ΣΕ ΑΠΛΗ ΚΛΙΝΙΚΗ COVID ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ – ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΑΛΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ

 Η Διοίκηση του Αγίου Όρους ζήτησε την επείγουσα μεταφορά του με ελικόπτερο στην πρωτεύουσα, ώστε να εισαχθεί στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός - Δεν είχε εμβολιαστεί κατά της Covid-19.

Σε απλή κλινική Covid στον Ευαγγελισμό νοσηλεύεται από το βράδυ της Παρασκευής ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος γ. Εφραίμ, ο οποίος περίπου προ δεκαημέρου βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό.

Ο γ.Εφραίμ, που μεταφέρθηκε χθες στην Αθήνα με έκτακτη αεροδιακομιδή, λαμβάνει θεραπευτική αγωγή και η κατάσταση της υγείας του, σύμφωνα με τους γιατρούς, θεωρείται «σχετικά καλή».

Θυμίζεται πως η Διοίκηση του Αγίου Όρους ζήτησε την επείγουσα μεταφορά του με ελικόπτερο στην πρωτεύουσα, ώστε να εισαχθεί στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, λόγω επιδείνωσης στην κατάσταση της υγείας του, ενώ ο Εφραίμ δεν είχε εμβολιαστεί κατά της Covid-19.

Σημειώνεται ότι ο ηγούμενος Εφραίμ έχει υποκείμενα νοσήματα (σακχαρώδη διαβήτη και καρδιολογικά).

Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, «την προηγούμενη Παρασκευή 21 Μαΐου, ο Γέροντας Εφραίμ διαγνώστηκε θετικός στον COVID-19. Συναφώς πέρασαν από επανειλημμένους ελέγχους και όλοι οι αδελφοί της Μονής». «Ο Γέροντας παρέμεινε άμεσα σε αυτοπεριορισμό με συνεχή ιατρική παρακολούθηση και ήπια συμπτώματα. Η κατάσταση της υγείας του είναι σταθερή, αλλά για προληπτικούς λόγους οι θεράποντες ιατροί συνέστησαν την μεταφορά του σε νοσοκομείο για περαιτέρω παρακολούθηση» τονίζεται στην ανακοίνωση η οποία λέει ότι «από αρχές Μαΐου η Μονή έχει κάνει αίτηση στους αρμόδιους φορείς για τον εμβολιασμό της αδελφότητος».

Στον Ευαγγελισμό ο Ηγούμενος της Βατοπαιδίου Εφραίμ-Διεγνώστηκε με κορωνοϊό

 

Για προληπτικούς λόγους σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς, εισήχθη την Παρασκευή 28 Μαΐου 2021 στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής  Βατοπαιδίου, Γέροντας Εφραίμ.

Όπως αναφέρουν άνθρωποι από το περιβάλλον του εισήχθη στο νοσοκομείο για διενέργεια εξετάσεων μετά από εισήγηση των γιατρών του .

Ο Γέροντας Εφραίμ διαγνώστηκε με κορωνοϊό και παρά τα ήπια συμπτώματα που παρουσιάζει οι γιατροί έκριναν ότι έπρεπε να νοσηλευθεί, λόγω των υποκείμενων νοσημάτων.

Αμέσως μετά ακολουθήθηκαν όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η Μονή Βατοπαιδίου:

«Την προηγούμενη Παρασκευή 21 Μαΐου, ο Γέροντας Εφραίμ διαγνώστηκε θετικός στον COVID-19. Συναφώς πέρασαν από επανειλημμένους ελέγχους και όλοι οι αδελφοί της Μονής. Ο Γέροντας παρέμεινε άμεσα σε αυτοπεριορισμό με συνεχή ιατρική παρακολούθηση και ήπια συμπτώματα. Η κατάσταση της υγείας του είναι σταθερή, αλλά για προληπτικούς λόγους οι θεράποντες ιατροί συνέστησαν την μεταφορά του σε νοσοκομείο για περαιτέρω παρακολούθηση.

Από αρχές Μαΐου η Μονή έχει κάνει αίτηση στους αρμόδιους φορείς για τον εμβολιασμό της αδελφότητος.

ΝΕΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ ΣΤΗ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΤΩΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ

 Νέος Δικαίος στη Σκήτη Αγίας Τριάδος των Καυσοκαλυβίων εξελέγη ο λόγιος μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης, Γέροντας της Ι. Καλύβης Αγίου Ακακίου και Βιβλιοθηκάριος της Σκήτης.

Μειώθηκαν οι ποινές στους ζηλωτές μοναχούς της Ι.Μ. Εσφιγμένου

 

Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης μείωσε τις ποινές των ζηλωτών μοναχών από την Ιερά Μονή Εσφιγμένου, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι για το επεισόδιο με τη ρίψη μολότοφ έξω από το αντιπροσωπείο (κονάκι) του μοναστηριού, στις Καρυές Αγίου Όρους.

Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης επέβαλε ποινές φυλάκισης 5,5 ετών στον ηγούμενο κι έναν μοναχό του μοναστηριού και φυλάκιση 2 ετών και 9 μηνών σε άλλους έξι κατηγορούμενους μοναχούς της ίδιας αδελφότητας. Το δικαστήριο τους αναγνώρισε το ελαφρυντικό του σύννομου βίου ενώ επέτρεψε την εξαγορά των ποινών προς πέντε και τρία ευρώ ανά ημέρα.

Σε πρώτο βαθμό, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο καταδίκασε, ομόφωνα, τον μοναχό Αντύπα και, κατά πλειοψηφία 5-2, τον ηγούμενο Μεθόδιο, επιβάλλοντας 20ετείς καθείρξεις, χωρίς αναστολή, καθώς κρίθηκαν ένοχοι ως φυσικός και ως ηθικός αυτουργός, αντίστοιχα.

Η έφεση δεν είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα στην εκτέλεση της ποινής τους. Με μικρότερες ποινές καταδικάστηκαν οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι.

Σε δεύτερο βαθμό, αρχικά, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης καταδίκασε σε ποινή κάθειρξης 17 ετών τον ηγούμενο της αδελφότητας της Μονής Εσφιγμένου Μεθόδιο, ενώ η ίδια ποινή επιβλήθηκε στον μοναχό Αντύπα της ίδιας αδελφότητας.

Ο πρώτος κρίθηκε ένοχος ως ηθικός αυτουργός του επεισοδίου, ενώ ο δεύτερος που φέρεται να πέταξε μολότοφ καταδικάστηκε για έκρηξη, εμπρησμό, χρήση εκρηκτικών κ.ά. Με την ίδια απόφαση, άλλοι έξι ζηλωτές μοναχοί της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου τιμωρήθηκαν με κάθειρξη 9 ετών και 5 μηνών, ο καθένας, για απλή συνέργεια στο επεισόδιο.

Στη συνέχεια υπέβαλλαν αίτηση αναίρεσης των ποινών γιατί δεν τους αναγνωρίστηκε ελαφρυντικό. Η αίτηση έγινε δεκτή και υπόθεση εκδικάστηκε ξανά σε ΜΟΕ, με άλλη σύνθεση δικαστών, με το γνωστό αποτέλεσμα.

Άγιον Όρος: Τελετή παράδοσης του σκάφους που δώρισε η Ένωση Εφοπλιστών στο λιμενικό του Αγίου Όρους

 

Ο Αγιασμός και η παράδοση σκάφους του λιμενικού, δωρεά της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, έγιναν προχθές σε ειδική τελετή, στο λιμανάκι της Δάφνης, στο Άγιον Όρος, παρουσία του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Γιάννη Πλακιωτάκη.

«Ο βαθύς σεβασμός της κυβέρνησης για το φάρο της Ορθοδοξίας συνοδεύεται από πράξεις που ενισχύουν την προστασία και την ασφάλεια της μοναστικής κοινότητας και των προσκυνητών», δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο κ. Πλακιωτάκης.

Το σκάφος είχε παραδοθεί προ μηνών στο λιμενικό σώμα, αλλά η τελετή παράδοσης είχε αναβληθεί, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και τελικώς έγινε χθες στις έντεκα το πρωί, με επισημότητα, παρουσία του υπουργού, εκπροσώπων του κοινοβουλίου, υπηρεσιακών παραγόντων και μοναχών. Πρόκειται για την επίσημη παράδοση ενός εκ των δέκα νέων,, υπερσύγχρονων περιπολικών σκαφών του λιμενικού, προσφορά της εταιρείας κοινωνικής προσφοράς «ΣΥΝ-ΕΝΩΣΙΣ» της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, στο λιμεναρχείο του Αγίου Όρους, στη Δάφνη.

Τον υπουργό συνόδευε ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, αντιναύαρχος Λ.Σ. Θεόδωρος Κλιάρης, ο οποίος επίσης απηύθυνε χαιρετισμό στην εκδήλωση, ενώ παρέστησαν οι βουλευτές της ΝΔ Σάββας Αναστασιάδης και Στράτος Σιμόπουλος, ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θεόδωρος Βενιάμης, ο διοικητής του Αγίου Όρους Αθανάσιος Μαρτίνος, ο υποδιοικητής Αρίστος Κασμίρογλου, ο πρωτεπιστάτης Παύλος, ο ηγούμενος της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας Ελισσαίος, κ.α.

Ο κ. Πλακιωτάκης επισκέφθηκε το Άγιον Όρος από την προηγούμενη ημέρα των εγκαινίων κα διανυκτέρευσε στη μονή Ξενοφώντος. Μετά το πέρας της τελετής αγιασμού και παράδοσης του σκάφους, ο υπουργός συνοδευόμενος από τον αρχηγό του λιμενικού, το διοικητή του Αγίου Όρους και τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών επισκέφθηκαν τις μονές Ιβήρων και Παντοκράτορος.

Το επίσημο τρέϊλερ της σειράς «Άγιος Παΐσιος» με γυρίσματα και στην Κόνιτσα, είναι γεγονός!

 Δημοσιεύτηκε το επίσημο τρέϊλερ της τηλεοπτικής σειράς «Άγιος Παΐσιος».

Η ζωή του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου έγινε τηλεοπτική σειρά και φιλοδοξεί να φέρει στα σπίτια μας τις σπουδαιότερες στιγμές του Αγίου από την στιγμή που γεννήθηκε μέχρι και την κοίμησή του. Ο πρώτος κύκλος που έχει ήδη ολοκληρωθεί, αφορά την πορεία του Αγίου μέχρι την στιγμή που μπήκε στο Άγιον Όρος.

Από τα Φάρασα της Καππαδοκίας μέχρι την Αθήνα, την Κόνιτσα αλλά και άλλα μέρη τα οποία σχετίζονται με την ζωή του Αγίου, το ταξίδι θα είναι μεγάλο και... ιδιαίτερα συγκινητικό.

Το σενάριο είναι του Γιώργου Τσιάκκα, η σκηνοθεσία του Στάμου Τσάμη, η παραγωγή του Ινστιτούτου Άγιος Μάξιμος ο Γραικός και η εκτέλεση παραγωγής της Green Olive.

Άγιον Όρος: Το ιδιότυπο νομικό καθεστώς και η απαγόρευση των θηλέων

 Η κόρη του μεγάλου Θεοδοσίου Πλακιδία ήρθε από τη Ρώμη να επισκεφθεί τον αδελφό της Αρκάδιο στην Κωνσταντινούπολη.

Ζήτησε και την άδεια, περνώντας από το Άγιον Όρος, να έρθει και να προσκύνησει στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. 

Έγινε με λαμπρότητα δεκτή και, είτε από ταπεινοφροσύνη είτε κατά θεία οικονομία, εισήλθε στον Καθολικό Ναό όχι από τις Βασιλικές πύλες, με ευλάβεια και κατάνυξη. Μόλις μπήκε από τη βόρεια μικρή πόρτα στον νάρθηκα, ξαφνικά ακούει δυνατή φωνή που έλεγε: «τι θέλεις εσύ εδώ; εδώ είναι Μοναχοί και συ είσαι γυναίκα. γιατί δίνεις αφορμή στον εχθρό να τους πολεμά με πονηρούς λογισμούς; στάσου και μη προχώρησης μήτε ένα βήμα, αν θέλεις το καλό σου». Έντρομη η Πλακιδία τα ‘χασε από το φόβο, γονάτισε και ζήτησε έλεος.

Σε ανάμνηση αυτού του θαύματος έκτισε το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου, και κει που ακούστηκε η φωνή διέταξε να αγιογραφηθεί στον τοίχο εικόνα της Θεομήτορος, προ της οποίας ως σήμερα καίει ακοίμητη καντήλα. Η Εικόνα αυτή ονομάζεται «Αντιφωνήτρια».

Παναγία η Αντιφωνήτρια

Η βασίλισσα ανέφερε το γεγονός στον Αρκάδιο, ο οποίος αφιέρωσε Μετόχιο στη Μονή, έδινε κατ’ έτος χρήματα και θέσπισε να μην εισέρχονται γυναίκες στο Άγιον Όρος.

Οι Μοναχοί κράτησαν αυτήν την αρχαία παράδοση και δεν επιτρέπουν την είσοδο ούτε σε θηλυκά ζώα. Αυτόν τον κανόνα τον σεβάστηκαν ακόμη και οι Τούρκοι κατακτητές επί 450 χρόνια.

Παλαιοί Πατέρες αναφέρουν μάλιστα ότι όταν κάποτε Τούρκοι αστυνομικοί θέλησαν να φέρουν τις γυναίκες τους και έκαμαν τις απαιτούμενες ενέργειες (έγγραφο με υπογραφές), προτού να ξεκινήσει ο ανώτερος τους από τη Δάφνη, πίνοντας τον καφέ του έπεσε κάτω και πέθανε.

Οι άλλοι τα ‘χασαν και έλεγαν στους μοναχούς: η γυναίκα που έχετε εδώ δεν αφήνει να φέρουμε τις γυναίκες μας. Τον νεκρό τον έθαψαν και ακολούθησε νεροποντή κατακλυσμιαία, ώστε παρασύρθηκε το πτώμα και ξεβράστηκε στην απέναντι χερσόνησο. Με αυτόν τον τρόπο έδειξε η Παναγία ότι ούτε και νεκρό ακόμη δέχεται αυτόν που τόλμησε να παραβιάσει το άβατο του Αγίου Όρους.

Καθεστώς και Άβατο

Το Άγιον Όρος διέπεται από ένα ιδιότυπο νομικό καθεστώς που έγκειται σε ένα πλέγμα διατάξεων του Συντάγματος, διεθνών συνθηκών, του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του υπόλοιπου εσωτερικού δικαίου, με βασικότερο κανονιστικό κείμενο τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, ο οποίος οργανώνει διοικητικά την περιοχή.

Το ελληνικό κράτος κύρωσε με το Ν.Δ. 10/16 Σεπτεμβρίου 1926 τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, ο οποίος άρχισε να ισχύει το 1927 μετά τη θέση σε ισχύ του νέου Συντάγματος, οπότε και για πρώτη φορά επισημοποιήθηκε η συνταγματική προστασία του καθεστώτος αυτοδιοίκησης του Αγίου Όρους.

Σύμφωνα με το άρθρο 105 του Συντάγματος της Ελλάδας, το Άγιο Όρος αποτελεί «αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους». Διοικητικά τελεί υπό την εποπτεία του Κράτους και πνευματικά υπό την ανώτατη εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εξ ου και δεν επιτρέπεται η μνημόνευση άλλου Επισκόπου πλην του Οικουμενικού Πατριάρχη.

Σύμφωνα με το άρθρο 186 του Κ.Χ.Α.Ο (Καταστατικού Χάρτη Αγίου Όρους), «η εις την χερσόνησον του Αγίου Όρους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται«. Η απαγόρευση αυτή κυρώνεται και ποινικά με τη διάταξη του άρθρου 43β του Ν.Δ. της 10ης Σεπτεμβρίου 1926 «περί κυρώσεως του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους», το οποίο προστέθηκε με το Ν.Δ. 2623/1953 (ΦΕΚ Α΄ 268/28.9.1953) και προβλέπει ότι «η παράβασις του άρθρου 186 του Καταστατικού Χάρτου επισύρει την ποινήν φυλακίσεως δύο μηνών μέχρις ενός έτους«.

Γενοκτονία των Ποντίων: 102 χρόνια από τον ξεριζωμό του ποντιακού Ελληνισμού

 Η Γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού αναφέρεται στα βίαια, μαζικά, φονικά γεγονότα, της δεύτερης και της αρχής της τρίτης δεκαετίας του 20ου αι., που συνέβησαν στην καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, μέχρι τη δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τη φυσική εξόντωση, τον αφανισμό, τον εκτοπισμό και την εκρίζωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου από τις πατρογονικές τους εστίες.

Η Βουλή των Ελλήνων, στις 24 Φεβρουαρίου 1994, αναγνώρισε επίσημα τη Γενοκτονία των Ποντίων από το τουρκικό κράτος και ψήφισε ομόφωνα τον ορισμό της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με τον νόμο 2193/1994.

Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994 και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως "Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο". Το 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως "ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος".

Πέρα από το ελληνικό κράτος ο διωγμός των Ποντίων αναγνωρίζεται επισήμως ως γενοκτονία από την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας, εννέα πολιτείες των ΗΠΑ (Φλόριντα, Τζώρτζια, Μασαχουσέτη, Νιου Τζέρσεϊ, Νέα Υόρκη, Πενσυλβάνια, Νότια Καρολίνα, Ρόουντ Άιλαντ και από τις 11/9/2019 Καλιφόρνια, ενώ υπάρχει σαφής αναφορά -κατά κάποιο τρόπο αναγνώριση- σε γενοκτονία Ελλήνων και από την πολιτεία της Αλαμπάμα), τη βουλή της αυστραλιανών πολιτειών της Νότιας Αυστραλίας και της Νέας Νότιας Ουαλίας, την Αυστρία (ακολουθούμενη λίγες ημέρες αργότερα από το Δήμο της Βιέννης) και την Ολλανδία. Στον Καναδά οι πόλεις Οττάβα και Τορόντο έχουν αναγνωρίσει την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Ποντιακής γενοκτονίας.

Η Ποντιακή γενοκτονία έχει οριστεί και αναγνωριστεί από τη Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS), ενώ έχει τύχει αναγνώρισης και από αρκετές διεθνείς οργανώσεις και φορείς, όπως οι Ευρωπαίοι Δημοκράτες Φοιτητές. Τέλος ψηφίσματα της Γερουσίας των ΗΠΑ κάνουν αναφορά σε γενοκτονία κατά Ελλήνων

Πρόκειται μια ημέρα, όχι μόνο μνήμης, αλλά και θλίψης, για τις ψυχές των 353.000 ανθρώπων που ζητούν δικαίωση από τη διεθνή κοινότητα.

Η άγρια εξόντωση του Ελληνισμού του Πόντου

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από το κίνημα των Νεότουρκων και των εθνικιστών του Κεμάλ κατά την περίοδο 1914-1923, κατέληξαν στην εξαφάνιση του ελληνικών κοινοτήτων από την περιοχή όπου διαβιούσαν επί τρεις χιλιετίες.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για αυτές τις πράξεις των Νεότουρκων ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις. Ο αριθμός των θυμάτων σύμφωνα με τις περισσότερες Ελληνικές, αλλά και κάποιες ξένες, πηγές υπολογίζεται σε πάνω από 300.000 (το Κεντρικό Συμβούλιο Ποντίων στη Μαύρη Βίβλο του κάνει αναφορά σε 353.000 θύματα). Υπάρχουν ωστόσο και άλλες μεμονωμένες πηγές που κατεβάζουν τα θύματα σε περίπου 100 ως 150 χιλιάδες άτομα Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα.

Η αρχή των φονικών γεγονότων

Τα γεγονότα αυτά πυροδοτήθηκαν από την σταδιακά αυξανόμενη ανάδυση και εντεινόμενη επίδραση του τουρκικού εθνικισμού στην πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο οποίος προς τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα κατέστη κυρίαρχη ιδεολογία, αναλαμβάνοντας δια των πολιτικών εκφραστών του, την εξουσία και τον έλεγχο της αυτοκρατορίας.

Η ανάληψη της εξουσίας από τους Νεότουρκους το 1908 στην Οθωμανική Θεσσαλονίκη θεωρείται η απαρχή του για τους "συστηματικούς" και "οργανωμένους" - όπως υποστηρίζουν σύγχρονοι ιστορικοί και ερευνητές - διωγμούς, εξαντλητικές πορείες εξόντωσης, εγκλεισμούς σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας, λεηλασίες, βιαιότητες, σε βάρος όλων των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής. Όπως επισημαίνουν, οι ίδιοι, οι ωμότητες αυτές πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους και σε διάφορες φάσεις, μέσα στη δεκαετία 1913-1923 και μέσα σε εμπόλεμες συνθήκες, αλλά και σε ειρηνικά μεσοδιαστήματα, στο χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι δύσκολο να υπολογιστεί, λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης αναφέρει:

"Οι Έλληνες σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία, πριν την έναρξη των διωγμών, σε ήταν περίπου 2 με 2.2 εκατομμύρια. Στο χώρο του Πόντου ήταν περίπου 450.000. Στην επίσημη απογραφή του 1928 καταμετρήθηκαν, ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, επισήμως, 1.2 εκατομμύρια. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των Ελλήνων που χάθηκαν στην περίοδο 1914-22, αυτών που αγνοείται η τύχη τους, είναι της τάξης των 700.000- 800.000, σε όλη την έκταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας".

Το επίσημο τουρκικό κράτος, που διαδέχθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αρνείται ότι διαπράχθηκε "γενοκτονία" εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της Ανατολής τα τελευταία χρόνια ύπαρξης της αυτοκρατορίας.

"Η Τουρκική Δημοκρατία, δημιουργείται το 1923, δηλαδή μετά το τέλος των γεγονότων. Τα γεγονότα και τις γενοκτονίες τις προκάλεσε ο ακραίος τουρκικός εθνικισμός, οι Νεότουρκοι στην αρχή και ο Κεμάλ στη συνέχεια. Η σχέση του σύγχρονου τουρκικού κράτους με αυτούς που διέπραξαν τις γενοκτονίες μπορεί να μην είναι θεσμική, είναι όμως οργανική, γιατί ουσιαστικά αυτοί δημιουργούν το τουρκικό κράτος" αναφέρει ο κ. Αγτζίδης.

Ο ίδιος, ο όρος "γενοκτονία" διατυπώθηκε και ενσωματώθηκε στο διεθνές δίκαιο, μεταγενέστερα (1948) από τον Πολωνό νομομαθή Ράφαελ Λέμκιν, με σκοπό τη νομική περιγραφή "μαζικών εγκλημάτων" από κυρίαρχες εξουσίες, με προσχεδιασμό, οργάνωση, συστηματικότητα και με σκοπό "τη μεθοδευμένη εξολόθρευση, ολική, ή μερική" διαφόρων "εθνικών, φυλετικών, θρησκευτικών, ή άλλων μειονοτήτων" και έδωσε το έναυσμα για την ανάπτυξη ενός ευρύτερου επιστημονικού διαλόγου και κοινωνικού προβληματισμού.

Το αίτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων, σύμφωνα με μελετητές των γεγονότων, είτε εξαιτίας των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είτε και του συνεχιζόμενου επιστημονικού διαλόγου και της διαδικασίας τεκμηρίωσης, ή και των δύο, κρατήθηκε χαμηλά για δεκαετίες, ώσπου άρχισε σταδιακά να τίθεται εντονότερα από την προσφυγική "Κοινωνία των Πολιτών", τους επιζήσαντες και τους απογόνους τους, κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα.

Η Βουλή τιμά την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

Η Βουλή των Ελλήνων τιμά την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, όπως έχει καθιερωθεί η 19η Μαΐου, φωταγωγώντας απόψε την πρόσοψη του κτηρίου της με συμβολικό λογότυπο-μήνυμα. Με την ενέργεια αυτή το Ελληνικό Κοινοβούλιο, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, δηλώνει την άσβεστη ιστορική μνήμη και το διαρκές αίτημα της ιστορικής αποκατάστασης για την εξόντωση των Ελλήνων του Μικρασιατικού Πόντου.

Επίσης, σήμερα Τετάρτη 19 Μαΐου, στις 09:30 το πρωί, θα πραγματοποιηθεί Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

«Ο Άνθρωπος του Θεού» στους κινηματογράφους στις 26 Αυγούστου

 

Η ταινία για τη ζωή του Αγίου Νεκτάριου θα αρχίσει να προβάλλεται στους κινηματογράφους στις 26 Αυγούστου ξεκινώντας ένα ταξίδι που όλοι περιμέναμε.

Η ταινία που κέρδισε το βραβείο του κοινού στη Μόσχα και που θα προβληθεί στο φεστιβάλ του Λος Άντζελες στις 22 και 23 Μαΐου αναμένεται να κερδίσει τους σινεφίλ και να συγκινήσει και τον πιο μικρό θεατή.

Άλλωστε λίγες μέρες μετά την επίσημη προβολή στους κινηματογράφους, θα προβληθεί και στο φεστιβάλ της Αριζόνας ( Φοίινιξ).

Ο γέροντας Φιλάρετος στην Σταυρονικήτα

 

Ο γέροντας Φιλάρετος ο Καρουλιώτης γεννήθηκε το 1889 στο Ρύσιον Κωνσταντινουπόλεως από τον Απόστολο Μπασματσίδη και την Μαρία. Στην βάπτιση του δόθηκε το όνομα Φώτιος. Φαίνεται ότι έλαβε καλές αρχές από τους γονείς του και έμαθε αρκετά γράμματα.

Αισθάνθηκε πόθο για την μοναχική ζωή και άφησε σε ηλικία 19 ετών γονείς και πατρίδα και ήρθε στο Άγιον Όρος στην Μονή Σταυρονικήτα στις 17 Αυγούστου 1908. Το επόμενο έτος έγινε μοναχός ονομασθείς Φιλήμων από τον ιεροδιάκονο Ιερεμία. Στις 10 Αυγούστου 1918 εκάρη μεγαλόσχημος από τον γέροντα Κύριλλον (αόμματον) μετονομασθείς Φιλάρετος.

Στις 8 Μαρτίου 1919 έγινε προϊστάμενος. Στην αρχή είχε το διακόνημα του Εκκλησιαστικού και στο κελλί του έκανε μεγάλους αγώνες. Επιθυμούσε να ζήση στην έρημο ως ερημίτης ασκητής και βρήκε το ιδιόρρυθμο ως κατάλληλο περιβάλλον για να προετοιμασθή.

 

Ο παπα-Χρυσόστομος, παλαιός Σταυρονικητιανός, διηγείτο ότι, όταν πήγε να κοινοβιάση στην Σταυρονικήτα, ο γερω-Φιλάρετος τον περιέβαλλε με την αγάπη του. Τον δεχόταν και στο κελλί του και του έκανε τράπεζα. Μαγείρευε φασόλια σ’ ένα μπρίκι που έψηνε καφέ, για δύο άτομα. Αλλά στην ασκητική τράπεζά του ο γερω-Φιλάρετος παρέθετε στο νέο μοναχό και την διδασκαλία του για την μοναχική ζωή που έβγαινε από την πολύτιμη πείρα του.

Όταν ο π. Χρυσόστομος ανέλαβε το διακόνημα του παρεκκλησιαστικού κάποιος προϊστάμενος του έδωσε ένα πεντοκάρικο (πέντε οκάδες) λάδι και του είπε να κανονίση να του φθάση, διότι μετά από ένα χρόνο θα του ξαναδώσει λάδι. Φυσικά αυτό ήταν αδύνατο.

Ο π. Χρυσόστομος ήταν σε απορία και ρώτησε τον γερω-Φιλάρετο. Εκείνος του απάντησε με βεβαιότητα ότι είναι δυνατόν να φθάση το λάδι. «Όταν γεμίζης το λαδικό, να πηγαίνης μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, να το σταυρώνης και να την παρακαλάς να το ευλογήση», του είπε. Έτσι έκανε πάντα ο π. Χρυσόστομος όταν έπαιρνε λάδι, και ω του θαύματος! Το πεντοκάρικο έφθασε και περίσσεψε.

Του είχε πει ακόμη αν δη φουρτούνα στην θάλασσα και κινδυνεύη κάποιο πλοίο, να πάρη το καντήλι του αγίου Νικολάου και να το χύση στην θάλασσα για να γαληνέψη.

Κάποια χρονιά την Μεγάλη Εβδομάδα ο π. Χρυσόστομος πήγε στην θάλασσα να δη αν τα δίχτυα είχαν πιάσει ψάρια. Η Σταυρονικήτα ήταν το φτωχότερο Μοναστήρι και γι’ αυτό για το Πάσχα δεν είχαν παραγγείλει αυγά, τυριά και ψάρια. Ο κάθε μοναχός φρόντιζε μόνος του.

Είχε όμως θάλασσα και ένα καραβάκι πάλευε με τα κύματα. Ο π. Χρυσόστομος θυμήθηκε τον γερω-Φιλάρετο, τι του είχε πει να κάνη σε παρόμοια περίπτωση. Πήρε τότε την καντήλα του αγίου Νικολάου και πήγε στον Αρσανά, αλλά είχε δυνατό αέρα. Έρριξε το λάδι στην θάλασσα. Λίγες σταγόνες έπεσαν μέσα.

Σε λίγο σταμάτησε ο αέρας και ηρέμησε η θάλασσα. Το πλοίο πήγε ως το Βατοπέδι, ξεφόρτωσε ψάρια, αυγά, τυριά και έπειτα επέστρεψε στον Αρσανά της Σταυρονικήτα. Κάλεσαν τους πατέρες και τους ρώτησαν σε ποιον Άγιο τιμάται το Μοναστήρι.

Όταν άκουσαν ότι έχουν τον άγιο Νικόλαο, ξεφόρτωσαν πολλές ευλογίες για το Πάσχα από ευγνωμοσύνη για τον άγιο Νικόλαο που τους έσωσε.

 

Ο γερω-Φιλάρετος ήταν επιμελής στο διακόνημά του, φιλακόλουθος και έκανε στο κελλί του νηστείες, αγρυπνίες και προσευχές, χωρίς να το ξέρουν οι άλλοι πατέρες. Επειδή γνώριζε ότι η βάση της πνευματικής ζωής είναι η ταπείνωση, έκανε κατά καιρούς τον δια Χριστόν σαλόν, αφ’ ενός μεν για να τον περιφρονούν και να τον ταπεινώνουν, αφ’ ετέρου δε για να απαλλαγή από τα καθήκοντα του προϊσταμένου και να αναχωρήση από το ιδιόρρυθμο για να ζήση ησυχαστικά στην έρημο.

Οι σαλότητες του γερω-Φιλαρέτου ήταν ότι έφευγε χωρίς ευλογία και έκανε αντιμοναχικά και ακατάστατα κινήματα θεατρίζοντας την Ιερά Μονή και το Μοναχικό Σχήμα.

Όταν ρωτήθηκε είπε στην Σύναξη: «Ανεχώρησα εκ της Μονής κρυφίως και σκοπίμως και μετέβην εις Θάσον ίνα δια την τοιαύτην μου πράξιν κατηγορηθώ ως παρήκοος και παράλογος, και αποχωρισθώ της Προϊσταμενίας, και μένω εις την Μονήν ως απλούς αδελφός. Δηλώ δε ήδη ότι παραιτούμαι εκ της Προϊσταμενίας οικειοθελώς και απαραβιάστως ένεκα αδυναμίας μου και ανικανότητος, και δύναται η Μονή να με μεταχειρισθή από σήμερον ως απλούν αδελφόν και με διορίση εις οιονδήποτε ήθελεν εγκρίνει εύλογον διακόνημα» (Συνεδρία 1ης Οκτωβρίου 1920).

Υπέβαλε έγγραφη παραίτηση και στις 12 Ιανουαρίου 1921 ανέλαβε το διακόνημα του Δοχειάρη.

Ο γερω-Φιλάρετος έλεγε στον π. Χρυσόστομο: «Εσένα περίμενα για να φύγω». Τον άφησε αντικαταστάτη στο διακόνημά του και αυτός έφυγε για την έρημο στις 12 Μαρτίου 1921.

 

Από το βιβλίο: Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση, Άγιον Όρος 2011, σελ. 54.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ

 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ " Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ",ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ :

1) ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΠΟΛΛΩΝ  ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ,Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ.

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΚΥΛΗΣΟΥΝ ΟΜΑΛΩΣ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ,Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΕΙ ΤΗΝ  ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΕΩΣ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021.

2) ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ ΟΤΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟΝ  ΑΤΟΜΑ ΠΛΗΡΩΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ COVID-19 ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 20 ΗΜΕΡΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ.

Η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ,ΟΠΩΣ ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΛΕΙΣΤΟ  ΧΩΡΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΟΚΤΩΒΡΙΟ,ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ Η ΕΝΑΡΞΗ  ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΜΑΣ ( ΟΜΙΛΙΕΣ -ΠΡΟΒΟΛΕΣ ).

 3) Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΟΣΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΒΟΥΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ  ΜΟΝΟΙ Η ΜΕ ΠΑΡΕΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ,ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΣΕ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ.

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

 

Ο Κύριλλος μοναχός, Γέροντας της Καλύβης «Τίμιος Σταυρός» των καλλιτεχνών αγιογράφων Ανανναίων και Δικαίος της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννης, κατά το σωτήριον έτος 1977-1978, μας διηγήθηκε ότι στις 20 του μηνός Σεπτεμβρίου 1977, ήρθε στο Κυριακό – κεντρικός ναός Σκήτης – ένας Λιβανέζος χριστιανός ορθόδοξος, ο οποίος είπε ότι λόγω της εμπόλεμης καταστάσεως στην πατρίδα του, ήταν πρόσφυγας κι έμενε στην Κανά της Γαλιλαίας.

Ο Λιβανέζος ζήτησε, από τον Δικαίο, πατέρα Κύριλλο, να του δείξει το δρόμο που οδηγεί στην κορυφή του Άθωνα. Ο π. Κύριλλος πρόθυμα έδειξε το δρόμο που ζητούσε, κι ο ευλαβής αυτός προσκυνητής ξεκίνησε για την κορυφή, η οποία φτάνει τα 2.030 μ. ύψος και επειδή χρειάζονται περισσότερο από 4 ώρες οδοιπορία, από την Αγία Άννα μέχρι να φθάσει στην κορυφή, όπου υπάρχει και μικρό εκκλησάκι επ’ονόματι της «Μεταμορφώσεως του Κυρίου», έπρεπε να φύγει πρωί.

Για το λόγο αυτό, ο Λιβανέζος έφυγε πολύ πρωί και το βραδάκι γύρισε πάλι στο «Κυριακό» της Σκήτης, φιλοξενήθηκε και κοιμήθηκε. Την άλλη μέρα, μετά τη θεία λειτουργία, ετοιμάστηκε για να φύγει, αλλά θυμήθηκε να ρωτήσει κάτι που δεν μπόρεσε να καταλάβει και του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Έτσι μπροστά σε άλλους πατέρες της Σκήτης, με τα λίγα σπασμένα Ελληνικά που μιλούσε είπε, πως όταν κατέβαινε από την κορυφή του Άθωνα, στην τοποθεσία που λέγεται «Βαβύλα» εκεί που αρχίζει ο πολύς κατήφορος, αισθάνθηκε υπερβολική κούραση και θέλησε λίγο να καθήσει να ξεκουραστεί. Εκεί που πήγε να βρει κατάλληλο μέρος, ξάφνου βλέπει μπροστά του ένα σπίτι από το οποίο βγήκαν δύο σεβάσμιοι μοναχοί, οι οποίοι τον δέχθηκαν μέσα στο σπίτι και του πρόσφεραν σύκα νωπά φρέσκα και γλυκό νερό, έφαγε και ήπιε το κρύο νερό, και όπως είπε, τόση γλύκα και νοστιμιά αισθάνθηκε, που δεν μπορούσε να την περιγράψει, αλλά και κατά περίεργο τρόπο όλη η κούραση που είχε, μετά από το κέρασμα, εξαφανίστηκε.

Μέσα στο κλουβί αυτό είδε δέκα σεβάσμιους μοναχούς, τους οποίους είδε να στηρίζονται, ο καθένας τους, πάνω σε μια γυριστή στη μέση μονόξυλη μαγκούρα και με το κομποσχοίνι στο χέρι όλοι να προσεύχονται.

Τους ρώτησε, πόσον καιρό έχουν που μένουν εκεί; Κι αυτοί του απάντησαν πως έχουν πάρα πολλά χρόνια, και δεν κάνουν σχεδόν καμία άλλη εργασία, παρά να προσεύχονται για όλο τον κόσμο. Αυτό κίνησε την περιέργεια του Λιβανέζου, κι όταν έφυγε σ’ όλο το δρόμο, όπως έλεγε, σκεφτόταν αυτό που του είπαν ότι έχουν πάρα πολλά χρόνια εκεί προσευχόμενοι, ενώ η ηλικία τους δεν έδειχνε να είναι και πολύ μεγάλη και γι’ αυτό ρωτούσε το Δικαίο και τους πατέρες. Πώς του είπαν αυτοί οι μοναχοί, που φαίνονταν να είναι της ίδιας ηλικίας, ότι ασκητεύουν πάρα πολλά χρόνια εκεί;

Ο Δικαίος πατήρ Κύριλλος, και οι άλλοι πατέρες της Σκήτης έμειναν έκθαμβοι και κατάπληκτοι, από την αποκάλυψη αυτή, που προφανώς ο Πανάγαθος Θεός «κρίμασιν οίς Αυτός οίδε» έδειξε στον Λιβανέζο, διότι όλοι γνωρίζουν, πως στο μέρος εκείνο δεν υπάρχει ούτε σπίτι, ούτε μοναχοί να μένουν εκεί κοντά στην περιοχή αυτή. Τότε όλοι με ένα στόμα και μια καρδιά δόξασαν το Θεό και είπαν στον ξένο ευλαβή προσκυνητή: «Αδερφέ, δώσε δόξα και ευχαριστία στο μεγαλοδύναμο και παντοδύναμο Κύριο και Θεό μας, που σε αξίωσε να ιδείς εκλεκτούς δούλους και Αγίους του, διότι αυτούς που είδες εσύ χτες δεν ήσαν μοναχοί, αλλά ήσαν Άγιοι και Όσιοι πατέρες του Όρους, τους οποίους κανείς από μας δεν αξιώθηκε να ιδεί, αλλά κατά καιρούς έχουν φανερωθεί σε μερικούς ευλαβείς μοναχούς και σε καλούς και ευλαβείς χριστιανούς προσκυνητές, ένας από τους οποίους φαίνεται πως θα είσαι και εσύ!!! Ο Λιβανέζος ανεχώρησε ευλογών και δοξάζων τον Θεόν, τον «Θαυμαστόν εν τις Αγίοις Αυτού».

Νέα ΚΥΑ: Μέχρι 100 άτομα σε γάμους και βαπτίσεις – Παρατείνονται τα υπόλοιπα μέτρα στους ναούς

 

Αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που μπορούν να συμμετέχουν σε μυστήρια γάμων και βαπτίσεων σύμφωνα με τη νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση που εκδόθηκε σήμερα, καθώς πλέον ακολουθεί την ίδια αναλογία με αυτή των συμμετεχόντων στη θεία Λειτουργία.

Συγκεκριμένα λοιπόν, σε όλη την επικράτεια οι πιστοί μπορούν να συμμετέχουν στη λατρεία αλλά και σε μυστήρια γάμων και βαπτίσεων με την αναλογία του ενός προσώπου ανά 25 τ.μ. επιφάνειας, με τον μέγιστο αριθμό να προσδιορίζεται στα 100 άτομα.

Συνεχίζει, δε, να παρέχεται η δυνατότητα παραμονής στο προαύλιο του ναού υπό την προϋπόθεση τήρησης αποστάσεων 2 μέτρων και της αναλογίας ενός προσώπου ανά 10 τ.μ. επιφάνειας, ενώ παραμένει και η απαγόρευση πραγματοποίησης λιτανειών.

ΜΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Με τα ειδικά διαμονητήρια και τα αποτελέσματα των test ανά χείρας θα γίνονται προς το παρόν οι επισκέψεις προσκυνητών στο Άγιον Όρος και μετά από πρόσκληση των μονών.

Οι μονές που ήταν κλειστές για περισσότερο από 9 μήνες άνοιξαν τις πύλες τους εφαρμόζοντας όμως αυστηρά μέτρα προστασίας.

Κάθε μονή δεν μπορεί να δεχτεί περισσότερα από10 άτομα το ποία όμως δεν θα μπορούν να επισκέπτονται άλλες μονές , σκήτες ή κελιά. Αν και αυτό είναι δύσκολο να ελεγχθεί είναι δεδομένο οτι οι έλεγχοι θα είναι αυξημένοι.

Επιπλέον, δεν επιτρέπεται στον επισκέπτη να επισκεφτεί άλλο μοναστήρι απ’ αυτό που τον δέχτηκε, ενώ στην είσοδο της Αθωνικής Πολιτείας, στην Ουρανούπολη, θα πρέπει να υποβληθεί σε test.

Στο μεταξύ συνεχίζονται με πιο γρήγορους ρυθμούς οι εμβολιασμοί μοναχών και εργατών που μένουν μόνιμα στον Άθω. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία έχει εμβολιαστεί το 1|3 μοναχών και εργατών .

Από την πορεία των εμβολιασμών και από το αν εκδηλωθούν κρούσματα θα εξαρτηθεί εάν απελευθερωθούν οι επισκέψεις από το τέλος Μαΐου οπότε και θα επανεξεταστεί η κατάσταση.

Τα Μετέωρα

Πλέον και οι μονές των Μετεώρων ανοίγουν τις πύλες τους για τους προσκυνητές οι οποίοι όμως υπόκεινται σε αυστηρά μέτρα προστασίας.Οι επισκέψεις θα γίνονται στα ωράρια λειτουργίας κάθε μονής και με ο,τι προβλέπεται από την Πολιτεία.

Εκτός των Μετεώρων και το σύνολο των μοναστηριών της χώρας θα δέχονται προσκυνητές με τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχουν θέσει Εκκλησία και πολιτεία.

Μονή Αγίου Διονυσίου: Το μοναστήρι των Ποντίων στο Άγιον Όρος

 

Οι ποντιακής καταγωγής Έλληνες έχουν κατά κάποιο τρόπο τον πρώτο λόγο στο μοναστήρι μας, εξήγησε ο πατέρας Συμεών, πατέρας της Μονής.

 

Στους περισσότερους άγνωστη αλλά ιδιαίτερη είναι η σχέση που έχει με τον Πόντο και τον ποντιακό ελληνισμό η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους.

Γι’ αυτό, άλλωστε και από πολλούς που αγαπούν και επισκέπτονται συχνά το μοναστήρι, ονομάζεται ως η Αγιορείτικη Μονή των Ποντίων.

Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, αφού κτήτορας της μονής είναι ένας από τους αυτοκράτορες της Τραπεζούντας, ο Αλέξιος Γ΄ Μεγαλοκομνηνός, ο οποίος έδωσε χρήματα για να χτιστεί η μονή, με τον όρο να τυγχάνουν ιδιαίτερης περιποίησης άτομα από τον Πόντο που θα επισκέπτονται στο πέρασμα των χρόνων το μοναστήρι.

 Σημείο στο εσωτερικό του ναού με αγιογραφίες

Τη δέσμευση κράτησαν στο ακέραιο οι μοναχοί, με την παράδοση να συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μάλιστα, σε παρεκκλήσι της μονής οι επισκέπτες μπορούν να δουν και να προσκυνήσουν ζωγραφισμένες τις μορφές Αγίων από τον Πόντο.

Εξάλλου, στο μοναστήρι έχουν μονάσει πολλά άτομα που γεννήθηκαν στον Πόντο, αλλά και με καταγωγή από αυτόν, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται και σημαντικές μορφές, με πολύ μεγάλη προσφορά στον ποντιακό ελληνισμό ακόμα και μέχρι πριν από λίγα χρόνια.

«Από την ίδρυση του μοναστηριού και μέχρι σήμερα δεν έχουμε παύσει ποτέ να τηρούμε τη δέσμευσή μας και να μνημονεύουμε τον αυτοκράτορα Τραπεζούντας Αλέξιο Γ΄ Κομνηνό, ο οποίος είναι ο κτήτορας του ιερού ησυχαστηρίου μας, καθώς επίσης τη σύζυγό του, τους προγόνους του αλλά και τους απογόνους του. Η ιερά μονή μας θεωρείται ως το μοναστήρι των Κομνηνών», λέει στο pontosnews.gr ο πατέρας Συμεών, ο οποίος εκτελεί χρέη βιβλιοθηκαρίου στην Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους.

Οι χορηγίες του Αλέξιου Γ΄ Μεγαλοκομνηνού και το χρυσόβουλο

Σε έναν όμορφο κόλπο, στη νοτιοδυτική ακτή της χερσονήσου του Άθω, δίπλα στη θάλασσα και πάνω σε έναν εγκάρσιο και απόκρημνο βράχο, δεσπόζει η σχετικά μικρή για τα αγιορείτικα δεδομένα, αλλά όμορφη Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου. Εντυπωσιακά είναι τα ξύλινα μπαλκόνια της, που μοιάζουν να κρέμονται σε ύψος 80 μέτρων πάνω από τη θάλασσα σε μεγάλο ύψος, αλλά και ο επιβλητικός της πύργος.

Ιεραρχικά κατέχει την πέμπτη θέση στον κατάλογο των μονών του Αγίου Όρους.

Όπως αναφέρει ο πατέρας Συμεών, στα 1360 ο μοναχός Διονύσιος, ο οποίος καταγόταν από την Κορησό Καστοριάς και τότε ανήκε στο δυναμικό της Ιεράς Μονής Φιλοθέου, έχτισε στο σημείο κάποια κελιά. Οραματιζόταν να τα επεκτείνει και να τα μετατρέψει σε μοναστήρι, ωστόσο, δεν είχε τους οικονομικούς πόρους που απαιτούνταν γι’ αυτό το εγχείρημα.

 

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1368, ο αδελφός του μοναχού Διονυσίου, Θεοδόσιος, ανακηρύχθηκε μητροπολίτης Τραπεζούντας. Έχοντας αυτήν τη δυνατότητα ο Διονύσιος πήγε στην πρωτεύουσα του Πόντου και με τη μεσιτεία του αδελφού του κατάφερε να συναντήσει τον αυτοκράτορα Τραπεζούντας, Αλέξιο Γ΄ Μεγαλοκομνηνό, από τον οποίο ζήτησε οικονομική βοήθεια, για να επεκτείνει τα κελιά, να τα κάνει πιο οχυρωμένα και ουσιαστικά να τα μετατρέψει σε μοναστήρι.

Η συνάντηση ήταν πολύ θερμή και ο αυτοκράτορας δεν αρνήθηκε να βοηθήσει και για το λόγο αυτό θεωρείται κτήτορας της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους. Μετά τη συνάντηση ο Αλέξιος Γ΄ Μεγαλοκομνηνός εξέδωσε χρυσόβουλο, στο οποίος περιγράφεται όλη η διαδικασία. Περιγράφεται η παρουσία του Διονυσίου στην Τραπεζούντα, η συνάντησή του με τον αυτοκράτορα, τι ειπώθηκε μεταξύ των δύο αντρών, το ύψος της οικονομικής χορηγίας και άλλα. Μάλιστα, η οικονομική βοήθεια προς το μοναστήρι συνεχίστηκε και από τους απογόνους του Αλέξιου Γ΄, έως τον τελευταίο αυτοκράτορα Τραπεζούντας Δαυίδ Μεγαλοκομνηνού, ο οποίος παραχώρησε στη μονή το μετόχι «Ορφάνι», στον Στρυμωνικό Κόλπο.

 Η Μονή από τη θάλασσα

Παράλληλα, κατά τη συνάντηση ο αυτοκράτορας ζήτησε ως ανταπόδοση, κάτι που περιλαμβάνεται και στο χρυσόβουλο, να μνημονεύεται από τη μονή το όνομά του, αυτό της συζύγου του, καθώς και οι πρόγονοι και οι απόγονοί του. «Στο τέλος του κειμένου του χρυσόβουλου σημειώνεται ακόμα ότι όσοι προέρχονται από τον Πόντο και επισκέπτονται τη μονή μας, θα πρέπει να τους περιποιηθούμε. Επίσης, όσοι Έλληνες ποντιακής καταγωγής έχουν πάρει την απόφαση να μονάσουν εδώ, να μην τους το αρνηθούμε. Μπορούμε να πούμε, κατά κάποιον τρόπο, ότι οι ποντιακής καταγωγής Έλληνες έχουν τον πρώτο λόγο στο μοναστήρι μας», τονίζει στο pontosnews ο πατέρας Συμεών.

Το χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Αλέξιου Γ΄ Μεγαλοκομνηνού εκδόθηκε το 1374 και είναι μήκους τριών μέτρων.

Στο τέλος του υπάρχει ζωγραφισμένη μία όμορφη εικόνα, στην οποία απεικονίζεται ο Αλέξιος Γ΄ Μεγαλοκομνηνός, με τη σύζυγό του και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, που θεωρείται προστάτης της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους.

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Ακαθίστου

Ο αυτοκράτορας έκανε και δώρο δύο εικόνες στο μοναστήρι. Στην πρώτη απεικονίζεται ο ίδιος και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ενώ στη δεύτερη η Παναγία του Ακαθίστου. Πρόκειται για θαυματουργή εικόνα, μία από τις πιο παλαιές χρονολογικά εικόνες της Παναγίας στην ορθόδοξη πίστη και η αρχαιότερη στο Άγιον Όρος. Είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά και λιτανεύθηκε από τον πατριάρχη Σέργιο το 626 κατά την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους.

 

Είναι κατασκευασμένη από κηρομαστίχα και κατά καιρούς ανέβλυσε μύρο. Για το λόγο αυτό τα χαρακτηριστικά της παραμένουν δυσδιάκριτα. Στο πίσω μέρος της, σε αργυρή πλάκα, απεικονίζεται ο Αυτοκράτορας Αλέξιος Γ΄ Μεγαλοκομνηνός να δίνει την εικόνα στον Όσιο Διονύσιο, τον κτήτορα της Μονής κατά την συνάντησή τους στην Τραπεζούντα το 1374.

Η εικόνα της Παναγίας του Ακαθίστου βρίσκεται μέσα σε παρεκκλήσι του ναού της μονής και, όπως λέει ο πατέρας Συμεών, καθημερινά γίνονται Λειτουργίες σε αυτό.

Στο μοναστήρι υπάρχει εικόνα του Αγίου Ευγενίου Πολιούχου της Τραπεζούντας, καθώς και εικόνες των μαρτύρων Ουαλεριανού, Ακύλα και Κάνδιδου. Όλοι τους, όταν ξέσπασαν οι διωγμοί, κρύβονταν και προσεύχονταν στα όρη της Τραπεζούντας και μαρτύρησαν στα χρόνια του Διοκλητιανού και του Μαξιμιανού, στα τέλη του 3ου αιώνα μετά Χριστόν.

 Περγαμηνός κώδικας (Τετραευάγγελο) του 1333, από εργαστήριο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο αρχικώς δημοσιεύθηκε το 1895 από τον Σπυρίδωνα Λάμπρο στο Gatalogue of the Greek Manuscripts on Mount Athos

Ο Πόντιος λόγιος πατέρας Ευθύμιος

Πολλά άτομα από τον Πόντο αλλά και άτομα ποντιακής καταγωγής έχουν επιλέξει την Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου, για να απαρνηθούν τα εγκόσμια και να αφιερωθούν στο Θεό. Ανάμεσά τους υπάρχουν και αξιοσέβαστες προσωπικότητες, που έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στον ποντιακό ελληνισμό.

Ένας από αυτούς, όπως λέει ο πατέρας Συμεών, είναι ο επί πολλά χρόνια βιβλιοθηκάριος του μοναστηριού, πατέρας Ευθύμιος, ο οποίος κοιμήθηκε τη δεκαετία του ’60.

Θεωρούνταν ένας εξαιρετικός λόγιος και ήταν ιδιαίτερα δυνατός πνευματικά. Μάλιστα, ο πατέρας Ευθύμιος είχε ιδιαίτερη σχέση με την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά του Βερμίου, αφού ήταν από αυτούς που βοήθησαν στην ανέγερση του ιερού προσκυνήματος του ποντιακού ελληνισμού.

 Αρχιερατικός σάκος του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης που δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη

Στις αρχές του 20ου αιώνα η περίοδος ακμής

Μεγάλη ακμή γνώρισε η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν έφτασε να έχει στο δυναμικό της εκατό μοναχούς. Επειδή δεν είναι μεγάλη σε εμβαδόν και δεν μπορούσαν να μένουν άλλοι στα κελιά της, κάποιοι προσέφεραν διακονήματα και στήριζαν πιστούς σε μετόχια της μονής ανά την Ελλάδα, όπως στη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα, αλλά και σε εκτός χερσονήσου του Άθω περιοχές της Χαλκιδικής.

Σήμερα η μονή διαθέτει 35 μοναχούς. Εντός των ορίων της διαθέτει εκτάσεις με αμπέλια και ελιές, από την αξιοποίηση των οποίων συντηρείται. Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου είναι από το 1989 ο Αρχιμανδρίτης Γέρων Πέτρος, ο οποίος είναι κυπριακής καταγωγής.

Ένα από τα λαμπρότερα τέκνα της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου είναι ο Άγιος Νήφων. Ασκήτευσε στη μονή και αργότερα διετέλεσε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Στο τέλος της ζωής του επέστρεψε στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, το οποίο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του δεν έπαψε ποτέ να βοηθάει. 

Το σημαντικότερο ιερό λείψανο που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου, είναι το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, καθώς και τμήμα της Τιμίας Κεφαλής του. Στη μονή φυλάσσονται ακόμα, μεταξύ άλλων, τεμάχιο της χλαμύδας του Ιησού και της Αγίας Εσθήτος της Θεοτόκου.

Τέλος, να σημειωθεί ότι η βιβλιοθήκη των χειρογράφων της μονής είναι από τις σημαντικότερες του Αγίου Όρους. Περιλαμβάνει 148 περγαμηνά χειρόγραφα από τον 8ο έως τον 14ο αιώνα, 27 ειλητάρια και συνολικά 1.100 χειρόγραφα.

Ρωμανός Κοντογιαννίδης

Ανοίγει από σήμερα και πάλι για τους προσκυνητές το Άγιον Όρος – Τι θα ισχύει με τα διαμονητήρια

 Προσκυνητές θα δεχθεί και πάλι από την Τρίτη 11 Μαϊου, το Άγιον Όρος καθώς λήγουν οι περιορισμοί που ίσχυαν τους τελευταίους μήνες.

Για τον σκοπό αυτό, συνήλθε την Δευτέρα 10 Μαΐου η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, πού αποφάσισε τα εξής:

1. Για κάθε Μονή θα διατεθούν 10 διαμονητήρια για επισκέπτες

2. Για κάθε Κυριακό Κοινοβιακής Σκήτης 5 διαμονητήρια

3. Για κάθε Κυριακό ιδιόρρυθμης σκήτης 2 διαμονητήρια

4. Ενώ 1 διαμονητήριο θα διατίθεται για κάθε Ιερό Κελίο ή Ησυχαστήριο

                                                      Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ , ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ

 

Πανηγυρική Ιερά Αγρυπνία τελέστηκε προχθές στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους για την  εορτή του προστάτου της, Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Θαύματα του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος:

Οι πατέρες της Ι. Μ. Ξενοφώντος Αγίου Όρους στους πολυπληθείς προσκυνητές της Μονής με ιερά συγκίνηση διηγούνται τα εξής:

Την ημέρα της εορτής του Αγίου στην Ι. Μ. γινόταν η καθιερωμένη μεγάλη αγρυπνία και είχαν βγάλει για προσκύνηση το ιερό λείψανο του Αγίου Γεωργίου (τμήμα από το χέρι του), που φυλάσσεται στο μοναστήρι. Την ώρα του εσπερινού οι πατέρες διεπίστωσαν ότι όχι μόνον έβγαινε από το ιερό λείψανο λεπτή και πάντερπνη ευωδία καθώς και άγιον μύρο, αλλά είχε πάρει μορφή και σχήμα νωπής πληγής. Τότε διέκοψαν τον εσπερινό και διάβασαν την παράκληση του Αγίου.

Οι πατέρες της ίδιας μονής μας διηγήθηκαν και το εξής γεγονός: Πριν από χρόνια, την ημέρα της εορτής του Αγίου, μάγειρας ήταν ο Γερο-Βαρλαάμ ο οποίος ήταν πολύ λυπημένος, διότι την ημέρα πού πανηγύριζε το μοναστήρι αυτός δεν μπορούσε να πάει να εκκλησιασθεί. Σε μια στιγμή με αναστεναγμό λέγει: «Άγιε Γεώργιε, σήμερα πού τιμάμε την μνήμη σου εγώ δεν μπορώ να ‘ρθω κοντά σου, στην ακολουθία». Τότε άστραψε το μαγειρείο και παρουσιάζεται μπροστά του ο Άγιος Γεώργιος και του λέγει: «Μη στεναχωριέσαι Γερο-Βαρλαάμ, εδώ θα είμαι μαζί σου».

Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος

Στον Άγιον Όρος σώζεται η αρχαία προφορική παράδοση και για την αγία εικόνα που υπήρχε κατά τους χρόνους των ασεβών και κακοδόξων εικονομάχων, που με βασιλικά διατάγματα έκαιγαν άγιες και σεβαστές εικόνες.

«Στα χρόνια εκείνα λοιπόν οι υπηρέτες του παρανόμου βασιλιά ερευνούσαν και προσπαθούσαν να βρίσκουν τις άγιες εικόνες για να τις συντρίβουν και να τις ρίχνουν στη φωτιά. Βρήκαν λοιπόν και την αγία αυτήν εικόνα και την έριξαν στη φωτιά για να καεί. Αλλά μάταια εκοπίαζαν οι ανόητοι, διότι η αγία εικόνα έμεινε άφλεκτος μέχρι που έσβησε τελείως η φωτιά. Οι εικονομάχοι όταν είδαν ότι ελάχιστα η φωτιά πείραξε τα ενδύματα του Αγίου και το πρόσωπό του τίποτα δεν έπαθε, εξεπλάγησαν.

Ένας μάλιστα περισσότερον ασεβής έμπηξε μαχαίρι στο πηγούνι του Αγίου και αμέσως έτρεξε αίμα καθαρόν. Τότε όλοι όσοι είδαν το θαύμα έφυγαν ο καθένας για το σπίτι του. Ένας ευσεβής χριστιανός αφού παρέλαβε την αγίαν εικόνα και ήλθε στον γιαλόν, προσευχήθηκε θερμά προς τον Κύριον για να σταματήση η φρικτή θύελλα της εικονομαχίας. Έπειτα αφού εγύρισε προς την αγίαν εικόνα είπε: «Μεγαλομάρτυρα του χριστού Τροπαιοφόρε Γεώργιε, Συ ο οποίος και στη ζωή αλλά και μετά θάνατον έκαμες τόσα πολλά θαύματα και που μόλις τώρα άφησες άφλεκτον την αγία σου εικόνα, διεφύλαξε και τώρα αυτήν και από την θάλασσα και μετέφερέ την όπου συ γνωρίζεις και επιθυμείς προς δόξαν του Θεού μας». Και μόλις ετελείωσε έβαλε την εικόνα στη θάλασσα.

Η Τίμια Χείρα του Αγίου Γεωργίου (Ι.Μ.ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ)

Ο Χριστιανός εκείνος έφυγε. Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος εφρόντισε ώστε η αγία του εικόνα να φθάση στο Άγιον Όρος όπου και άλλες εικόνες η θεία Πρόνοια ωδήγησε. Η εικόνα ετοποθετήθη κοντά στην Μονή Ξενοφώντος όπου έρρεαν τα ιαματικά όξινα νερά. Υπήρχε μάλιστα εκεί ένα Μονύδριον αφιερωμένο στον Μεγαλομάρτυρα Δημήτριον. Ακόμη σώζεται ο ναΐσκος αυτός όπου οι μοναχοί όταν είδαν την εικόνα του Αγ. Γεωργίου την μετέφεραν εκεί γεμάτοι χαρά και ευλάβειαν. Ύστερα έκτισαν Ναόν κοντά στο ναΐδριον. Όταν αυξήθηκαν οι μοναχοί και εμεγάλωσε και η Μονή ωνομάσθη του Αγ. Γεωργίου. Οι Μοναχοί εορτάζουν καθημερινώς μαζί με τον Άγιον Γεώργιον και τον Μεγαλομάρτυρα Δημήτριον και τους μνημονεύουν κατά τας απολύσεις των ακολουθιών».

Η αγία εικόνα ευρίσκεται στον μεγάλο Καθολικό νέο Ναό του Αγίου Γεωργίου στον ανατολικό κίονα του δεξιού χορού και έχει ζωγραφισμένο ολόσωμο τον Μεγαλομάρτυρα και σε ένδειξη του θαύματος φέρει και την πληγή στο πηγούνι και το αίμα του είναι πηγμένο σ’ αυτήν. Μέχρι σήμερα το θαυμαστό φαινόμενο κηρύττει περίτρανα τα πάμπολλα θαύματα που επετέλεσε και επιτελεί ο Άγιος Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος Γεώργιος.

Άγιον Όρος: Ενεργειακή αυτονομία με ηλεκτροδότηση από φωτοβολταϊκά – Υπεγράφη η απόφαση για 21 σταθμούς

 Ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων στο Άγιον Όρος, ενώ ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας υπέγραψε την απόφαση για την έναρξη εγκατάστασης των 21 αυτόνομων σταθμών σε ισάριθμα μοναστήρια, καθίσματα και κελλιά.

Ο συνολικός προϋπολογισμός της παρέμβασης είναι 13 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς πόρους της Περιφέρειας. Η εκτιμώμενη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας από τα 21 κτιριακά σύνολα, μετά την έναρξη λειτουργίας των φωτοβολταϊκών είναι 4 εκατ. κιλοβατώρες κατ’ έτος.

Σε δηλώσεις του ο Απ. Τζιτζικώστας έκανε λόγο για μία από τις σπουδαιότερες παρεμβάσεις των τελευταίων δεκαετιών στην Αθωνική Πολιτεία, που θα εισάγει το Άγιον Όρος σε μια νέα ενεργειακή εποχή, πιο φιλική στο φυσικό περιβάλλον της χερσονήσου του Άθω, με ταυτόχρονη εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά και πόρων.

Παράλληλα, ανέφερε, ότι η παρέμβαση θα βελτιώσει την ποιότητα της καθημερινότητας των μοναχών και των εκατομμυρίων επισκεπτών της περιοχής, η οποία θα απαλλαγεί πια από το πετρέλαιο και από τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων ξυλείας.

Τα 21 φωτοβολταϊκά συστήματα είναι συνολικής ισχύος 2.636,88 kWp, η οποία κατανέμεται ανά σταθμό ως εξής:

1.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ: 144,00

2.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ: 540,00

3.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ: 144,00

4.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ: 93,60

5.”ΜΟΝΟΞΥΛΙΤΗΣ” ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ: 50,40

6.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ: 144,00

7.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ: 144,00

8.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ: 144,00

9.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ: 144,00

10.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ: 144,00

11.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΛΟΥ: 144,00

12.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ: 144,00

13.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ: 14,28

14.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ: 4,50

15.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ: 144,00

16.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ: 144,00

17.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ: 144,00

18.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ: 144,00

19.ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ: 36,00

20.ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ: 11,70

21.ΙΕΡΟΝ ΚΑΘΙΣΜΑ ΑΓΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΟΣ: 14,40

ΟΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

 

Το καλοκαίρι του 1898 ο Άγιος Νεκτάριος, μητροπολίτης Πενταπόλεως, διωγμένος από τη θέση του στην Αίγυπτο και… όντας τότε ύστερα από πολλές ταπεινώσεις και ταλαιπωρίες, τις οποίες όμως υπέμενε αγόγγυστα και με χριστιανική καρτερία διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής.

Πραγματοποίησε προσκυνηματική επίσκεψη στο Άγιον Όρος, στο οποίο πάντοτε με ιδιαίτερο πόθο προσέβλεπε και στο οποίο, μετά την εκδίωξή του από την Αίγυπτο, σκόπευε να μονάσει.

Στο ιστορικό Πρωτάτο των Καρυών προσκύνησε την εφέστιο του Όρους θαυματουργή εικόνα «Άξιόν εστι», θαύμασε τις περίφημες τοιχογραφίες του Πανσέληνου και χοροστάτησε σε κάποιες ιερές Ακολουθίες, όπου ένιωσε βαθιά την κατάνυξη, που μόνο όσοι έχουν βρεθεί εκεί κατά καιρούς, και μάλιστα όταν είναι πρώτη φορά, έχουν αισθανθεί.

Ως καλόγερος

Στη συνέχεια, φορώντας τον σκούφο και το ταπεινό ράσο του καλόγερου, με χοντρά άρβυλα, και είτε πεζοπορώντας για ώρες, είτε με ζώα που με προθυμία έθεταν στη διάθεσή του οι μοναχοί, είτεμε τα πλοιάρια, επεσκέφθη πολλά μοναστήρια, καθίσματα, καλύβες, κελλιά, σκήτες και ησυχαστήρια.

Θαυμαστής της φύσης καθώς ήταν, μέσα στις μακρές πορείες του στον παρθενικόαυτό τόπο με τα πυκνά δάση, τις υψίκορμες καστανιές και τις οξιές, τα κυπαρίσσια και τα έλατα, στον παραδεισένιο αυτό χώρο με την πλούσια βλάστηση, τα γάργαρα νερά και τα κελαϊδίσματατων πτηνών, με την απέραντη βαθυκύανη θάλασσα να απλώνεται μπροστά στα μάτια του, ένιωσε πιο κοντά στον Δημιουργό.

Στα ιερά καθιδρύματα προσκύνησε Τίμιο Ξύλο, άγια λείψανα μαρτύρων και οσίων, καθώς και θαυματουργές εικόνες, ενώ στα εικονοστάσια και στους «ιστορημένους» τοίχους των εκκλησιών θαύμασε ταπεινών και ευλαβών αγιογράφων την ένθεη τέχνη. Εκεί γνώρισε και συναναστράφηκε με αγίους μοναχούς, κοινοβιάτες και ασκητές και γεμάτος ταπείνωση, ας ήταν αρχιερέας, μαθήτευσε κατά Χριστόν κοντά τους.

Στις ιερές Ακολουθίες, είτε χοροστατούσε από τον αρχιερατικό Θρόνο, είτε στεκόταν στο ταπεινό στασίδι που το είχαν γυαλίσει με τους τριμμένους αγκώνες τους γενιές μοναχών, είτε γονυπετούσε στα πλακόστρωτα δάπεδα, που τα είχαν βρέξει με τους κρουνούς των δακρύων τους και τα είχαν σφουγγίσει με τις πολυάριθμες στρωτές τους μετάνοιες μοναχοί αιώνων, ακούγοντας να ψάλλονται με θεσπέσιο πραγματικά τρόπο τα διάφορα εκκλησιαστικά μέλη, βλέποντας τους μοναχούς με τα κουκούλια ακίνητους σαν σκιές μέσα στο μισοσκόταδο, μεταφερόταν σε ουράνιους κόσμους.

Προσκυνήματα

Παράλληλα, ως άνθρωπος των γραμμάτων, θαύμασε τα σκευοφυλάκια με τους αμύθητους θησαυρούς και όσο ο χρόνος του επέτρεπε, μελέτησε και κάποια χειρόγραφα, που τον ενδιέφεραν ιδιαίτερα. Παραθέτουμε ελάχιστα στοιχεία για μερικά συγκεκριμένα προσκυνήματά του:

Στις 6 Αυγούστου, γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, βρισκόταν στη Μεγίστη Λαύρα, ενώ στις 15 Αυγούστου, γιορτή της Κοίμησης, λειτούργησε στο μοναστήρι των Ιβήρων, όπου και προσκύνησε τη δεύτερη εφέστιο εικόνα του Αγιωνύμου Όρους, τη φημισμένη θαυματουργό εικόνα της «Πορταΐτισσας».

Ενδιάμεσα των Καρυών, της Λαύρας και των Ιβήρων επεσκέφθη τον Μυλοπόταμο, όπου ασκήτευε ο πρ. Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ´, μετά την πρώτη του πατριαρχία. Αυτό ήταν φυσικό, δεδομένης της φωτεινής προσωπικότητας του μεγάλου εκείνου Πατριάρχη.

Όπως έγραφε ο αείμνηστος π. Γαβριήλ Διονυσιάτης, μοναχός στο Όρος από το 1910, «Ευλογία Θεού δια τον αγιώνυμον τόπον. Η έλευσις του Πατριάρχου ηλέκτρισε τα πλήθη των Ορθοδόξων και παρετηρήθη εξαιρετική συρροή εις αριθμόν και ποιότητα θεοφιλών ψυχών (…). Ουδείς τουλάχιστον των ημετέρων παρέλειψε να διέλθη εκ Μυλοποτάμου, ίνα λάβη εκείθεν συν τη ευλογία και τα ψυχικά εφόδια (…). Οσάκις δε εν Κωνσταντινουπόλει μετέπειτα εδέχετο αγιορείτας έπιπτε κυριολεκτικώς επί τον τράχηλον αυτών και κατεφίλει αυτούς».

Αποκάλυψη

Στα Κατουνάκια και στην Αδελφότητα των Δανιηλαίων δεν αποκάλυψε την ταυτότητά του, αλλά παρουσιάστηκε σαν άγνωστος απλός μοναχός. Κάποια ώρα, σε έναν περίπατο στα γειτονικά κακοτράχαλα, αλλά αγιασμένα Καρούλια, έγινε η αποκάλυψη. Πρόκειται για τη συγκινητική συνάντησή του με έναν διακριτικό ερημίτη, του οποίου, δυστυχώς δεν διασώθηκε το όνομα και ο οποίος, χωρίς να τον έχει δει, τον αναγνώρισε και επισήμανε την αγιότητά του.

Η επίσκεψη του Αγίου στα Κατουνάκια έγινε απαρχή στενών πνευματικών δεσμών του Αγίου με τον Οίκο των Δανιηλαίων και ειδικότερα με τον Γέροντα Δανιήλ, ο οποίος σε επιστολές του ζώντα τον χαρακτήριζε «αγιώτατον, διάσημον, Αρχιερέα κοιμώντα ταις αρεταίς και τοις παλαιοίς Αγίοις Πατράσιν εφάμιλλον (…) Μέγαν της Εκκλησίας Πατέρα (…) διορατικώτατον Πατέρα».

Στην Αγία Άννα συναντήθηκε με αγιασμένους ανθρώπους, όπως τον «αγιώτατον και ασκητικώτατον» επίσκοπο πρώην Μετρών Δοσίθεο, τον χαρισματικό παπα-Μηνά τονΜαυροβούνιο και τον ταπεινό και διακριτικό μοναχό Ιωάσαφ, με τον οποίο μάλιστα διατηρούσε κατόπιν συχνή αλληλογραφία.

Σε ένα γράμμα του Αγίου από την επικοινωνία αυτή, γίνεται μία «θαυμάσια αναλυτική σύγκριση μεταξύ της αξίας ενός αρχιερέως ως αξιώματος και ενός μοναχού εναρέτου» (Θεόκλητος Διονυσιάτης).

Στη Σιμωνόπετρα

Στη Σιμωνόπετρα έμεινε ζωντανή η ανάμνηση της επίσκεψής του στο γηροκομείο της, ενώ ιδιαίτερος παρέμεινε ο πνευματικός σύνδεσμος με τον Άγιο του Ιερωνύμου του Σιμωνοπετρίτη. Ο νεαρός τότε μοναχός εντυπωσιάστηκε πολύ και όταν κατά καιρούς κατέβαινε στην Αθήνα και στο Μετόχι της Ανάληψης στον Βύρωνα, πήγαινε και ως την Αίγινα για να πάρει την ευλογία του και αργότερα, τον Οκτώβριο του 1920, του συμπαραστάθηκε στη νοσηλεία του στο Αρεταίειο νοσοκομείο.

Τότε ο Άγιος του εξομολογήθηκε τον μύχιο πόθο του: «Αν ο Θεός μου δώσει την υγείαν μου, θα ξαναέλθω εις Άγιον Όρος».

Εγκαταλείποντας το Άγιον Όρος ο Πενταπόλεως Νεκτάριος έφυγε ευχαριστημένος, πνευματικά ωφελημένος και, οπωσδήποτε, η βιωτή των Αγιορειτών πατέρων τον βοήθησε στη διοργάνωση του μοναστηριού του στην Αίγινα. Είχε πάει με καλή προαίρεση, γι’ αυτό μπόρεσε και είδε όσα θαυμάσια έπρεπε να δει.

Σοφοκλής Δημητρακόπουλος – φιλόλογος

 

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ,Ο ΑΝΑΣΤΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΝΑ ΕΙΣΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΟΛΩΝ ΓΙΑ ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΝ ΟΛΟΙ  ΜΕ ΦΙΛΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ.

ΑΣ ΓΙΝΕΙ Η ΕΥΧΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, Η  ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ  ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΟ ΓΝΩΡΙΜΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ  ΜΑΣ , ΜΕ  ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΑΣ ΣΤΟ " ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ " ΜΑΣ.

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ Ι.Μ.ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ ,ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ  2008 ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 69 ΛΕΠΤΩΝ.

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ - ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2021 - Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ

 

Ανάσταση: Πότε ξεκίνησε να εορτάζεται

Στην Καινή Διαθήκη, δεν καταγράφονται πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που τηρούσαν την εορτή της Ανάστασης τα μέλη της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας. Έτσι, μεταγενέστεροι Χριστιανοί άρχισαν να επιχειρηματολογούν όσον αφορά τις πρακτικές των πρώτων Χριστιανών.

Η πρώτη «πασχάλια έριδα» σχετικά με τον ετήσιο εορτασμό του χριστιανικού Πάσχα, δηλαδή της Ανάστασης, εμφανίστηκε κατά το 2ο αιώνα. Οι εκκλησίες της Μικράς Ασίας ακολουθούσαν την αρχαία ιωάννεια «τεσσαρεσκαιδεκατική» πρακτική, τηρώντας σε ετήσια βάση τον «Μυστικό Δείπνο» ή αλλιώς  το αναμνηστικό «Δείπνο του Κυρίου», την ίδια ημερομηνία με το Πάσχα των Εβραίων. Αυτό σήμαινε ότι εορταζόταν το Πάσχα την ημέρα που αντιστοιχούσε στις 14 του ιουδαϊκού μήνα Νισάν, ανεξαρτήτως από το αν αυτή η ημέρα συνέπιπτε να είναι Κυριακή, μέρα η οποία ονομαζόταν τότε «Ημέρα του Ήλιου».

Οι «αντίπαλοί» τους επιχειρηματολογούσαν υπέρ της άποψης ότι την Ανάσταση θα έπρεπε να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά το ιουδαϊκό Πάσχα. Η διαμάχη συνέχισε να εντείνεται ως το δεύτερο μέρος του 2ου αιώνα, με την πλειονότητα των εκκλησιών να προσκολλούνται στην άποψη της τήρησης της Ανάστασης την Κυριακή. Εντούτοις, οι εκκλησιαστικές διαμάχες που αφορούσαν την ημερομηνία του εορτασμού του Πάσχα δεν έπαψαν κατά τους επόμενους αιώνες.

Ήδη κατά τον 2ο αιώνα η κύρια ημέρα λατρείας, μελέτης των Γραφών και εορτασμού της Θείας Ευχαριστίας ήταν η Κυριακή, ως ανάμνηση της ανάστασης του Χριστού.Το αναμνηστικό Δείπνο του Κυρίου, το οποίο τηρούσαν πλέον οι Χριστιανοί ακολουθώντας την εντολή του Ιησού αποτελούσε εξέχων στοιχείο της κοινοτικής ζωής της εκκλησίας ήδη από τις ημέρες των αποστόλων. Ταυτόχρονα, με την εορτή άρχισε να τηρείται και η λεγόμενη Πασχάλια νηστεία, που σε κάθε τοπική εκκλησία είχε ορισμένο διάστημα ασκήσεως.

Η εορτή, στην αρχή κατά άμεσο παραλληλισμό με το ιουδαϊκό Πάσχα, ετελείτο κάθε έτος στις 14 του μήνα Νισάν, δίνοντας έμφαση στην σταυρική θυσία του Χριστού. Αυτό ήταν σε αρμονία με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Γιατί ωσότου να έρθει ο Κύριος, πάντοτε, όποτε τρώτε αυτό το ψωμί και πίνετε αυτό το ποτήριο, διακηρύττετε το θάνατο του Κυρίου».

Σταδιακά οι περισσότερες εκκλησίες θέλησαν να διακόψουν αυτό τον παραλληλισμό, μεταθέτοντας τον εορτασμό αρχικά την πρώτη Κυριακή μετά τη 14η Νισάν. Κάθε τοπική εκκλησία εόρταζε με το δικό της τρόπο υπολογισμού την ημερομηνία της εορτής του Πάσχα.

Όμως, καθώς γινόταν προσπάθεια, ώστε να επιτευχθεί μια ενιαία ημερομηνία για όλες τις εκκλησίες, αυτό οδήγησε σε εντάσεις κάποιες τοπικές εκκλησίες ιδίως κατά τον 3ο αιώνα.

Τελικά, η Α΄ Οικουμενική σύνοδος αποφάσισε οριστικά για μια κοινή ημερομηνία τέλεσης του εορτασμού του Πάσχα, που τηρείται μέχρι σήμερα με κάποιες παραλλαγές από τις διάφορες ομολογίες.

ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ Ο ΤΟΠΟΣ - ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ