-Γέροντα, γιατί στις παλαιές χαλκογραφίες βλέπουμε πως οι Μοναχοί φορούσαν κουκούλι ακόμη και στις βάρκες όπου κάθονταν;
-Αααα τι ωραία χρόνια!! Τα πρόλαβα στα τελειώματα ‘μαθές.
Τότε μανούλα μου οι Μοναχοί είχαν κύριο έργο μονάχα την προσευχή και αγάπη, γι’ αυτό ακόμη και όταν βρίσκονταν μέσα στην βαρκούλα για να φθάσουνε στην Δάφνη ή στο ασκηταριό τους κάμανε κομποσχοίνι για τα Μοναστήρια από τα οποία περνούσαν.
Μεγάλες Μονές, αμέτρητα προβλήματα και δυσκολίες, τόσοι Μοναχοί με πειρασμούς… νοιαζόντουσαν για όλα.
Έτσι πυροβολούσαν αγαπητικά και προσευχητικά με τα βόλια και τους κόμβους του κομβοσχοινιού τον Άθωνα.
Επίσης τότενες επειδής πηγαίνανε με το κουπί ,και ήθελε πέντε-έξι ώρες μέχρι να φτάσουν εκεί που ήθελαν, δεν χασομερούσανε στα κινητά και στο ραδιόφωνο, που να τα βρούν άλλωστε, αλλά κάμανε ολόκληρη ακολουθία στο πλεούμενο.
Όσο ο βαρκάρης τράβαγε το κουπί, εκείνοι τραβούσαν τα κομβοσχοίνια τους και προσευχόντουσαν θερμά για όλον τον κόσμο και έτσι αγιάζονταν η βάρκα, η θάλασσα και όλος ο τόπος και ο χρόνος στο Άγιον Όρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου