μπορεί και μέσω αυτού του διαύλου να ασκήσει την όποια επιρροή της για εκτόνωση της έντασης σε μία περίοδο που το θερμόμετρο ανάμεσα σε Σερβία και Κόσοβο ανεβαίνει και μία ανάφλεξη θεωρείται πιθανή, με ΕΕ και ΗΠΑ να ζητούν αυτοσυγκράτηση και προσπάθειες για αποκλιμάκωση της κατάστασης.

Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη ο Δένδιας είχε επικοινωνία με την επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδος στην Πρίστινα, καθώς και με στελέχη του ελληνικού αποσπάσματος KFOR, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή έπειτα και από τις τελευταίες εξελίξεις. Με την Αθήνα να δηλώνει ότι μιλά και με τις δύο πλευρές και καταβάλλει τις προσπάθειες που της αναλογούν, καθώς και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την αποκλιμάκωση της κατάστασης.

Ἑόρτιο μήνυμα Χριστουγέννων από την Ι.Μ.Ξενοφώντος Αγίου Όρους

 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2022

ὑπὸ Καθηγουμένου Ἱ.Μ. Ξενοφῶντος

Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀλεξίου

Ἐνῶ τὰ πολεμικὰ τραύματα καὶ οἱ πολλαπλὲς παγκόσμιες κρίσεις καὶ ἀπειλὲς μᾶς τρομοκρατοῦν, ἀκούγεται ἀπὸ τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, τὶς ἡμέρες αὐτές, ὁ θριαμβευτικὸς ὕμνος τῆς νίκης τοῦ Φωτὸς κατὰ τοῦ σκότους!

Μᾶς καλεῖ ἡ ἁγία Μητέρα μας, ἡ Ἐκκλησία, νὰ ἀπεγκλωβιστοῦμε ἀπὸ τὶς ἀπέλπιδες σκέψεις τῶν συγχρόνων δεινῶν καὶ προβλημάτων καὶ νὰ ἑορτάσουμε τὸ γεγονὸς τῆς ἐλπίδος καὶ τῆς χαρᾶς, ὅτι «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ»!

«Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε!

Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε!

Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε»!

Δόξα, ὑπάντησις καὶ ἀνύψωσις οἱ συνέπειες τῆς λαμπρᾶς ἑορτῆς, τοῦ μοναδικοῦ καὶ ὑπερφυσικοῦ γεγονότος τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ!

Νὰ δοξολογήσουμε μὲ εὐγνωμοσύνη τὸν φιλάνθρωπο Πατέρα ἡμῶν, τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, διότι «λύτρωσιν ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ» διὰ τῆς ἀποστολῆς τοῦ Μονογενοῦς Αὐτοῦ Υἱοῦ εἰς τὸν κόσμον «ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόλληται, ἀλλ᾿ ἔχει ζωὴν αἰώνιον».

Δοξολογία μὲ τὸ πλῆθος τοῦ Ἀγγελικοῦ κόσμου, ποὺ τὴν νύκτα τῶν Χριστουγέννων ὕμνησαν τὸν Κύριον, ψάλλοντες τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη»!

«Ἡ τράπεζα γέμει, τρυφήσωμεν πάντες» στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μᾶς προτρέπει ὁ θεῖος Χρυσόστομος.

Ἡ ὑπάντησις συντελεῖται μὲ τὴν μετοχή μας στὸ δεῖπνο τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὅταν μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσερχόμεθα γιὰ νὰ λάβουμε «Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

Ἀκόμη, συναντοῦμε στὸν Κύριον, ἐλεώντας τοὺς ἀδυνάτους καὶ πτωχοὺς ἀδελφούς μας, συγχωρώντας τοὺς ἀδικήσαντας ἡμᾶς, προσευχόμενοι γι᾿ αὐτοὺς ποὺ μᾶς καταδιώκουν καὶ ἀντιπαθοῦν!

Αὐτὴ ἡ πνευματικὴ πορεία τῆς δοξολογίας, τῆς προσεγγίσεως τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ μὲ τὴν ἀγάπη καὶ συγχωρητικότητα, μᾶς ὑψώνει καὶ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν συγκαταβαίνοντα Σωτῆρα Χριστό, «σύσσωμοι καὶ σύναιμοι» Χριστοῦ γενόμεθα οἱ πιστοὶ μετέχοντες στὴν θεία Εὐχαριστία!

Τὸ «μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον» γίνεται προσιτὸ καὶ πανδόξαστο ὅταν μὲ πιστεύουσα καρδία καὶ ἐλπίδα βεβαία καὶ ἀνυπόκριτο ἀγάπη προσέλθουμε στὸ ταπεινὸ σπήλαιο καὶ προσφέρουμε, ὅπως οἱ Μάγοι, τὰ δῶρα τῆς καρδιᾶς μας· τὴν πίστι, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἁγάπη!

«Ἡ Γέννησίς σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως»! Αὐτὸ τὸ Φῶς «τὸ φωτῖζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» ἂς φωτίζει καὶ τὶς δικές μας ψυχές, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν πρόγευσι τοῦ ἀπροσίτου Φωτός, τὸ ὁδηγητικὸ καὶ σωτήριο.

Ὡς τέκνα φωτός, ἂς μαρτυροῦμε περὶ τοῦ φωτὸς δι᾿ ἔργων καὶ λόγων, σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο ποὺ ἀσφυκτιᾶ μέσα στὸ σκότος τῆς συγχύσεως καὶ ἀβεβαιότητος. Ἡ μαρτυρία μας αὐτὴ θὰ εἶναι παράκλησις καὶ ἐλπίδα!

Εὐλογημένα καὶ εὐφρόσυνα ἅγια Χριστούγεννα!

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος

Ἀρχιμανδρίτης Ἀλέξιος

καὶ οἱ σὺν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

ΤΙ ΕΙΠΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΕΡΗΜΙΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

 Η Κυρία Θεοτόκος όταν φανερώθηκε στον πρώτο ερημίτη του Άθωνα, τον άγιο Πέτρο (655—681) και μετά από τέσσερις ως πέντε αιώνες στον ηγούμενο της Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο και στον ένα και στον άλλο είπε:

«Η κατοίκησή σας και η κατά Θεόν ανάπαυσή σας αλλού πουθενά δεν θα είναι παρά μόνο στο Όρος του Άθωνος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν και Θεόν μου να είναι κλήρος δικός μου, στον οποίον εκείνοι που θέλουν να αναχωρήσουν από τις κοσμικές φροντίδες συγχύσεις, να έρχονται σ’ αυτό και να δουλεύουν στο περιβόλι αυτό, να καλλιεργούν την αρετή, την καθαρότητα της καρδιάς και την αγνότητα της ψυχής τους και από τώρα και εμπρός θα λέγεται από όλους «Άγιον Όρος» «Αγιον Όρος τουτεΰθεν κεκλήσεται… καί περιβόλι δικό μου».

«Υπόσχομαι δε, πολύ να αγαπώ, να βοηθώ και να σκέπω εκείνους, που με άδολη καρδιά έρχονται να δουλέψουν ολόψυχα στο Θεό, να προσεύχονται αδιάκοπα για την ψυχή τους, να παρακαλούνε το Θεό για την Εκκλησία Του και όλο τον κόσμο να τον φωτίσει ο Θεός να γίνουν όλοι πρόβατα γνήσια και άδολα του Χρίστου και Θεού μας.»

«Με το έλεος και τη χάρη του Υιού και Θεού μου θα γεμίσει από την μια άκρη ως την άλλη το Όρος τούτο από Μοναχούς πλήθος πολύ ευσεβών και Ορθοδόξων. Για τούτο χαίρεται και αγάλλεται το πνεύμα μου, διότι όλοι αυτοί, θα υμνούν, θα ευλογούν και θα δοξάζουν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα της Παναγίας Τριάδος. Από αυτούς τους Μοναχούς, με τα σημεία και θαύματα που θα κάνουν, με την καθαρή και άγια ζωή τους, θα δοξάζεται και θα μεγαλύνεται, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη, σε Ανατολή και Δύση, σε Βορρά και Νότο το όνομα του Θεού από όλον τον κόσμο.»

«Από την θλίψη, τη στενοχώρια, τους πειρασμούς, τα σκάνδαλα και τις στερήσεις που θα υπομένουν οι Μοναχοί αυτοί, θα μάθει ο κόσμος να κάνει υπομονή στις δύσκολες στιγμές της ζωής του.»

«Για όλα αυτά δε που θα υπομένουν αυτοί και δι’ αυτών όλος ο κόσμος, θα παρακαλέσω τον Υιόν και Θεόν μου να συγχώρεση τις τυχόν ελλείψεις τους και να τους αξιώσει θείων και ουρανίων χαρισμάτων. Θα παρακαλέσω να τους χαρίσει ειλικρινή μετάνοια και φωτισμό για να κάνουν καλήν απολογία, κατά την ημέρα εκείνη την μεγάλη και επιφανή της Δευτέρας Παρουσίας και στη μέλλουσα δίκαια Κρίση να τύχουν του απείρου ελέους. Αλλά και στην παρούσα ζωή θα έχουν κι από μένα μεγάλη βοήθεια, διότι θα τους ελαφρύνω τους πόνους, τους κόπους, τις πίκρες και θα αποδιώχνω τους νοητούς και αισθητούς πειρασμούς, που θα τους γίνονται από τον εχθρό και επίβουλο Διάβολο και πολέμιο του ανθρωπίνου γένους».

Με τις υποσχέσεις και θείες υποθήκες αυτές της Παναγίας μας, το Άγιον Όρος, από τότε που κατοικήθηκε από Μοναχούς και μέχρι σήμερα, διαφυλάχθηκε και συνεχίζει την αγία ζωή και πνευματική δράση του, καίτοι οί κάτοικοι του Μοναχοί σκληρά κατά καιρούς δοκιμάστηκαν και μέχρι σήμερα δοκιμάζονται, από διαφόρους πειρασμούς ορατούς και αόρατους, με τη βοήθεια του Θεού και τη σκέπη της Θεοτόκου θα συνεχίσει τον Ιερόν αγώνα του, για να διαφυλάξει την Πίστη, τη γλώσσα και τις εθνικοθρησκευτικές Παραδόσεις του Χριστιανισμού αβλαβείς και αδιαλώβητες, όπως από την αρχή μας τις παρέδωσαν οι άγιοι Πατέρες των Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων της Αγίας Εκκλησίας μας.

Ή Παναγία σαν μάνα φροντίζει τους Μοναχούς

Στο κοινόβιο Μοναστήρι του Αγίου Παύλου, πριν από 30 χρόνια ζούσε ένα πολύ απλό κι αγαθό Γεροντάκι, γνωστός με το όνομα Γερο – Θωμάς, πάντα πρόθυμος και ακάματος εργάτης της υπακοής. Σαν υπηρεσία του (διακόνημα) είχε να είναι βοηθός στον ζυμωτή και φούρναρη του Μοναστηριού.

Μια μέρα έτυχε ανάγκη να απουσιάσει για δυο ημέρες ο ζυμωτής και φούρναρης της Μονής Γερο – Γρηγόρης, ο οποίος από χρόνια είχε την υπηρεσία αυτή και γνώριζε πολύ καλά και εξυπηρετούσε τα διακονήματα αυτά, με πολύ προσήλωση και ευλάβεια.

Σαν αντικαταστάτη του στις υπηρεσίες αυτές, άφησε τον Γερο -Θωμά, ο οποίος επειδή δεν είχε ποτέ του ζυμώσει ξαφνιάστηκε και βρέθηκε σε μεγάλη απορία, διότι έπρεπε να ζυμώσει και να φουρνίσει τότε και να δώσει ψωμί για δυο ημέρες στους πατέρες του Κοινοβίου που τότε είχε περισσότερους από εξήντα Μοναχούς και σε δέκα ως είκοσι διερχόμενους κάθε ημέρα προσκυνητές.

Στη μεγάλη αυτή ανάγκη και απορία που βρέθηκε ο Γερο – Θωμάς, άρχισε να κάνει θερμή προσευχή και με δάκρυ να παρακαλεί την Παναγία Μητέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Κυρία Θεοτόκο και τον άγιο Παύλο, να τον φωτίσουν τι να κάνει; στην προκειμένη περίπτωση, γιατί τα είχε κυριολεκτικά χαμένα και δεν ήξερε πούθε να αρχίσει.

Ξαφνικά παίρνει την μαγιά του προζυμιού και εκεί που πήγε να βάλει νερό κι αλεύρι βλέπει δίπλα του μια μεγαλόπρεπη μαυροφορούσα γυναίκα, η οποία πήρε το προζύμι το ανακάτεψε, έβαλε το αλεύρι στην σκάφη και σε δυο ώρες έγινε το ζυμάρι, έπλασε τα ψωμιά τα φούρνισε και μέσα στις δυο αυτές ώρες ξεφούρνισε και έδωσε ο Γερο -Θωμάς ψωμί στους Μοναχούς, οι οποίοι ακόμη μέχρι σήμερα δεν μπορούν να ξεχάσουν την γλυκύτητα και νοστιμιά του ψωμιού αυτού.

Ο δε Γερο – Θωμάς σαν υπνωτισμένος δεν κατάλαβε τίποτε, πώς και με ποιό τρόπο γίνανε όλα αυτά! Το μόνο που κατάλαβε ήταν η μαυροφορεμένη εκείνη γυναίκα, που δεν ήταν άλλη παρά η Κυρία Θεοτόκος.

Οι δε αδελφοί της Μονής αυτής του έλεγαν: Γερο- Θωμά, κάτι φάρμακο θα έβαλες μέσα στο ψωμί που είναι τόσο γλυκό και νόστιμο και έγινε τόσο γρήγορα και τόσο ωραίο.

Εδώ έδωκε την παρουσία της η Κυρία Θεοτόκος που σαν μάνα φροντίζει τα παιδιά της, τους Μοναχούς του Αγίου Όρους για να μη μείνουν νηστικοί από έλλειψη τροφίμων και άρτου, όπως. εμπράκτως το είδαμε όλοι κατά τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής 1940 -1944.

Από το γεροντικό του Αγίου Όρους

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΤΑ XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΝΟΣ ΑΣΚΗΤΗ

 

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Η παρούσα διήγηση είναι μία συγκλονιστική εμπειρία του μακαριστού π. Θεόκλητου Διονυσιάτη, όπως την εμπιστεύθηκε πριν 38 χρόνια σχεδόν στον Αγιορείτη Μοναχό π. Κύριλλο Παντοκρατορινό.

Από τα Happy Christmas λοιπόν των «ευτυχισμένων» ανθρώπων ας ταξιδεύσει φέτος ο λογισμός μας στ’ Άγιονόρος, εκεί στα φρικτά Καρούλια, με τους ξυπόλυτους ασκητάς και σε όσα μας εξομολογιέται με συγκλονισμό ο αγιασμένος και σοφός μας π. Θεόκλητος ο Διονυσιάτης.

«ΝΕΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ τότε, κατά το έτος 1941, εν μέσω της κατοχής και του ενσκήψαντος δεινού χειμώνος, μου ήρθε ο καλός λογισμός να επισκεφθώ προσκυνητής τα φρικτά Καρούλια, να κάμω και εγώ ασκητικά Χριστούγεννα μαζί με…τους αετόψυχους Καλόγηρους τούτου του απαράκλητου τόπου.

Την ευλογία μου την έδωκε αμέσως δίχως δισταγμό ο Γέροντάς μου, ο Οσιότατος π. Γαβριήλ, ο και Ηγούμενος χρηματίσας της του Διονυσίου Μονής. Μου έδωκε εισέτι και λίγους οβολούς διά το ταξίδιό μου με το μοτόρι και λίγες φανέλες για να έχω να αλλάξω, με ευλόγησε και ευχόμενος με έστειλε σε τούτο το κατανυκτικό ταξίδι.

Έβαλα μετάνοια στον Γέροντά μου λοιπόν, φορτώθηκα τον ντορβά μου, κι’ έλαβα το ραβδί με προορισμό τα κατανυκτικά Καρούλια προκειμένου να λάβω μέρος στην αγρυπνία των Χριστουγέννων.

Από την παραμονή ήδη το πρωί ο ουρανός ήτανε μαύρος σαν μολύβι, κ’ έπιασε να ρίχνει νερόχιονο βελονιαστό.

Καταφθάνοντας αργά το απόγευμα, με μία τερπνή αναμονή, στα βραχώδη Καρούλια, ο ήλιος, όσο μπορούσε να ξελευθερωθεί απ’τα πηχτά σύννεφα, κόντευε να κρυφθεί πίσω από τον μελανό θαλάσσιο ορίζοντα. Τότε άρχισαν να συναθροίζονται γοργόφτεροι οι Καρουλιώτες ασκητές, για να γιορτάσουμε όλοι μαζί τα Χριστούγεννα.Κάποιοι κατέβαιναν από τα βράχια, άλλοι από τις κρεμαστές σκάλες, ενώ κάποιοι από τις αλυσίδες… ήταν ένα πρωτόγνωρο και συγκινητικό όλο θέαμα!

Τούτοι οι ερημίτες είχανε περασμένους στους λιγνούς τους ώμους τους τρίχινους, λερωμένους μα αγιασμένους ντορβάδες, με ράσα χιλιομπαλωμένα καθώς χαιρεντιόντουσαν ένας-ένας με βαθειά υπόκλιση κι’ έπαιρναν την θέση τους στο μικρό ημιφεγγή γλυκύτατο Εκκλησάκι του Κυριακού.

Κρούσανε ένα μικρό σήμαντρο για να αρχινήσει η η αγρυπνία ενώ ο αρμόδιος Ιερεύς φορώντας ένα μπλαβόχρωμο σαν του πελάγους επιτραχήλι έβαλε το «Ευλογητός»

Το κρύο ήταν τσουχτερό. Όλοι, όσον μπορούσαν, ήσαν σφιχτά τυλιγμένοι στα πτωχικά τους ράσα. Οι ανασασμοί των ψαλτάδων άτμιζαν άσπιλοι καθώς έψαλλον μέλποντες Του Θεού τα τραγούδια μέσα στο δεινό κράτος του χειμώνος, μα η λιβανοκαπνισμενη θωριά της γλυκόπνοης Παναγίτσας που μας αγνάντευε στοργικά σαν Μανούλα απ’ το Τέμπλο ζέσταινε την ψυχή μας μυσταγωγώντας μας στην ιερουργία του άχραντου τοκετού της, της Του Χριστού γεννήσεως κι’ έτσι είχαμε γαλήνη σαν και ‘κείνη των προβάτων στο μαντρί της βηθλεέμ τότενες που γίνηκε ο Θεός άνθρωπος για να ξαναγεννηθεί ο άνθρωπος στην ουράνια Βηθλεέμ.

Όμως καθ’ όλη την διάρκεια της κατανυχτικής ολονυχτίας εντύπωση ανερμήνευτή μου έκαμε ένας αδυνατισμένος και λιπόσαρκος, σαν το καλάμι Καλόγηρος, με μία μακρυά κάτασπρη γενιάδα που ‘χε σταθεί σ’ ένα παμπάλαιο στασίδι. Το σώμα του αν και κάθονταν μέσα στο κρύο και στην αγρυπνιά αμετακίνητο σαν τ’αγάλματος, εντούτοις το ριτιδιασμένο κι’ολοζώντανο από την άσκηση πρόσωπό του, σαν του φτασμένου κυδωνιού, έκαμε διάφορες κινήσεις και παράξενους μορφασμούς αλλοιούμενο τακτικά και φανερώνοντας πως ζούσε εκείνες τις στιγμές έντονα γεγονότα φερμένα από ένα άλλον κόσμο.

Έβλεπες να εναλλάσονται η προσμονή με την μελαγχολία, η θλίψη, με την, χαρά …να σκιρτά σαν λαφομόσκι και αμέσως να κουρνιάζει συγκλονισμένος από Θείο φόβο… έκανε μορφασμούς στο πρόσωπο λες και παρακολουθούσε ένα αλλόκοτο θέαμα και έτσι πότε έκλαιγε, πότε συνοφρυόνταν, πότε χαμογελούσε και δώστου πάλι Σταυρούς και μετάνοιες..

Και όσο ο ασκητής εκτελούσε τη δική του λογική λατρεία πιο δίπλα οι ψάλτες μορμύριζαν στην Πανάχραντο Θεοτόκο το:

Μεγάλυνον, ψυχή μου, την τιμιωτέραν και ενδοξοτέραν των άνω στρατευμάτων. Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον. Ουρανόν το σπήλαιον…»

Τα μικρούλικα παλαιά καντηλάκια στο Τέμπλο διέχεαν αρχοντικές μα και σεμνές τις πολύχρωμες ανταύγες των κι ένας πτωχός πολυέλεος με αγνό κερί φώτιζε όσο ηδύνατο γλυκά το σκοτάδι. Όλα απλά, απέριττα, ασκητικά…

Έτσι γαλήνια πήρε η αγρυπνία ώσπου εκοινωνήσαμε των αχράντων μυστηρίων και έδωσε ο Ιερεύς το «δι’ευχών» λαμβάνοντας τέλος η ουράνια εκείνη μυσταγωγία.

Η ρόδινη ανατολή σιγά-σιγά αυγαζόνταν από τον επίσκεψη του ηλίου μηνύοντας την ανατολή ανατολών, τον εωθινό αστέρα, Αυτόν Τον γεννηθέντα Ιησού Χριστόν.

Μετά απ’ τ’ αντίδωρο και τον Αγιασμό προσφέρθηκε καφές και φραγκόσυκα στο φτωχικό και απέριττο Κυριακό της σκήτης των Καρουλίων. Εγώ διακονούσα στο κέρασμα, μα πρόσεχα και αποθαύμαζα κιόλας τους ασκητές, θωρώντας τους λες κι’ήταν παράξενα όντα, ως αρχαγγέλοι επί της γης.

Τότε ερώτησε ο Πνευματικός της Σκήτης εκείνον τον παράξενο ασκητή αν θα μείνει και αύριο εδώ και του απήντησε:

– Βεβαίως και επιθυμώ να μείνω, εάν και θα ήθελα καλύτερα να ησυχάσω στο καλυβάκι μου, όμως δεν έχω να φάω και αν κάμετε αγάπη δεχθείτε και μένα να φάγω κοντά σας.

Την επομένη ημέρα και αφού εψάλλαμε τα Κτιτορικά έχοντας ενημερώσει ήδη εγώ τον Πνευματικό για όλη ετούτη την παράξενη συμπεριφορά του φτωχού ασκητού κατά την χθεσινή αγρυπνίαν λέγει του τότε με τόνο ευγενικό μα και επιτακτικό.

– Αδελφέ μου, σε παρακαλώ, πες μας τι γροικούσες χθες στην ολονυχτία και όλο άλλαζε μορφή το πρόσωπό σου.

Ο ασκητής όμως αρνιόταν πεισματικά να δώκει απάντηση φυλάγοντας ο,τι έζησε μέσα του ως πανάκριβο θησαυρό.

-Μα σε εξορκίζω στο όνομα Του Κυρίου να μας πείς.

-Λέγονται Γέροντα τέτοια πράγματα;

-‘Αντε κάμε αγάπη μήπως και ωφεληθούμε και ‘μείς οι αδελφοί σου.

-…Μα δεν μπορώ.

-Άμα δεν πείς , απ’ εδώ δε φεύγεις !

Με όλη ετούτη την ευγενική βία και δίχως να θέλει ο παράξενος ασκητής, όμως αναγκεμένος από την αγάπη του Πνευματικού και των Καλογήρων που ‘χαν απομείνει και τούτη την ημέρα στο Κυριακό, άρχισε να ομολογεί με δάκρυα και συντριβή:

-Τι να σας πω; Να!! ο,τι διαβάζατε και ψέλνατε εσείς το έβλεπα και συμμετείχα και ‘γω.

«Θωρούσα το Θείον βρέφος, τον Χριστούλη μας, τα προβατάκια, τα λίγα ζωντανά που ‘σαν εκεί και σταλιάζανε… μα ήταν και μία γελάδα που έστεκε κοντά στο πρόσωπο του Χριστού και το εθέρμαινε με τον ανασασμό της …τις σταγόνες που έπεφταν από την υγρασία και τους νοτισμένους σταλαγμίτες, καθότι ήτανε σπήλαιον εκεί και όχι κάποιο ανθρώπινο χτίσμα …Σιμά είδα και Την Παναγία μας, λεχώνα, που είχε τυλίξει με το σεπτό επανωφόρι της τον Υιό της και ανέκλεινε δίπλα προς μία μεριά και κρύωνε γιατί ήτανε κενό και δεν είχε που να ακουμπήσει… Από την άλλη μεριά μία ποιμένισσα έφερε αχνιστό γάλα που μόλις είχε αρμέξει και για να πλύνει κιόλας μ’αυτό το Θεικό βρέφος. Που να βρεθεί ζεστό νερό εκείνη την ώρα; όλα κρύσταλλο και παγωμένα ήταν…

Και ‘έτσι έγινε… και έτσι τρύπησε με μιάς η σπηλιά και μπήκαν Αγγέλοι που ανεβοακεβαίναν στον ουρανό ενώ ακούγονταν γλυκύτατη μελωδία…

Ο δε Ιωσήφ όλο έκλαιγε αναντρανισμένος από δέος και χαρά σαν τον Ιερέα που στέκεται με φόβο στην αναίμακτο Ιερουργία έτσι και ‘κείνος εφημέρευε τούτη την νυχτιά στον πάντερπνο τούτο Ιερό Ναό μα και πάμφτωχο συνάμα σπήλαιο της βηθλεέμ.»

Πιο κάτω το ζωηρό αγέρι αλυχτούσε στα Καρούλια, ενώ τα κύματα στο άγριο σύνορο θαλάσσης και γης έπλητταν φρίσσοντα τους αποκρήμνους βράχους. Τα λευκά και πορφυρά κυκλάμινα όμως, που ανέθωραν μειλίχια αναρριχώμενα από τις σχισμάδες των βαράθρων, μυνίριζαν την ανάσταση εντός της καρδιάς του χειμώνος. … «Χριστός επί γης· υψώθητε.»

Όλη η λογική μα και η άλογη κτίσις στης Παναγιάς το Περιβόλι μαρτυρούσε διά μυρίων βεβαίων στομάτων πως όντως ο Χριστός εγεννήθη και η γαληνόμορφη Θεική χαρά στην γη ενεθρονίσθη.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ

ΑΛΗΘΩΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ

π. Διονύσιος Ταμπάκης –Χριστούγεννα 2017

Ομιλία διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλων της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους "Η Φοβερά Προστασία" στην Περιοχή της Αθήνας

 

Άγιον Όρος: Το πηγάδι στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου που... έβγαλε Άγια Δισκοπότηρα

 

Άγια δισκοπότηρα, αγγεία, λεκάνες, πινάκια και πλήθος από θραύσματα κεραμικής έκρυβε ένα πηγάδι που βρέθηκε στη διάρκεια ανασκαφικών εργασιών στο καθολικό της Μονής Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος.

Το πηγάδι κατασκευάστηκε γύρω στον 8ο αιώνα και πάντως πριν από την ανέγερση του καθολικού της Μονής που χρονολογείται στο 10ο αιώνα -η πρώτη αναφορά γίνεται σε έγγραφο του 985-, ενώ εξυπηρετούσε τις ανάγκες ύδρευσης των πρώτων μοναχών.

 

Σημειώνεται ότι το καθολικό του ναού είναι χτισμένο σε λιθόκτιστο παλαιοχριστιανικό κτηριακό συγκρότημα, το οποίο περιελάμβανε και μεγάλη βασιλική.

Οι αρχαιολόγοι που εντόπισαν το πηγάδι διαπίστωσαν ότι έχει βάθος περίπου 8 μέτρα και ήταν γεμάτο με αντικείμενα που σχετίζονται με τη λατρεία και την καθαριότητα του ναού, τα οποία έβαζαν εκεί οι μοναχοί όταν δεν τα χρειάζονταν. Άλλωστε η πρακτική της απόθεσης είναι γνωστή από την αρχαιότητα και κατά τις ανασκαφές βρίσκονται λάκκοι απόθεσης κεραμικής και άλλων αντικειμένων.

 

Τα «Ιερά Καράμεια» από το πηγάδι της Παναγίας, όπως ονομάζεται, θα παρουσιάσει απόψε το βράδυ στο 6ο Διεθνές Επιστημονικό Εργαστήριο της Αγιορειτικής Εστίας, που ξεκίνησε από χθες στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης, ο αρχαιολόγος και διδάκτορας Βυζαντινής Αρχαιολογίας, Σταύρος Ζαχαριάδης.

«Τα αγγεία αυτά χρονολογούνται από τον 13ο μέχρι τον 18ο αιώνα, ενώ υπάρχουν και κάποια πρωιμότερα στο β΄ μισό του 12ου αιώνα. Μεγάλος αριθμός τους, πάνω από 125, έχει συντηρηθεί και φυλάσσονται στο σκευοφυλάκιο της Μονής Βατοπαιδίου», ανέφερε στη Voria.gr, ο κ. Ζαχαριάδης.

 

Τα αντικείμενα αυτά είχαν ιδιαίτερη αξία για τους ιερείς και τους μοναχούς που τα χρησιμοποιούσαν στις καθημερινές τελετές, έτσι όταν δεν τα χρειάζονταν, λόγω και της ιερότητάς τους δεν μπορούσαν να τα πετάξουν.

Βρήκαν λοιπόν το πηγάδι αυτό, που προφανώς στέρεψε κάποια στιγμή και το μετέτρεψαν σε αποθέτη. Στόχος τους ήταν να αποθηκεύσουν τα ιερά σκεύη, από τα οποία ξεχωρίζουν τα 16 άγια δισκοπότηρα. Είναι όλα πήλινα, με την τεχνική της εφυάλωσης και φέρουν πολύχρωμες διακοσμητικές παραστάσεις.

 

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα πινάκια (πιάτα) με ωραίες διακοσμήσεις, διαφόρων τύπων αγγεία και κλειστά σκεύη, που εξυπηρετούν τις ανάγκες του ναού, ενώ κατά τη μελέτη του υλικού σε παρελθόντα χρόνο ο αρχαιολόγος, Ιωακείμ Παπάγγελος, είχε εντοπίσει αργυρό έλασμα με ανάγλυφη παράσταση της Θεοτόκου Οδηγήτριας κι όπως εκτίμησε αποτελούσε μέρος μεγαλύτερης σύνθεσης, που κοσμούσε στάχωση βιβλίου, εικόνα, ή κάτι άλλο.

Το πηγάδι δέχτηκε περισσότερες από μία φορές επιθέσεις και βανδαλισμούς από ιερόσυλους που αναζητούσαν θησαυρό, με παλαιότερη μία καταστροφή τον 18ο αιώνα, αλλά πιθανόν και αργότερα.

«Καθώς η επίχωση του φρέατος φαίνεται να έχει διαταραχθεί, τα αγγεία αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χρονολογικά τεκμήρια», σημειώνει ο κ. Ζαχαριάδης και προσθέτει: «οι ποικίλες προελεύσεις τους καλύπτουν μεγάλο φάσμα από τα γνωστά κέντρα παραγωγής που λειτούργησαν κατά την ύστερη βυζαντινή μέχρι τη μεταβυζαντινή περίοδο, εκτός Αγίου Όρους, όπως τα εργαστήρια της Θεσσαλονίκης και της Λήμνου».

Σημειώνεται ότι κατάλοιπα κεραμικού κλίβανου που χρονολογείται στον 14ο αιώνα βρέθηκαν μέσα στη Μονή Βατοπαιδίου σε παλαιότερες ανασκαφές, ενώ παρόμοια κατάλοιπα έχουν εντοπιστεί και στις Μονές Δοχειαρίου (12ος-14ος αι) και Ιβήρων (13ος αι).

Σύμφωνα με τον κ. Ζαχαριάδη, η ποικιλομορφία του συνόλου επιβεβαιώνει τη σημασία της Μονής Βατοπαιδίου ως κέντρο διεπαφής του βυζαντινού και μεταβυζαντινού κόσμου.

«Η διαδρομή που ακολούθησαν τα αντικείμενα αυτά για να φτάσουν στο καθολικό της Μονής Βατοπαιδίου είναι διαφορετική από εκείνη των πολύτιμων αφιερωμάτων που συσσωρεύονται στο σκευοφυλάκιο από τα πέρατα του κόσμου. Η μικρή αξία τους τα εντάσσει σε έναν εντελώς διαφορετικό μηχανισμό διακίνησης που πιθανότατα σχετίζεται με τις ενεργές και διαρκείς συναλλαγές του μοναστηριού με τον έξω κόσμο. Επιπλέον, η παρουσία του ιερού αυτού αποθέτη, επιβεβαιώνει την άρρηκτη συνέχεια της βυζαντινής παράδοσης με το απώτερο παρελθόν», τόνισε ο κ. Ζαχαριάδης.

Το πηγάδι ήταν σε χρήση ως αποθέτης μέχρι τον 19ο αιώνα, οπότε και σταμάτησε η ρίψη ιερών σκευών και παλαιών αντικειμένων για τον επιπλέον λόγο ότι είχε γεμίσει σε όλο το βάθος των περίπου 8 μέτρων.

* Τις φωτογραφίες μας παραχώρησε ο κ. Σταύρος Ζαχαριάδης και προέρχονται από το αρχείο του. 

Αλιευτικοί έλεγχοι και τσουχτερά πρόστιμα από το λιμεναρχείο Αγίου Όρους

 Στο πλαίσιο αλιευτικών ελέγχων και περιπολιών που διεξάγει καθημερινά το Λιμεναρχείο Αγιου Όρους, εντοπίσθηκαν την περασμένη Πέμπτη πλησίον των νοτίων ακτών του Αγίου Όρους,τρεις ημεδαποί να εκτελούν υποβρύχια ερασιτεχνική αλιεία σε μη επιτρεπόμενη περιοχή.

Από το Λιμεναρχείο Αγίου Όρους κινήθηκε η διαδικασία επιβολής των προβλεπόμενων διοικητικών κυρώσεων.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον Ειδικό Κανονισμό Λιμένα Αγίου Όρους απαγορεύεται η προσέγγιση στις ακτές της Χερσονήσου του Άθω σε απόσταση μικρότερη των πεντακοσίων μέτρων.

Το Λιμεναρχείο Αγίου Όρους διενεργεί περιπολίες καθ' όλο το 24ωρο και τα πρόστιμα για τους παραβάτες είναι ιδιαίτερα τσουχτερά.

Άγιον Όρος: Νεκρός συνταξιούχος αστυνομικός σε τροχαίο δυστύχημα - Πώς συνέβη

 Φρικτό θάνατο βρήκε σε τροχαίο δυστύχημα συνταξιούχος αστυνομικός στο Άγιον Όρος. Ο Δ. Πρ. με καταγωγή από τη Σαμοθράκη είχε υπηρετήσει για αρκετά χρόνια στην Αθωνική Πολιτεία, τελευταία είχε μετατεθεί στον Πολύγυρο, όπου ήταν η οικογένειά του, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε μόλις πέρσι. 

Διατήρησε αρκετές επαφές με μοναχούς και επισκέπτονταν συχνά το Άγιον Όρος, όπου μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, διατηρούσε κάποια μελίσσια. έμπεινε συχνά για να τα φροντίσει και προμηθεύονταν ξύλα και άλλα είδη.

Το πρωί του Σαββάτου μετέβη στην περιοχή της Καψάλας για να προμηθευτεί ξύλα από κάποιον μοναχό. Στο δρόμο της επιστροφής, μεταξύ της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος και των Καρυών, άγνωστο κάτω από ποιες συνθήκες έχασε τον έλεγχο του οχήματός του κι αυτό βρέθηκε να κυλά σε μια χαράδρα και κατέληξε σε ένα ρέμα. 

Στην περιοχή σήμανε συναγερμός και επιτόπου έσπευσε το κλιμάκιο της Πυροσβεστικής υπηρεσίας από τις Καρυές, άντρες του οποίου μετά από μεγάλη επιχείρηση ανέσυραν τη σορό του. Ο θάνατός του πρέπει να ήταν ακαριαίος. 

Την προανάκριση για τις ακριβείς συνθήκες του δυστυχήματος διενεργεί το Α.Τ. Αγίου Όρους.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ « Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ»

ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 6 Μ.Μ.

ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ Η ΤΑΙΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΙΡ ΠΡΙΚΛΙΟΥΤΣΕΝΙΪ ,ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 117 ΛΕΠΤΩΝ ΜΕ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ  ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ,Β.ΡΟΥΦΟΥ 88

ΕΝΑΡΞΗ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ

 

ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΑΓΙΑΣΜΟ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ.

ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ - Β.ΡΟΥΦΟΥ 88 (ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ Ι.ΝΑΟΥ),ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 7Μ.Μ.

ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ ΤΗΣ  Ι.ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ π.ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΓΚΟΥΡΒΕΛΟΣ.

ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΚΕΡΑΣΜΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ.

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

ΕΝΑΡΞΗ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΡΙΩΝ ΕΤΩΝ.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ  ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟ ΤΟΥ Ι.Ν.ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΠΑΤΡΩΝ π.ΠΕΡΙΚΛΗ ΡΙΠΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ,ΕΠΗΛΘΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΣ  ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ,Β.ΡΟΥΦΟΥ 88 (ΙΣΟΓΕΙΟ).

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 7 Μ.Μ.ΜΕ ΑΓΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ.ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΚΕΡΑΣΜΑ.

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ.

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

Το θαύμα του Αγίου Μηνά που έκρινε την μάχη

 

Σε μια προσκυνηματική μου επίσκεψη στο Άγιον Όρος πριν περίπου δύο χρόνια και συγκεκριμένα στην Μονή της Μεγίστης Λαύρας, ένα απόγευμα αποφάσισα να μεταβώ με τα πόδια στην περιοχή της Βίγλας και να πάω στο κελλάκι του Αγίου Μηνά του θαυματουργού του άλλοτε προστάτη της Αστυνομίας Πόλεων, εκεί που διαμένει ο γνωστός π. Ιωσήφ, αυτός που κυματίζει την Ελληνική σημαία σε κάθε πέρασμα μαχητικού αεροσκάφους από την περιοχή. Ναι εκεί στο νοτιοανατολικότερο άκρο του Άθωνα.

Χτύπησα την πόρτα του κελιού και μου άνοιξε ο π. Ιωσήφ με τον οποίον γνωριζόμασταν και με πήγε ως είθισται να προσκυνήσω στο εκκλησάκι του Αγίου, εκεί και μάλιστα στο τρόπον τινά πρόναο είδα κάποιες αγιογραφίες του Αγίου Μηνά, η μία τον παρουσίαζε καβάλα όχι όπως συνήθως τον βλέπουμε σε άλογο αλλά σε καμήλα. Ναι σε καμήλα…

Ρωτώ τον πατέρα του κελιού και μου λέει πήγαινε να προσκυνήσεις μέσα στον ναό, να ετοιμάσω εγώ το κέρασμα και θα σου πώ.

Πράγματι προσκύνησα όπως μου είπε και κατευθύνθηκα στο αρχονταρίκι του κελιού όπου αφού έλαβα το καθιερωμένο αγιορείτικο κέρασμα ο π. Ιωσήφ ξεκίνησε να μου εξιστορεί και να μου επεξηγεί ουσιαστικά την αγιογράφηση που παρουσίαζε τον Άγιο Μηνά καβάλα πάνω σε καμήλα και μάλιστα να τρέχει με μεγάλη ορμή.

Μου λέει ο Άγιος Μηνάς Σπυρίδωνα όπως ξέρεις ήταν Αιγύπτιος στην καταγωγή, και έζησε τον 3ο μ.Χ αιώνα. Τα θαύματα του πολλά εξού και το προσωνύμιο του ως θαυματουργού.

Το 1942 λοιπόν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπό τον Ρόμμελ δυνάμεις του Άξονα στην Αφρική είχαν καταφέρει να προελάσουν τόσο ώστε να είναι ορατός ο κίνδυνος να φθάσουν στην Διώρυγα του Σουέζ. Στην περιοχή του Ελ Αλαμέιν (η ονομασία της περιοχής αυτής προέρχεται από αραβική παραφθορά του ονόματος του Αγίου Μηνά), όπου βρισκόταν ο τάφος του Αγίου, οι αντίπαλες δυνάμεις προετοιμάζονταν για την αποφασιστική σύγκρουση η οποία θα έκρινε το αν οι Σύμμαχοι θα κατάφερναν να παραμείνουν στην Αφρική.

Μεταξύ των συμμαχικών στρατευμάτων βρισκόταν και ελληνική στρατιωτική δύναμη, η οποία πήρε μέρος στη μάχη. Ένα από τα βράδια εκείνα, πολλοί στρατιώτες είδαν τον Άγιο Μηνά να βγαίνει τα ερείπια του ναού του που βρισκόταν στην περιοχή που ήτο ο τάφος του Αγίου οδηγώντας ένα καραβάνι με καμήλες και να είναι περιτριγυρισμένος από αγγέλους και να μπαίνει μέσα στο στρατόπεδο των εχθρικών δυνάμεων.

Η εμφάνιση αυτή κατατρόμαξε τους Γερμανούς και υπονόμευσε καίρια το ηθικό τους, πράγμα που συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων και το αδιανόητο ήταν πως οι μηχανές των στρατιωτικών τους οχημάτων αλλά και των τανκς σταμάτησαν να λειτουργούν για αρκετή ώρα κάνοντας του Γερμανούς κυριολεκτικά να τραπούν σε φυγή.

-Φοβερό δεν είναι αδελφέ μου Σπυρίδωνα. Φαντάσου ένας Άγιος με στρατιά αγγέλων διαλύει ολόκληρο στρατό!!!!!

-Ναι πάτερ μου και πολύ σπάνια η απεικόνιση τέτοιων θαυμάτων. Να σήμερα έμαθα ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου και μάλιστα όχι πολύ μακριά στο παρελθόν αλλά λίγες δεκαετίες πίσω. Ένα ακόμη θαύμα που συνδέεται με την έκβαση ενός σκληρού πολέμου που έζησαν και βίωσαν οι προγονείς μας, ο παππούς μου…

Πήγα και προσκύνησα και πάλι τον Άγιο, πήρα την ευχή του πατρός Ιωσήφ, του ζήτησα να εύχεται και να προσεύχεται στον Άγιο Μηνά για να μεσιτεύει από εκεί ψηλά στην περίοπτη θέση του δίπλα στον Θεό και έφυγα παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής προς το μοναστήρι.

Στον δρόμο αναλογιζόμουν την εικόνα του Αγίου πάνω στην καμήλα περιτριγυρισμένου από στρατιά αγγέλων όπου έτρεπε σε φυγή τους Γερμανούς όπου με θαυμαστό τρόπο κρίθηκε μία πολύ σημαντική μάχη στον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι Άγιοι ποτέ δεν σταματούν να θαυματουργούν και βέβαια πάντα προς Δόξαν Θεού, αρκεί εμείς οι ίδιοι να έχουμε εμπιστοσύνη προς τον Θεόν και να ζητάμε τις μεσιτείες των Αγίων του.

Φτάνει μόνο να ζητήσουμε κάτι από τον Θεόν ή τους Αγίους του και να είναι αυτό ωφέλιμο για την ψυχή μας και την ζωή μας. Η εμπιστοσύνη στον Θεό η πίστη, η πίστη είναι αυτή που μπορεί να μετακινήσει ακόμη και βουνά, απλά εμείς δεν το έχουμε αντιληφθεί ακόμη όντας ολιγόπιστοι.

Να ευχόμαστε να ενισχύεται η πίστη μας προς τον Θεό διότι θαύματα ζούμε καθημερινά έστω κι αν με την πρώτη ματιά δεν το αντιλαμβανόμαστε. Να σήμερα ξύπνησα και πάλι υγιής. Πόσοι όμως δεν είναι υγιείς γύρω μας, πόσοι δεν ξύπνησαν σήμερα και πλέον δεν βρίσκονται μαζί μας;

Η ζωή μας είναι γεμάτη θαύματα, άλλα μικρά και άλλα μεγάλα, αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε είναι να ευχαριστούμε κάθε μέρα τον Θεό για ότι μας δίνει.

Αυτός ξέρει να είστε σίγουροι !!!!!

Του Σπύρου Συμεών

SOS ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΕΣ ΣΕ ΟΙΚΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

 

Πρόσφατα συνέβησαν σε μικρό χρονικό διάστημα 3 δολιοφθορές σε οικήματα και εγκαταστάσεις της Μονής Εσφιγμένου. Αρχικά ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή αγροικιών εντός Αγίου Όρους στην έκταση της Μονής μας με διάλυσή τους και κλοπή των υλικών που τις απαρτίζουν. Έπειτα, πριν λίγες μέρες ήταν η απόπειρα καταστροφής εγκαταστάσεων από κουκουλοφόρους σε μετόχι της Μονής μας στην Ιερισσό Χαλκιδικής με πυρπόληση και πρόκληση πυρκαγιάς. Μετά ήταν η καταστροφή μιας γεννήτριας που χρησιμοποιούσαν οι Εσφιγμενίτες πατέρες που κατοικούσαν στο κελί του Αγίου Τρύφωνος για τις ανάγκες των εργασιών τους. Τελευταίο κρούσμα ήταν οι καταστροφές σε κατάστημα εκτός Αγίου Όρους που συνεργάστηκε με την Μονή μας.

Είναι αδιανόητο για το Άγιον Όρος να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα! Σε ένα τόπο προσευχής και άσκησης είναι ανήκουστο να υπάρχουν λημέρια και κρυψώνες από όπου “άγνωστοι” μπορούν να οργανώσουν εφόδους εναντίον αγιορειτών γερόντων. Δυστυχώς, το κεντρικό κτήριο της Μονής Εσφιγμένου έχει μετατραπεί σε λημέρι εγκληματιών. Κανείς δεν γνωρίζει ποιος είναι εκεί και τι όπλα κρύβονται. Τα περίπου 5-8 άτομα της ηγετικής ομάδας της κατάληψης και περίπου 20 “υποτακτικοί” τους απαγορεύουν την πρόσβαση στο κεντρικό κτήριο της Μονής στις αρχές της πολιτείας που προστατεύουν το Άγιον Όρος. Οι ευγενικές παρακλήσεις της αστυνομίας δεν εισακούονται. Η κατάσταση των κειμηλίων, τα ονόματα των εισερχομένων και εξερχομένων στη Μονή και το Άγιον Όρος είναι άγνωστα.

Όσο η αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, κάποιοι την πολεμούν ανηλεώς. Όσο θα κτίζουμε και θα φροντίζουμε, άλλοι θα καίνε και θα γκρεμίζουν.

Όλα αυτά γίνονται στην προσπάθεια να κάμψουν το ηθικό μας. Νομίζουν πως θα τα παρατήσουμε και θα παραιτηθούμε. Αυτό όμως δεν είναι στο χέρι μας. Δεν μπορούμε να προδώσουμε την εμπιστοσύνη που μας έδειξε η Ορθόδοξη Εκκλησία αναθέτοντάς μας αυτό το διακόνημα. Δεν θα αφήσουμε το Άγιον Όρος να γίνει κέντρο διερχομένων, ληστών και παρανόμων. Δεν θα περάσει η απόπειρα καταστροφής του Αγίου Όρους και η δημιουργία “γκρίζων ζωνών” εντός του!

Είμαστε γνώστες του τι είναι ικανοί να κάνουν οι καταληψίες του κεντρικού κτηρίου της Μονής μας. Εξωεκκλησιαστικά άτομα που φοράνε ράσα στο παρελθόν μας επιτέθηκαν, μας άφησαν αιμόφυρτους και μισοπεθαμένους. Σκοπός τους είναι να μας αποτελειώσουν εμάς και να εκφοβίσουν όσους ευσεβείς ανθρώπους μας βοηθούν.

Η συκοφάντηση της αδελφότητας της Μονής μας είναι άνευ προηγουμένου. Σε αυτή συμμετέχουν δυστυχώς και κάποια ΜΜΕ προωθώντας την προπαγάνδα των καταληψιών. Μας έχουν στοχοποιήσει με ανηλεή επίθεση ψευδών. Φανατίζουν τους οπαδούς τους στοχοποιώντας μας. Οπαδοί οι οποίοι με δήθεν “ένθεη” μανία θέλουν να μας “αποσατανικοποιήσουν”, με τον ίδιο τρόπο που διαλαλεί η Ρωσική ηγεσία θα κάνει για τον υπόλοιπο κόσμο.

Καλούμε όλα τα υγιή μέλη της Εκκλησία μας και του τόπου μας, να συστρατευθούμε πριν είναι “πολύ αργά για κλάματα” για το Άγιον Όρος, την πατρίδα μας και την κοινωνία!

αρχιμ. Βαρθολομαίος

Ηγούμενος Μονής Εσφιγμένου

ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ: “ΕΙΣΕΒΑΛΑΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΟΙ ΨΕΥΔΟΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΕΣ… ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΕΤΕ”

 

Ανοικτή επιστολή με ειρωνικό ύφος προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, απέστειλαν ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος και οι υπόλοιποι μοναχοί ξεκαθαρίζονταις ότι: “Παρόμοιες πράξεις δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε στο μέλλον” – Διαβάστε αναλυτικά τι συνέβη και σε ποιους αναφέρονται οι 110 μοναχοί της πολύπαθης Μονής Εσφιγμένου.

“Αγαπητοί Πατέρες, 3(ν.ημ.)/11/2022

Με την παρούσα επιστολή μας, επιθυμούμε να σας εκφράσουμε τις διάπυρες ευχαριστίες μας, για όλα όσα επί σειρά ετών, πράττετε για μας.

Είναι και ιστορικά πλέον καταγεγραμμένο, αγαπητά «αδέλφια» μας, ότι όποτε η 110μελής αδελφότητά μας καλείται να αντιμετωπίσει δυσκολίες και προβλήματα, από τους 3 ακοίμητους και αιμοδιψείς ψευδοεσφιγμενίτες διώκτες μας, εσείς ξαγρυπνάτε αγωνιωδώς δίπλα μας, με μία μικρή όμως διαφορά. Δεν ξαγρυπνάτε όπως η φιλότεκνη μητέρα η οποία αγωνιά μη και τυχόν συμβεί κάτι λυπηρό στον τραυματισμένο υιό της, αλλά ξαγρυπνάτε όπως οι γύπες, μη και τυχόν δεν καταφέρουμε να επιζήσουμε, και μας κατασπαράξετε ευκολότερα. Πόσο ευγνώμονες σας είμαστε, για το καλό το οποίο μας προξενείτε, να πλησιάσουμε γρηγορότερα τον Δεσπότη Χριστό!

Με τον ίδιο τρόπο αγαπητά τέκνα της αθωνικής πολιτείας, μας συμπεριφερθήκατε σε πρόσφατο ανοσιούργημα το οποίο τέλεσαν οι διώκτες μας, πάντα με τις ευλογίες σας! Κι επειδή λησμονείτε εύκολα, επιτρέψτε μας να σας θυμίσουμε τί έγινε.

Στις 25 Οκτωβρίου (ν.η) ημέρα Κυριακή, Ημέρα Κυρίου, υπό την προστασία ισχυρής αστυνομικής δυνάμεως και την συνδρομή δεκάδων ημεδαπών και αλλοδαπών λαϊκών εργατών, εισέβαλαν προκλητικά οι ψευδοεσφιγμενίτες, στον ελαιώνα της μονής μας, ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή τους Ιερού Κελίου του Αγίου Μεθοδίου, λίγες εκατοντάδες μέτρα ανατολικά της μονής Εσφιγμένου και λεηλάτησαν δίχως ίχνος ντροπής όλη την φετινή σοδειά των ελαιόκαρπών μας!

Βέβαια Άγιοι Πατέρες, γνωρίζουμε την μεγάλη αγωνία που έχετε, μήπως και μείνει η αδελφότητά μας φέτος χωρίς λάδι. Δεν πειράζει, ευφρανθείτε εσείς με τα δικά σας αγαθά όπως ο πλούσιος, κι έχει και για μας ο Θεός. Κάτι θα στείλει και για τον πτωχό Λάζαρο να χορτάσει…

Γνωρίζουμε επιπλέον και την αξιοζήλευτη μέριμνα την οποία επιδεικνύετε για να τηρούνται τα άρθρα του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους (Κ.Χ.Α.Ο.), με μία πάλι ελάχιστη διαφορά. Όταν πρόκειται για εμάς τους γνησίους Εσφιγμενίτες, παθαίνετε τύφλωση και δεν βλέπετε τις εναντίον μας παρανομίες και αδικίες. Όταν πρόκειται για τους διώκτες μας, συντάσσεστε αναφανδόν μαζί τους σε ό, τι κι αν πράξουν, και τους δικαιώνετε. Έτσι, όταν πρόκειται για τους μοναχούς της μονής μας, λέτε ότι είναι παράνομοι, διότι εσείς οι ίδιοι αρνείστε να τους εγγράψετε στα μοναχολόγια της Ιεράς Κοινότητος, όταν όμως σας ρωτήσουν, εάν η ομάδα των ψευδοεσφιγμενιτών, ιδρύθηκε και αναγνωρίστηκε μέσα από τις νόμιμες διαδικασίες που προβλέπει ο Κ.Χ.Α.Ο.,( π.χ ψηφίστηκε ή τοποθετήθηκε; οι κουρές των «ηγουμένων» είναι αγιορείτικες εκεί ειρωνικά μειδιάτε…!

Και για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, ήταν πράγματι συγκλονιστικό να βλέπουμε κατ΄εκείνη την ημέρα να γίνεται η λεηλασία των ελαιοκάρπων μας, από περίπου 40 έλληνες και αλβανούς εργάτες αγνώστου ταυτότητος, υπό την προστασία πάντα της ελληνικής αστυνομίας και την συγκατάθεση της Ιεράς Κοινότητος.

Μέχρι και την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ουδείς γνωρίζει εάν όλοι εκείνοι οι εργάτες είχαν νόμιμα εισέλθει στο Άγιον Όρος, εάν είχαν νόμιμη άδεια εξάσκησης εργασίας εντός της Αθωνικής Πολιτείας και επιπροσθέτως για τους αλβανούς, εάν είχαν νόμιμη άδεια παραμονής στην χώρα μας. Όλα τα προηγούμενα τα είχε ελέγξει η ελληνική αστυνομία και η Ιερά Κοινότητα;

Ή μήπως ο νόμος ισχύει μονομερώς για εμάς τους νόμιμους εσφιγμενίτες, για δε τους ψευδοεσφιγμενίτες ισχύουν έτεροι νόμοι; Μάλιστα υπέπεσε στην αντίληψή μας, ότι μετά την πρώτη επίσημη καταγγελία την οποία κάναμε προ ημερών, ω ! του παραδόξου θαύματος ! , την επομένη είχαν αντικατασταθεί όλοι οι Αλβανοί εργάτες από Έλληνες…!

Τυχαίο; Ή μήπως μετά την επίσημη καταγγελία μας οι ψευδοεσφιγμενίτες έσπευσαν να μπαλώσουν τις παρανομίες τους; Γιατί η αστυνομία δεν προέβη στους απαραίτητους ελέγχους των λαϊκών εργατών; Έστω και τώρα απαιτούμε από την Ιερά Κοινότητα να ενημερωθούμε επισήμως για το ποιοι λαϊκοί ήταν αρχικά στην κλοπή των ελαιοκάρπων μας και στην συνέχεια ποιοι αντικατέστησαν ποιους. Όμως φωνή βοώντος εν τη ερήμω…

Παρόλα, τα ανωτέρω γεγονότα, οι πατέρες της μονής μας συνεπείς στις μοναχικές τους υποσχέσεις και τις νουθεσίες των αγίων μας, ούτε ανταπόδωσαν κακό αντί κακού, ούτε εξετράπησαν της μοναχικής τους ιδιότητος σε ανάρμοστες πράξεις και συμπεριφορές. Την αδικία οφείλουμε ως χριστιανοί να την υπομένουμε για την αγάπη του Κυρίου και ήδη κατά το παρελθόν το έχουμε αποδείξει, κατά τις αναρίθμητες αρπαγές κινητής και ακίνητης περιουσίας της μονής μας από τους καπηλευτές του ονόματός μας. Όμως όλα έχουν και τα όριά τους.

Με την παρούσα επιστολή μας και την κοινοποίησή της σε όλα τα αρμόδια διοικητικά όργανα του Αγίου Όρους, δηλώνουμε σεβαστοί Πατέρες της Ιεράς Κοινότητος, ότι παρόμοιες πράξεις δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε στο μέλλον. Επί τη πληροφορία ότι εντός συντόμου χρονικού διαστήματος μέλλει η ταλαίπωρος ψευδοαδελφότητα να φέρει εργάτες, προκειμένου να αρχίσει ευρείας κλίμακος υλοτόμηση στο έμπροσθεν της μονής μας μεγάλο δάσος και μάλιστα για καθαρά εμπορικούς σκοπούς, δηλώνουμε προς πάσαν κατεύθυνσιν, ότι αυτό δεν πρόκειται να το ανεχτούμε και θα αντιδράσουμε με τρόπο δυναμικό.

Όχι διότι νοιαζόμαστε για τα υλικά αγαθά. Δεν ήρθαμε στο Άγιον Όρος για να αποκτήσουμε μοναστήρια, ελαιώνες ή δάση, όχι! Αυτά δεν είναι ο αυτοσκοπός, αλλά τα μέσα. Τα μέσα αυτά έχουν αξία εφόσον ο σκοπός τους είναι η δόξα του Θεού. Και από την στιγμή που αυτά αποτελούν τα απαραίτητα μέσα για την συντήρηση της ορθόδοξης αδελφότητός μας, και την συνέχιση του αντιοικουμενιστικού μας αγώνα, τα πράγματα αλλάζουν!

Από την ώρα λοιπόν κατά την οποία διαπιστώνουμε ότι η αρπαγή δεν έχει να κάνει απλά με την πλεονεξία, ή την απληστία του αντιδίκου μας, αλλά στοχεύει στην υποδαύλιση του ανθενωτικού αγώνα μας και την καταρράκωση του αντιοικουμενιστικού φρονήματος των πατέρων της μονής μας, αγώνα τον οποίο έχουμε χαράξει από το 1974, δηλώνουμε στεντόρεια την φωνή, ότι θα υπερασπιστούμε έως θανάτου το δικαίωμά μας να ζούμε ορθόδοξα και ανθρώπινα, χωρίς να ανεχτούμε την παραμικρή παρέμβαση στις επιλογές μας, οι οποίες είναι να μην μνημονεύουμε παναιρετικούς οικουμενιστές, αλλά ούτε και να συγκαλύπτουμε προδοσίες πίστεως.

Με την παρούσα ανοικτή επιστολή μας, λοιπόν, θέτουμε προ των ευθυνών τους, τόσο την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, όσο και την Πολιτική Διοίκηση, διότι με την δική τους ανοχή και συγκατάθεση γίνονται τα όσα γίνονται, και απαιτούμε να επέμβουν άμεσα προκειμένου να εκτονωθεί η κατάσταση και αποσοβηθούν τα χειρότερα.

Σε περίπτωση αδιαφορίας και ολιγωρίας, αυτό θα ερμηνευτεί ότι μας δίδεται το δικαίωμα να ενεργήσουμε τα δέοντα προκειμένου να διασφαλίσουμε την απρόσκοπτη τροφοδοσία των πατέρων της αδελφότητός μας και την με κάθε τρόπο αντιοικουμενιστή και αντιαιρετική στάση μας, μη φειδόμενοι ακόμα και της ζωής μας.

Ευχόμαστε να μην χρειαστεί να αποδείξουμε, ότι για μας το «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» δεν είναι ένα απλό σύνθημα, αλλά τρόπος ζωής. Ο νοών νοείτω.

Ευχέτης προς Κύριον”.

Ο Κ Α Θ Η Γ Ο Υ Μ Ε Ν Ο Σ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

₊ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΕΝ ΕΜΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ

Δείτε το βίντεο για την έξοδο της Αγίας Ζώνης από το Άγιον Όρος

Στον Πειραιά θα φτάσει αύριο, Σάββατο 5 Νοεμβρίου, η Τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Το μοναδικό θεομητορικό κειμήλιο από την επίγεια ζωή της Παναγίας μας εξήλθε από τον Άθωνα νωρίς το μεσημέρι της Παρασκευής προκειμένου μέσω Θεσσαλονίκης να φτάσει στην Αττική και από εκεί, αύριο, στο πρώτο λιμάνι.

Την Αγία Ζώνη συνοδεύει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμανδρίτης Εφραίμ, συνοδεία Βατοπαιδινών Πατέρων ενώ η έξοδος της πραγματοποιήθηκε με πλωτό σκάφος του Λιμενικού Σώματος.

Τι συμβολίζουν οι πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων στο Άγιον Όρος;

 Πώς καταλαβαίνει κανείς ότι ένα όχημα ανήκει στο Άγιον Όρος και αντίστοιχα σε ποια Μονή;

Τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη εφοδιάζονται με πινακίδες κυκλοφορίας, κάτι που βεβαίως ισχύει και στην Ελλάδα. Ανάλογα με την περιοχή, τα γράμματα που χρησιμοποιούνται μαρτυρούν και τον τόπο… καταγωγής του οχήματος.

Το Άγιον Όρος που αποτελείται από είκοσι Μονές, είναι ένα αυτοδιοίκητο τμήμα της Ελλάδος. Ακόμα και σε αυτό το μέρος κυκλοφορούν οχήματα τα οποία έχουν και αυτά πινακίδες κυκλοφορίας. Οι συγκεκριμένες, που έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια, έχουν την χαρακτηριστική μπλε λωρίδα με το σήμα GR αλλά και τη σημαία της Ε.Ε.

Από εκεί και πέρα χωρίζονται σε τρία μέρη. Αριστερά αναγράφονται τα αρχικά ΑΟ από το Άγιον Όρος. Στη μέση υπάρχουν τρεις αριθμοί που δείχνουν τον αριθμό οχημάτων της εκάστοτε Μονής. Τέλος, το τρίτο μέρος αποτελείται από ένα διψήφιο αριθμό ο οποίος υποδηλώνει σε ποια Μονή από τις 20 (βλέπε τον παρακάτω πίνακα) που υπάρχουν, ανήκει το όχημα. Ο συγκεκριμένος αριθμός φτάνει έως το 21. Αν υπάρχει ο αριθμός 21 τότε το όχημα ανήκει στην Ιερά Κοινότητα.

 

Σε ποια Μονή ανήκει;

Από την πινακίδα του οχήματος στην παραπάνω φωτογραφία μπορούμε να καταλάβουμε και πού ανήκει το συγκεκριμένο Nissan Navara. Από το ΑΟ καταλαβαίνουμε πως ανήκει στο Άγιο Όρος. Το 047 πως πρόκειται για το 47ο όχημα της Μονής ενώ ο αριθμός 16 πως είναι ιδιοκτησίας της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος.

Τα νούμερα των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους έχουν ως εξής:

01 Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας

02 Ιερά Μονή Βατοπαιδίου

03 Ιερά Μονή Ιβήρων

04 Ιερά Μονή Χιλανδαρίου

05 Ιερά Μονή Διονυσίου

06 Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου

07 Ιερά Μονή Παντοκράτορος

08 Ιερά Μονή Ξηροποτάμου

09 Ιερά Μονή Ζωγράφου

10 Ιερά Μονή Δοχειαρίου

11 Ιερά Μονή Καρακάλλου

12 Ιερά Μονή Φιλοθέου

13 Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας

14 Ιερά Μονή Αγίου Παύλου

15 Ιερά Μονή Σταυρονικήτα

16 Ιερά Μονή Ξενοφώντος

17 Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου

18 Ιερά Μονή Εσφιγμένου

19 Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος

20 Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου

Το συγκεκριμένο Jeep ανήκει στην Ιερά Κοινότητα, κάτι που καλαβαίνουμε από τον αριθμό 21 στα δεξιά της πινακίδας…

Άγιον Όρος: Ο άγνωστος θησαυρός των οθωμανικών χειρογράφων αναδύεται

 Τα πρώτα έγγραφα της οθωμανικής ιστορίας σώζονται στο Άγιο Όρος και φανερώνουν πως οι Οθωμανοί πήραν τη μοναστική κοινότητα υπό την προστασία τους.

Ο πατήρ Θεόφιλος, αριστερά, ο βυζαντινολόγος Γιάννης Νιέχοφ-Παναγιωτίδης, στο κέντρο και ο Αναστάσιος Νικόπουλος, νομικός και επιστημονικός συνεργάτης του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, ελέγχουν ένα χειρόγραφο στη βιβλιοθήκη της Μονής Παντοκράτορα στο Άγιο Όρος, Βόρεια Ελλάδα , την Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2022

VIA ASSOCIATED PRESS

Βαθιά μέσα σε ένα μεσαιωνικό οχυρωμένο μοναστήρι στην κοινότητα του Αγίου Όρους, οι ερευνητές για πρώτη φορά αξιοποιούν έναν σχεδόν άγνωστο θησαυρό: χιλιάδες χειρόγραφα της οθωμανικής εποχής, ανάμεσά τους και ορισμένα από τα παλαιότερα του είδους τους στον κόσμο.

Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Παντοκράτορος, αφιερωμένη στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά από τα 20 Μοναστήρια που βρίσκονται στο Άγιον Όρος.

Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα από τους βυζαντινούς, πλην όμως Ενετούς πολίτες, αξιωματούχους κατά σάρκα αδελφούς Αλέξιο στρατοπεδάρχη και Ιωάννη πριμικήριο.

Οι βιβλιοθήκες της αυτοδιοικούμενης κοινότητας, αποτελούν μια αποθήκη σπάνιων χειρογράφων σε διάφορες γλώσσες εκτός των ελληνικών, όπως σε ρωσικά και ρουμάνικα.

Πολλά από αυτα τα έγγραφα έχουν μελετηθεί εκτενώς, όχι όμως τα οθωμανικά, προϊόντα μιας κατοχικής γραφειοκρατίας που κυβέρνησε τη βόρεια Ελλάδα από τα τέλη του 14ου αιώνα - πολύ πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 - μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η Χερσόνησος του Άθω έγινε και πάλι ελληνική.

Ο βυζαντινολόγος Γιάννης Νιέχοφ-Παναγιωτίδης, καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, λέει ότι είναι αδύνατο να κατανοήσουμε την οικονομία και την κοινωνία του Αγίου Όρους υπό την οθωμανική κυριαρχία χωρίς να συμβουλευθούμε αυτά τα έγγραφα, τα οποία ρύθμιζαν τις σχέσεις των μοναχών με τις κοσμικές αρχές.

«Τα οθωμανικά ήταν η επίσημη γλώσσα του κράτους», είπε στο Associated Press, ο καθηγητής Νιέχοφ-Παναγιωτίδης ο οποίος αποκάλυψε ότι το αρχαιότερο από τα περίπου 25.000 οθωμανικά έγγραφα που βρέθηκαν στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες χρονολογείται από το 1374 ή το 1371 και θεωρείται το αρχαιότερο γνωστό οθωμανικό αρχείο στον κόσμο.

«Τα πρώτα έγγραφα που ρίχνουν φως (για την πρώτη περίοδο της οθωμανικής ιστορίας) σώζονται εδώ, στο Άγιον Όρος», είπε, καθισμένος σε ένα τραπέζι γεμάτο έγγραφα και βιβλία. Τα πιο σπάνια, είναι αποθηκευμένα σε μεγάλα ξύλινα συρτάρια.

Αυτά τα χειρόγραφα περιλαμβάνουν περίτεχνα φιρμάνια ή διατάγματα, τίτλους ιδιοκτησίας και δικαστικές αποφάσεις των Σουλτάνων.

«Η συντριπτική πλειοψηφία αποτελείται από νομικά έγγραφα», είπε ο Αναστάσιος Νικόπουλος, νομικός και επιστημονικός συνεργάτης του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, ο οποίος συνεργάζεται με τον καθηγητή Νιέχοφ-Παναγιωτίδη τους τελευταίους μήνες.

Tα υπό μελέτη χειρόγραφα αφηγούνται μια ιστορία που έρχεται σε αντίθεση με την παραδοσιακή αντίληψη στην Ελλάδα των οθωμανικών λεηλασιών στις κατακτημένες βυζαντινές περιοχές. Οι Οθωμανοί φέρονται να πήραν την αθωνική κοινότητα υπό την προστασία τους, να διατήρησαν την αυτονομία της και την προστάτευσαν από εξωτερικές παρεμβάσεις.

«Τα φιρμάνια των Σουλτάνων που είδαμε στον πύργο... και οι δικαστικές αποφάσεις του οθωμανικού κράτους δείχνουν ότι η μικρή δημοκρατία των μοναχών μπόρεσε να κερδίσει τον σεβασμό των κατακτητών», είπε ο κ. Νικόπουλος. «Και αυτό γιατί το Άγιον Όρος θεωρούνταν κοιτίδα ειρήνης, πολιτισμού... όπου διαφορετικοί λαοί και πολιτισμοί συνυπήρχαν ειρηνικά».

Ο κ. Νικόπουλος τόνισε ότι μια από τις πρώτες ενέργειες του Μουράτ Β’, του Οθωμανού Σουλτάνου που κατέκτησε τη Θεσσαλονίκη το 1430 ήταν η σύνταξη ενός νομικού εγγράφου το ίδιο έτος για την προστασία της κοινότητας.

«Αυτό λέει πολλά. Ο ίδιος ο Οθωμανός σουλτάνος φρόντισε να διατηρηθεί και να διαφυλαχθεί το διοικητικό σύστημα του Αγίου Όρους», πρόσθεσε.

Ακόμη παλιότερα, πρόσθεσε ο καθηγητής Νιέχοφ-Παναγιωτίδης, ο σουλτάνος εξέδωσε εντολή για την αυστηρή τιμωρία για τους εισβολείς στο Άγιον Όρος αφού μια ομάδα επιδρομών-στρατιωτών συμμετείχαν σε μικροκλοπές σ′ ένα από τα μοναστήρια.

«Αυτό που είναι περίεργο είναι ότι οι Σουλτάνοι κράτησαν το Όρος Άθως ως απομεινάρι του Βυζαντίου, ημιανεξάρτητο, δεν το άγγιξαν. Δεν είχαν καν στρατό εδώ. Το πολύ πολύ να είχαν έναν τοπικό εκπρόσωπο που πιθανότατα έμενε στις Καρυές και έπινε τσάι».».

Μια άλλη απροσδόκητη αποκάλυψη, είπε ο Νιέχοφ-Παναγιωτίδης, ήταν ότι για περίπου τους δύο πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας δεν έγινε καμία προσπάθεια να επιβληθεί ισλαμικός νόμος στο Άγιον Όρος ή σε κοντινές περιοχές της βόρειας Ελλάδας.

Ο πατήρ Θεόφιλος, ένας μοναχός της μονής του Παντοκράτορος που βοηθά στην έρευνα, είπε ότι τα έγγραφα αποδεικνύουν την ευρύτερη επιρροή του Αγίου Όρους.

«Η μελέτη αυτή φωτίζει επίσης παραδείγματα για το πώς οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν μεταξύ τους, αρχές που είναι κοινές σε όλη την οικουμένη, τους σπόρους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον σεβασμό τους, τη δημοκρατία και τις αρχές της κοινωνικής συνύπαρξης», είπε στο Associated Press.

Το ερευνητικό έργο αναμένεται να συνεχιστεί για αρκετούς μήνες, ακόμη και χρόνια.

«Τι θα μπορούσε να προκύψει μακροπρόθεσμα, θα μπορώ να πω όταν καταλογοποιήσουμε και ψηφιοποιήσουμε όλα τα έγγραφα», είπε ο κ. Νιέχοφ-Παναγιωτίδης. «Προς το παρόν, κανείς δεν ξέρει τι κρύβεται εδώ. Ίσως, ακόμη και παλαιότερα έγγραφα».

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

 ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ,ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΚΟΠΗ ΣΧΕΔΟΝ ΤΡΙΩΝ ΕΤΩΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ.

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

 

Αξιωματούχοι του μακεδονικού αγώνα στο Βατοπαίδι

Είναι γνωστή η συμμετοχή του Αγίου Όρους κατά τον Μακεδονικό Αγώνα. Η Μονή Εσφιγμένου (18η σήμερα στη σειρά των 20 Μονών του Αγ. Όρους), όπως συνέβη το 1821, περιέθαλψε και ενίσχυσε οικονομικά τους Μακεδονομάχους. Ήταν το μοναστήρι υποδοχής κάθε φυγάδα και καταδιωκόμενου.

Ωστόσο τον Νοέμβριο του 1912 ένας βουλγαρικός λόχος κατόρθωσε να εισέλθει στο Όρος και να εγκατασταθεί στη Μονή Ζωγράφου.

Εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων κατέφυγαν στις Νέες Χώρες (τους τόπους που είχαν έλθει στα ελληνικά χέρια μετά τους βαλκανικούς πολέμους), όπου η Αθωνική Πολιτεία είχε αποκτήσει από τον 10ο αι. τεράστια μετοχειακή περιουσία. Οι Αγιορείτες επέδειξαν από την αρχή σημαντική αυτοπροσφορά, προκειμένου να διασωθεί από τη μεγάλη συμφορά ένα υπολογήσιμο μέρος προσφυγικού λαού.

Όμως η έλλειψη στο ζήτημα αυτό κυβερνητικής πολιτικής προκάλεσε δυσκολίες στις ελληνικές Αγιορείτικες Μονές, όπου έφθασαν στην απειλή διεθνούς επεμβάσεως, διότι τα αγιορείτικα Μετόχια που ήθελαν να προσφέρουν οι Αγιορείτες στους πρόσφυγες εμπλέκονταν με τα Μετόχια των Μονών των Σέρβων, των Βουλγάρων και των Ρώσων. Το Άγιον Όρος κινδύνεψε τότε να τεθεί υπό διεθνή Διοίκηση, παρ᾽ όλο που τα ¾ των Μονών ήσαν ελληνικές. Όλα αυτά τα Μετόχια απλώνονταν σε όλη τη Χαλκιδική, τη Μακεδονία και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

Από την άλλη πλευρά οι Αγιορείτες υπερασπίζονταν, επί 10 αιώνες, τα δίκαια των 18 Μονών τους, που σεβάστηκαν βυζαντινοί αυτοκράτορες και Σουλτάνοι· διέθρεψαν μυριάδες γενεών που δεινοπαθούσαν από τις βάρβαρες κατακτήσεις, χωρίς ποτέ να απωλέσουν την κυριότητα της κτηματικής περιουσίας των Μονών τους.

Τώρα όμως η ακτήμονη προσφυγιά ζητούσε “κυριαρχία γης”, έναντι της προγονικής περιουσίας της, που εγκαταλείφθηκε στη Θράκη, στη Μ. Ασία και στον Πόντο με ευθύνη των ελληνικών Κυβερνήσεων. Έτσι υπογράφηκε η “Σύμβαση του Ελληνικού Κράτους με την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους”, με την οποία παραδίδονταν στην Κυβέρνηση, υπό τον τύπον δεκαετούς μισθώσεως, χιλιάδες στρέμματα για την εγκατάσταση και καλλιέργεια από τους πρόσφυγες. Ακολούθησαν διενέξεις μεταξύ των δύο μερών της Συμβάσεως, διότι το ελληνικό Κράτος δεν μπορούσε να είναι πάντοτε συνεπές στις οικονομικές του υποχρεώσεις. Δημιουργήθηκε έτσι ένα οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα που έφθασε μέχρι των ημερών μας.

Ωστόσο πρέπει να σημειώσουμε ότι το Άγιον Όρος, του οποίου η Ελλάδα έγινε απόλυτη κυρίαρχος μετά τη συνθήκη της Λωζάννης (1923), επέδειξε και πάλι χριστιανική αγάπη και υποστήριξη προς τους πρόσφυγες, αφού στα 58 προνομιούχα μετόχια των Μονών του Άθω εγκαταστάθηκε ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων, με αποτέλεσμα τη στέρηση σημαντικών προσόδων για τις Αγιορείτικες Μονές. Το 1924 μεταξύ του Υπουργού Γεωργίας Γ. Μπακάλπαση και τριών αντιπροσώπων της Ιεράς Κοινότητας συμφωνήθηκε η μίσθωση των κτημάτων, όπως προαναφέραμε, με χρονική διάρκεια 10 χρόνων.

(Περί της εξελίξεως αυτής της Πράξεως βλ. Ι.Μ. Χατζηφώτης, “Τα Κάστρα της Ορθοδοξίας”, Άγιον Όρος, τόμ. 2ος, σσ. 41-43.

Για το αυτοδιοικούμενο “Περιβόλι της Παναγίας” και την ιστορία των 20 Μονών του, βλ. της ελλογιμοτάτης κας Σοφίας Σφυρόερα, “Άγιον Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας”, στη σειρά “Προσκυνήματα της Ορθοδοξίας”, της “Κιβωτού της Ορθοδοξίας”).

Η Εκκλησία της Ελλάδας

Από το βίαιο Βαυαρικό “Αυτοκέφαλο” του 1833, έως τον Μάρτιο του 1923 η Εκκλησία της Ελλάδας, μη έχοντας αυτοδυναμία, παρέμενε υπό τον έλεγχο του Κράτους.

Το 1850, μετά από συντονισμένες ενέργειες του Ιερού Κλήρου της Ελλάδας και του καταξιωμένου θεολόγου του 19ου αι. Κων/νου Οικονόμου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης με τη σύμφωνη γνώμη των Ιεραρχών-Μελών της Ιεράς Συνόδου Κων/πόλεως έστειλε στην Ελλάδα τον “Κανονικό Τόμο”, δια του οποίου η Εκκλησία μας αποκαθιστούσε τις σχέσεις της με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αποκτούσε “Αυτοκεφαλία” σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες. Ανάμεσα σε άλλες διατάξεις ο Τόμος αυτός ανέφερε: 1) Η Εκκλησία της Ελλάδας κηρύσσεται ελεύθερη και ανεξάρτητη, 2) Υπερτάτη εκκλησιαστική αρχή αυτής θα είναι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, η οποία θα συνίσταται από Αρχιερείς, προσκαλούμενους κατά τα πρεσβεία της χειροτονίας. Πρόεδρό της θα έχει τον εκάστοτε Μητροπολίτη Αθηνών, ο οποίος θα διοικεί τα της Εκκλησίας με βάση τους Ιερούς Κανόνες (τους εκ των Οικουμενικών Συνόδων), ελεύθερα και ακώλυτα από κάθε κοσμική επέμβαση…

Όμως, όπως έχουμε ήδη αναφέρει σε προηγούμενο μελέτημα, το 1852 επεκράτησαν αντίθετες απόψεις, πιστές στην πολιτειοκρατία της Εκκλησίας, με επικεφαλής τον ιερέα Θεόκλητο Φαρμακίδη, και ψηφίστηκαν στη Βουλή οι νόμοι Σ´ και ΣΑ´, οι οποίοι σχεδόν επενέφεραν την Εκκλησία στον από του 1833 πολιτειοκρατούμενο χαρακτήρα της. Οι επιπτώσεις αυτών των υπό την εποπτεία της Πολιτείας νόμων στα εκκλησιαστικά θέματα, όπως εκλογή ιερέων, θέματα εκκλησιαστικής περιουσίας, διαφύλαξη των Ιερών Μοναστηριών, κινήσεις Επισκόπων και Μητροπολιτών εκ της Μ. Ασίας, εμπόδιζαν την ορθή οργάνωση και αυτονομία της Εκκλησίας της Ελλάδας (1852-1923).

Όμως, λίγους μήνες μετά την εθνική συμφορά, και ενώ χιλιάδες πρόσφυγες κατέκλυζαν την Ελλάδα ζητώντας στέγη και εργασία, η θεία Πρόνοια, την 8η Μαρτίου 1923, έφερε στον Μητροπολιτικό Θρόνο των Αθηνών τον Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο, κατά κόσμον Παπαδόπουλο του Ανέστη (1868-1938). Αμέσως μετά τη χειροτονία του, κατόπιν αποφάσεως της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδας και με την έγκριση της Πολιτείας, ο Χρυσόστομος ονομάσθηκε “Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος”.

Ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Χρυσόστομος ο Α´, υπήρξε σπάνια θεολογική προσωπικότητα μεταξύ των πλέον πεπαιδευμένων, ικανών και σοφών Ιεραρχών της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Υιός ιερέως και ανηψιός μοναχού του Αγίου Όρους, καταγόταν από τη Μάδυτο της Ανατολικής Θράκης. Είχε φοιτήσει στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και στις Θεολογικές Ακαδημίες του Κιέβου και της Πετρούπολης, ασχολούμενος πάντοτε με επιστημονικές μελέτες. Το 1910 η Θεολογική Σχολή Αθηνών του απένειμε το δίπλωμα του επιτίμου διδάκτορος Θεολογίας «ως πολλά και σπουδαία έργα συγγράψαντος».

Το 1911 διορίσθηκε Διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, διαδεχθείς τον μέχρι τότε Διευθυντή της Ριζαρείου π. Νεκτάριο Πενταπόλεως. Συγχρόνως διορίσθηκε καθηγητής της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε επί 9 έτη.

Συνέγραψε σε χωριστούς τόμους την Ιστορία των Εκκλησιών της Ανατολής. Για την Ελλάδα: Χρυσοστόμου Α. Παπαδοπούλου, “Η Εκκλησία της Ελλάδος, απ᾽ αρχής μέχρι του 1934”, τετάρτη έκδοση 2011, Αποστολική Διακονία.

Ο χαρισματικός Χρυσόστομος ο Α´ με καταγωγή από την Ανατολική Θράκη, η οποία τότε είχε περιέλθει στα χέρια των Τούρκων, αφού βίωσε βαθιά πολιτικές και εκκλησιαστικές εξελίξεις, τις προ του 1922, ανέλαβε το 1923 να επαναφέρει την Εκκλησία στην αυτονομία της και τη διοικητική –και κυρίως πνευματική– εξάρτησή της από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Αμέσως μετά τη χειροτονία του ως Αρχιεπισκόπου ο Χρυσόστομος: 1) Πρότεινε στην Ιερά Σύνοδο να συγκληθεί επίσημα το σύνολο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδας για την κατακύρωση της εκκλησιαστικής ειρήνης και κυρίως την αναθεώρηση των διεπόντων την Εκκλησία νόμων. Προς τούτο έπεισε την Επαναστατική Κυβέρνηση να δεχθεί τη σύγκληση της Ιεραρχίας, η οποία συνήλθε την 3η Απριλίου 1923. 2) Έλαβε την ευθύνη αναθεωρήσεως του καταστατικού νόμου και αποφάσισε να καταργήσει τους νόμους Σ´ και ΣΑ´ του 1852, ώστε να καταστήσει την Εκκλησία αυτοτελή, απαλλαγμένη εκ των δεσμών της Πολιτείας.

Ωστόσο τον Δεκέμβριο του 1923 δημοσιεύτηκε το βασιλικό διάταγμα α) του “αριστίνδην” [εκλογή εκ των αρίστων(;)] καταρτισμού νέας Συνόδου και β) με τη συμφωνία της “Επαναστάσεως” το περί “ορίου ηλικίας μεταθέσεως των Μητροπολιτών”. Όμως επεκράτησε η σθεναρά αντίσταση του Αρχιεπισκόπου και των Ιεραρχών στις παρεμβάσεις της Πολιτείας, με αποτέλεσμα να δημοσιευθούν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, στις 14 Δεκεμβρίου, δύο νέες αποφάσεις της Επαναστάσεως υψίστης σπουδαιότητας:

Η πρώτη καταργούσε τον νόμο ΣΑ´ του 1852 και μαζί του την πενταμελή!! Σύνοδο που ίσχυε από το 1833/1852. Η διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδας ανετίθετο πλέον στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, η οποία θα συνερχόταν μία φορά το χρόνο και κατά τη διάρκεια της απουσίας της θα εκπροσωπείτο από τον Αρχιεπίσκοπο.

Οι υπόλοιπες τροποποιήσεις, ως προς τη διοίκηση της Εκκλησίας, τις οποίες επέφερε ο Χρυσόστομος, εκτίθενται στην 4η Έκδοση (2011) του συγγράμματός του “Η Εκκλησία της Ελλάδος…”, σσ. 216 κ.εξ.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, ως αδιαμφισβήτητη Τροφός και Μητέρα όλων των Ελλήνων, ήταν η πρώτη μετά την καταστροφή του 1922, η οποία στα χέρια του πρώτου Αρχιεπισκόπου της, ως ένας αυτοτελής οργανισμός, έγινε παράδειγμα συνετής Διοίκησης, σεβασμού στους Ιερούς Κανόνες, δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας και πνευματικής ακτινοβολίας. Τις δυσχέρειες τις οποίες αντιμετώπισε (π.χ. δικτατορία Παγκάλου), τις ξεπέρασε, ώστε να αγκαλιάσει ανενόχλητη το νέο ελληνικό αίμα της Μικράς Ασίας, που δυνάμωσε και καταξίωσε την ύπαρξή της.

Ως προς την αλλαγή του Ημερολογίου, η Επανάσταση αντιμετώπισε αποφασιστικά την εγκατάλειψη του Ιουλιανού (παλαιού) ημερολογίου, που υπολειπόταν κατά 13 ημέρες από το Γρηγοριανό (δυτικό): Επιτροπή από τον Υπουργό Οικονομικών Γ. Κοφινά και μέλη τους Καθηγητές Πανεπιστημίου Δ. Αιγινίτη, Χρυσόστομο Παπαδόπουλο και Αμίλκα Αλιβιζάτο έλαβε αυτή την απόφαση. Όμως η απόφαση αυτή δεν κάλυπτε τον εκκλησιαστικό τομέα. Ωστόσο μετά την επιστολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο (Ιανουάριο 1924), το πολιτικό και εκκλησιαστικό ημερολόγιο ταυτίστηκαν τον Μάρτιο του 1924. Η επικύρωση περιλάμβανε την επιφύλαξη, ότι η μεταβολή δεν θα έθιγε το Πασχάλιο και τις εξαρτημένες από αυτό κινητές εορτές.

Η διόρθωση του ημερολογίου συνάντησε αντίδραση πολιτικής χροιάς, η οποία δεν θα είχε σημασία αν δεν παρουσιαζόταν μία μερίδα Αγιορειτών μοναχών, οι οποίοι, αυτοαποκαλούμενοι “Ζηλωταί”, ήλθαν στην Αθήνα και κήρυξαν ότι με τη μεταβολή του ημερολογίου ανατράπηκε η Ορθοδοξία. Οι “Ζηλωτές” σχημάτισαν τη μερίδα των λεγομένων “Παλαιοημερολογιτών”.

Το νέο ημερολόγιο εφαρμόσθηκε σιγά-σιγά από τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες πλην των Πατριαρχείων Ιεροσολύμων και Σερβίας.

Στις συγγραφές του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου περιλαμβάνεται και “Η διόρθωσις του Ιουλιανού ημερολογίου εν τη Εκκλησία της Ελλάδος”, Εκκλησία ΙΑ´, 1923, σ. 225.

Ευρύτατος κατάλογος των συγγραφών του Χρυσοστόμου υπάρχει στον τόμο “Η Εκκλησία της Ελλάδος”, σσ. 263-264, σημ. 45.

Ο Χρυσόστομος είχε αρχίσει να συγγράφει από το 1914, ως καθηγητής τότε της Εκκλησιαστικής Ιστορίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.